امانوئل اوتولنگی، مدير موسسه پژوهشی « ترانس آتلانتيک» در بروکسل و نويسنده کتابی در مورد بحران در روابط ايران و غرب در مطلبی در روزنامه وال استريت جورنال می گوید که این معترضان و مخالفان حکومت اسلامی ايران هستند که به حق می توانند خود را پيرو و وارث سنت عاشورا بدانند و نه حکومت ايران. وی نگاهی دارد به تاريخ واقعه کربلا و تاثير آن بر فرهنگ شهادت و بهره گيری سياسی از آن در ايران.
امانوئل اوتولنگی معتقد است که « جنبش سبز» از اين عنصر ذاتی در مذهب شيعه برای اهداف آزادی طلبانه خود بهره می گيرد.
وی با اشاره به تظاهرات و ناآرامی های روز عاشورا می نويسد در ايام سوگواری امام سوم شيعيان زمانيکه در نقاط ديگر جهان شيعيان سوگواری می کردند تظاهر کنندگان در تهران و شهرهای ديگر ايران به خيابان آمدند تا اعتراض خود به سياست های حکومت اسلامی را بيان کنند.
به اعتقاد این نویسنده، تبديل شدن عنصر شهادت طلبی برخاسته از سنت عاشورا به مناسبتی برای آزاديخواهی و مبارزه با رژيم تماميت خواه و بنيادگرای ايران پيامدهای مهمی برای حيات اين رژيم ، آنچه که جايگزين آن خواهد شد و اسلام تندرو در سراسر منطقه به همراه خواهد آورد.
آقای اوتولنگی در بخش بعدی مطلب به جزييات شمايل شناسی عاشورای حسينی در ميان شيعيان اشاره کرده و نتيجه می گيرد که شهادت حسين ابن علی سمبل پذيرش مرگ به عنوان سرنوشتی است که يک فرد شهادت طلب برای رفتن به بهشت می پذيرد. اين مرگ نتيجه مبارزه با قدرت حاکم است ولی در عين حال تن دادن به سرنوشتی بيرحمانه است. معنای اخلاقی آن دست کشيدن از زندگی در راه يک هدف والاتر است. تمام نسل های شيعيان اين معانی و آموزه ها را از طريق اجرای مراسم عزاداری سالانه و از طريق ادبيات، اشعار و تعزيه آموخته و زنده نگاه داشته اند.
امانوئل اوتولنگی در ادامه مطلب خود در وال استريت جورنال به بهره گيری روحانيت و رهبران انقلاب اسلامی از اين سنت شيعه می پردازد. در دوران مبارزه با حکومت شاه روحانيت سلطنت وی را با حکومت خلفای اموی و قاتلان امام حسين مقايسه می کرد.
پس از استقرار جمهوری اسلامی کشورهای عربی خليج فارس که نظام های سياسی مشابهی با حکومت شاه داشتند از شکل گيری جنبش های سياسی شيعه در کشورهای خود به شدت نگران بودند.
وی می افزايد که در پی حمله عراق به خاک ايران رژيم صدام حسين به يزيد زمانه بدل شد و هزاران هزار جوان ايرانی که با قبول خطر مرگ به جبهه می رفتند در مسير شهادت طلبی اما حسين گام می نهادند. گروه گروه از اين جوانان با کليد بهشت برگردن به سمت ميدانهای مين و يا عمليات انتحاری می شتافتند. عمليات انتحاری به خارج از مرزهای ايران کشيده شد و از لبنان گرفته تا آرژانتين طراحان ايرانی و مجريان ايرانی و لبنانی با انفجارهای مرگبار به جنگ دشمنان خود رفته و به اين شيوه بسياری را به قتل رساندند.
نويسنده يادآوری می کند که در تمام دوران حيات جمهوری اسلامی شهادت طلبی و سمبل آن شهادت امام حسين به ابزاری برای گسترش و تهييج اسلام تندرو سياسی بدل شد. در دوران اين حکومت شهادت و شهادت طلبی با قتل حتی افراد بيگناه يکسان شد. جمهوری اسلامی يکی از صادرکنندگان و طراحان اصلی گسترش بمب گذاری و حملا ت انتحاری شد.
