باراک اوباما، رئیسجمهوری آمریکا، وضعیت اضطراری آن کشور در قبال ایران را، که از دهههای پیش جریان دارد، مجددا برای یک سال دیگر تمدید کرد.
اوباما، ۱۳ آبان ماه، در نامهای در این مورد، به مجلس نمایندگان و سنای کنگره ایالات متحده، میگوید روابط کشور او و ایران همچنان به وضعیت عادی بازنگشتهاست. او با اشاره به سالهای اشغال سفارت آمریکا در تهران، میگوید لازم است فرمان ۱۲۱۷۰ همچنان از ۱۴ نوامبر به آنسو حفظ شود.
فرمان اجرایی ۱۲۱۷۰ دولت ایالات متحده در ۱۴ نوامبر سال ۱۹۷۹، ده روز پس از جریان حمله به سفارت ایالات متحده در تهران و گروگانگیری خدمه آمریکایی آن در پی انقلاب ۵۷، صادر شد.
فرمان اجرایی ۱۲۱۷۰ را جیمی کارتر، رئیسجمهوری وقت صادر کرده بود.
دولت ایران تا زمانی که رونالد ریگان، رقیب جمهوریخواه او در جریان انتخابات، رسما بهعنوان رئیسجمهوری جدید آمریکا وارد کاخ سفید نشد، از آزاد کردن گروگانهای سرباز زد؛ آنچه گفته میشود در واکنش به سیاستهای کارتر انجام شد. اما وضعیت اضطراری، تعلیق قراردادها، بلوکهشدن پولهای ایران و تحریمها و فشارهای اقتصادی ناشی از آن، در زمان ریگان و طی چهار دهه گذشته ادامه داشتهاست.
این فرمان که به آن وضعیت ملی اضطراری در قبال ایران گفته میشود، بخشی از یک قانون فدرال است به نام اختیارات اقتصادی اضطراری در سطح بینالمللی. این قانون به رئیسجمهوری آمریکا اجازه میدهد در صورت احساس خطر از سوی هر منبع خارجی، دست به اعلام وضعیت اضطراری زده و تحریمهایی را برقرار کند.
دولت آمریکا در زمان ریاستجمهوری باراک اوباما، در مذاکرات اتمی که پنج کشور دیگر و ایران در آن شرکت داشتند، به توافقی تاریخی رسید. توافقی که از یک سو تحریمهای اتمی ایران را برمیچیند و از سوی دیگر برنامه هستهای تهران را بهشکل محسوسی محدود میکند. آقای اوباما در ژانویه سال آینده، جای خود را به رئیسجمهوری دیگری خواهد داد.
با وجود توافق اتمی، قانون وضعیت اضطراری آمریکا و نیز شماری از دیگر تحریمها، از جمله به دلیل برنامههای موشکی، اتهامهای مربوط به پولشویی، حمایت دولتی از تروریسم و نقض حقوق بشر، همچنان پابرجا هستند.
در اسفند ماه گذشته، باراک اوباما فرمان اضطراری دیگری علیه ایران را نیز تمدید کرد؛ فرمانی که معمولا در اسفندماه تمدید میشود به دوره ریاستجمهوری بیل کلینتون در سال ۱۹۹۵ باز میگردد و تحریمهایی در قبال ایران را در برمیگیرد.