مجموعه ده جلدی «ستايش های دهگانه»،که در هفته های اخير در ايران منتشر شد،کارنامه دو دهه شاعری کسرا عنقائی را در بر می گيرد و کتاب «روانکاوی بوف کور»،نوشته رضا کاظم زاده،که در اروپا منتشر شد،تلاش نويسنده را برای تحليل بوف کور هدايت از منظر نقد روانکاوانه ادبيات نشان می دهد.
بوف کور صادق هدايت تنها اثری در ادبيات معاصر ايران است که در ميان منتقدان جدی و محافل ادبی و هنری اروپا چون اثری ادبی و برخوردار از ارزش های ساختاری مطرح شده است.
در نقد و تحليل بوف کور،که اغلب منتقدان ايرانی نيز آن را بهترين اثر داستانی در ادبيات معاصر ايران می دانند،کتاب های گوناگونی در ايران و اروپا منتشر شده است.
رضا کاظم زاده،که روان شناسی بالينی را در دانشگاه های بلژيک فراگرفته و پيش از اين کتاب «ادبيات،فرهنگ و جامعه از منظر روان شناسی» را منتشر کرده است،در کتاب «روانکاوی بوف کور» می کوشد تا شاهکار هدايت را از منظر روانکاوی متن ادبی تحليل کند.
مولف در نخستين فصل کتاب خود مفاهيم و مبانی روانکاوی ادبيات و نحله ها گوناگون آن توضيح داده و در فصل های بعدی مباحثی چون ساخت بوف کور، زمان،کلام،صدا و ترديد در بوف کور،راوی بوف کور و شخصيت لکاته و زن اثيری را در اين رمان تحليل می کند.فصلی از کتاب نيز به تحليل «معضل هويت مردانه در آثار هدايت» اختصاص يافته است.
ستايش های دهگانه
کسرا عنقائی که از چهره های مطرح شعر سه ده اخير ايران است،نخستين مجموعه شعر خود را با عنوان «بر پلکان برج قديمی» در سال ۱۳۶۸ منتشر کرد.
مجموعه شعر «بر پلکان برج قديمی» و مجموعه شعرهای بعدی عنقائی چون دروازه پيچک و مه،نم سفال های عتيق،به دنبال سنجاقک ها،سرود پايان قرن و عاشقانه ها با اقبال خوانندگان و منتقدان ادبی ايران رو به رو شد.
منوچهر آتشی در نقدی بر دومين دفتر شعر کسرا عنقائی نوشت:«عنقائی شعر را زندگی می کند.در شعر او با شاعری تلخ و رنج آزموده» رو به رو هستيم «که بيگانگی و غربت خود را در جهان سر داده است.»
به گفته آتشی کسرا عنقائی «از نمايندگان صادق و صميمی نسلی است که به دنبال نسل شاعران پيشرو اواخر دهه پنجاه به عرصه شعر روی آورد...شعر کسرائی متلاطم از نوعی غرابت و نوميدی خردمندانه است .. که در عمق ساخت و بافت شعر او رسوخ کرده و به خواننده منتقل می شود.»
بوف کور صادق هدايت تنها اثری در ادبيات معاصر ايران است که در ميان منتقدان جدی و محافل ادبی و هنری اروپا چون اثری ادبی و برخوردار از ارزش های ساختاری مطرح شده است.
در نقد و تحليل بوف کور،که اغلب منتقدان ايرانی نيز آن را بهترين اثر داستانی در ادبيات معاصر ايران می دانند،کتاب های گوناگونی در ايران و اروپا منتشر شده است.
رضا کاظم زاده،که روان شناسی بالينی را در دانشگاه های بلژيک فراگرفته و پيش از اين کتاب «ادبيات،فرهنگ و جامعه از منظر روان شناسی» را منتشر کرده است،در کتاب «روانکاوی بوف کور» می کوشد تا شاهکار هدايت را از منظر روانکاوی متن ادبی تحليل کند.
مولف در نخستين فصل کتاب خود مفاهيم و مبانی روانکاوی ادبيات و نحله ها گوناگون آن توضيح داده و در فصل های بعدی مباحثی چون ساخت بوف کور، زمان،کلام،صدا و ترديد در بوف کور،راوی بوف کور و شخصيت لکاته و زن اثيری را در اين رمان تحليل می کند.فصلی از کتاب نيز به تحليل «معضل هويت مردانه در آثار هدايت» اختصاص يافته است.
ستايش های دهگانه
کسرا عنقائی که از چهره های مطرح شعر سه ده اخير ايران است،نخستين مجموعه شعر خود را با عنوان «بر پلکان برج قديمی» در سال ۱۳۶۸ منتشر کرد.
مجموعه شعر «بر پلکان برج قديمی» و مجموعه شعرهای بعدی عنقائی چون دروازه پيچک و مه،نم سفال های عتيق،به دنبال سنجاقک ها،سرود پايان قرن و عاشقانه ها با اقبال خوانندگان و منتقدان ادبی ايران رو به رو شد.
منوچهر آتشی در نقدی بر دومين دفتر شعر کسرا عنقائی نوشت:«عنقائی شعر را زندگی می کند.در شعر او با شاعری تلخ و رنج آزموده» رو به رو هستيم «که بيگانگی و غربت خود را در جهان سر داده است.»
به گفته آتشی کسرا عنقائی «از نمايندگان صادق و صميمی نسلی است که به دنبال نسل شاعران پيشرو اواخر دهه پنجاه به عرصه شعر روی آورد...شعر کسرائی متلاطم از نوعی غرابت و نوميدی خردمندانه است .. که در عمق ساخت و بافت شعر او رسوخ کرده و به خواننده منتقل می شود.»