امانوئل اوتولنگی می نويسد اين روش با آموزه های عاشورا و منش امام حسين هيچ تناسبی ندارد. امام حسين برای عدالت و در مقابل زورگويی شهيد شد و نه برای حفظ قدرت و توسعه نفوذ و حکومت خود. بنابراين در شرايط فعلی اين معترضان و مخالفان حکومت اسلامی ايران هستند که به حق می توانند خود را پيرو و وارث سنت عاشورا بدانند و نه حکومت ايران.
وی می گوید در رويارويی بين معترضان و حکومت که جدالی است بر سر آزادی و انتقال حق حاکميت به صاحبان اصلی آن يعنی مردم ، معترضان از سنت عاشورا برای مبارزه با ساختار سياسی حکومت بهره می جويند و از جمله «ولايت فقيه» را که از نگاه مدافعان جکومت ایران سايه خداوند بر روی زمين است، به چالش می کشند.
مدير موسسه پژوهشی « ترانس آتلانتيک» می افزاید که پيروان امروز امام حسين در خيابانهای تهران برخلاف حکومت اسلامی با خود بمب و مواد منفجره حمل نمی کنند، خواستار کشتن و مرگ کسی نيستند، آنها بيدفاع اما سرکش در مقابل يک رژيم مستبد ايستاده اند و آزادی را فرياد می کنند. در چنين شرايطی شهادت به رسم شيعه به سمبل مبارزه برای آزادی بدل شده است.
امانوئل اوتولنگی در بخش پايانی مطلب خود در روزنامه وال استريت جورنال می نويسد که جنبش و مردم معترض در ايران عليه اسلام نمی گنجند بلکه آنها در جستجوی راهی به سوی آزادی از طريق دين و ضمن احترام به سنن آن هستند. بنابراين سنن شيعه به حيات و اهميت خود در جامعه ايران ادامه خواهد داد.
آقای اوتولنگی می نويسد که اين جنبش ممکن است به پيروزی نرسد ولی مسلم اين است که حکومت ايران باقيمانده مشروعيت مذهبی خود را از دست خواهد داد. اما اگر رژيم سرنگون شود در نهايت شهادت طلبی امام حسين و نقش عمده آن در مذهب شيعه زمينه ساز شکل گيری نظام سياسی جديدی خواهد شد که بر ويرانه های حکومت فعلی بنا می شود.
وی در پایان می گوید که با بدل شدن شهادت طلبی به مسيری برای مبارزه آزادی طلبانه برداشت های کهن و سوء استفاده های سياسی ديکتاتورها و خشونت طلبان از اين سنت به پايان راه خود خواهد رسيد. دين باوری و آزادی بالاخره آشتی خواهند کرد و بهانه حملات بيرحمانه توسط اسلام گرايان تندرو تحت پوشش سنتهای دينی و کشتار زيرنام خدا از آنها سلب خواهد شد. اين بار بايد به شهدا ارزش نهاد.
امانوئل اوتولنگی معتقد است که « جنبش سبز» از اين عنصر ذاتی در مذهب شيعه برای اهداف آزادی طلبانه خود بهره می گيرد.
وی با اشاره به تظاهرات و ناآرامی های روز عاشورا می نويسد در ايام سوگواری امام سوم شيعيان زمانيکه در نقاط ديگر جهان شيعيان سوگواری می کردند تظاهر کنندگان در تهران و شهرهای ديگر ايران به خيابان آمدند تا اعتراض خود به سياست های حکومت اسلامی را بيان کنند.
به اعتقاد این نویسنده، تبديل شدن عنصر شهادت طلبی برخاسته از سنت عاشورا به مناسبتی برای آزاديخواهی و مبارزه با رژيم تماميت خواه و بنيادگرای ايران پيامدهای مهمی برای حيات اين رژيم ، آنچه که جايگزين آن خواهد شد و اسلام تندرو در سراسر منطقه به همراه خواهد آورد.
آقای اوتولنگی در بخش بعدی مطلب به جزييات شمايل شناسی عاشورای حسينی در ميان شيعيان اشاره کرده و نتيجه می گيرد که شهادت حسين ابن علی سمبل پذيرش مرگ به عنوان سرنوشتی است که يک فرد شهادت طلب برای رفتن به بهشت می پذيرد. اين مرگ نتيجه مبارزه با قدرت حاکم است ولی در عين حال تن دادن به سرنوشتی بيرحمانه است. معنای اخلاقی آن دست کشيدن از زندگی در راه يک هدف والاتر است. تمام نسل های شيعيان اين معانی و آموزه ها را از طريق اجرای مراسم عزاداری سالانه و از طريق ادبيات، اشعار و تعزيه آموخته و زنده نگاه داشته اند.
امانوئل اوتولنگی در ادامه مطلب خود در وال استريت جورنال به بهره گيری روحانيت و رهبران انقلاب اسلامی از اين سنت شيعه می پردازد. در دوران مبارزه با حکومت شاه روحانيت سلطنت وی را با حکومت خلفای اموی و قاتلان امام حسين مقايسه می کرد.
پس از استقرار جمهوری اسلامی کشورهای عربی خليج فارس که نظام های سياسی مشابهی با حکومت شاه داشتند از شکل گيری جنبش های سياسی شيعه در کشورهای خود به شدت نگران بودند.
«در تمام دوران حيات جمهوری اسلامی شهادت طلبی و سمبل آن شهادت امام حسين به ابزاری برای گسترش و تهييج اسلام تندرو سياسی بدل شد. در دوران اين حکومت شهادت و شهادت طلبی با قتل حتی افراد بيگناه يکسان شد. »امانوئل اوتولنگی
نويسنده يادآوری می کند که در تمام دوران حيات جمهوری اسلامی شهادت طلبی و سمبل آن شهادت امام حسين به ابزاری برای گسترش و تهييج اسلام تندرو سياسی بدل شد. در دوران اين حکومت شهادت و شهادت طلبی با قتل حتی افراد بيگناه يکسان شد. جمهوری اسلامی يکی از صادرکنندگان و طراحان اصلی گسترش بمب گذاری و حملا ت انتحاری شد.
امانوئل اوتولنگی می نويسد اين روش با آموزه های عاشورا و منش امام حسين هيچ تناسبی ندارد. امام حسين برای عدالت و در مقابل زورگويی شهيد شد و نه برای حفظ قدرت و توسعه نفوذ و حکومت خود. بنابراين در شرايط فعلی اين معترضان و مخالفان حکومت اسلامی ايران هستند که به حق می توانند خود را پيرو و وارث سنت عاشورا بدانند و نه حکومت ايران.
وی می گوید در رويارويی بين معترضان و حکومت که جدالی است بر سر آزادی و انتقال حق حاکميت به صاحبان اصلی آن يعنی مردم ، معترضان از سنت عاشورا برای مبارزه با ساختار سياسی حکومت بهره می جويند و از جمله «ولايت فقيه» را که از نگاه مدافعان جکومت ایران سايه خداوند بر روی زمين است، به چالش می کشند.
مدير موسسه پژوهشی « ترانس آتلانتيک» می افزاید که پيروان امروز امام حسين در خيابانهای تهران برخلاف حکومت اسلامی با خود بمب و مواد منفجره حمل نمی کنند، خواستار کشتن و مرگ کسی نيستند، آنها بيدفاع اما سرکش در مقابل يک رژيم مستبد ايستاده اند و آزادی را فرياد می کنند. در چنين شرايطی شهادت به رسم شيعه به سمبل مبارزه برای آزادی بدل شده است.
امانوئل اوتولنگی در بخش پايانی مطلب خود در روزنامه وال استريت جورنال می نويسد که جنبش و مردم معترض در ايران عليه اسلام نمی گنجند بلکه آنها در جستجوی راهی به سوی آزادی از طريق دين و ضمن احترام به سنن آن هستند. بنابراين سنن شيعه به حيات و اهميت خود در جامعه ايران ادامه خواهد داد.
آقای اوتولنگی می نويسد که اين جنبش ممکن است به پيروزی نرسد ولی مسلم اين است که حکومت ايران باقيمانده مشروعيت مذهبی خود را از دست خواهد داد. اما اگر رژيم سرنگون شود در نهايت شهادت طلبی امام حسين و نقش عمده آن در مذهب شيعه زمينه ساز شکل گيری نظام سياسی جديدی خواهد شد که بر ويرانه های حکومت فعلی بنا می شود.
وی در پایان می گوید که با بدل شدن شهادت طلبی به مسيری برای مبارزه آزادی طلبانه برداشت های کهن و سوء استفاده های سياسی ديکتاتورها و خشونت طلبان از اين سنت به پايان راه خود خواهد رسيد. دين باوری و آزادی بالاخره آشتی خواهند کرد و بهانه حملات بيرحمانه توسط اسلام گرايان تندرو تحت پوشش سنتهای دينی و کشتار زيرنام خدا از آنها سلب خواهد شد. اين بار بايد به شهدا ارزش نهاد.