ماموران انتظامی روز پنجشنبه گذشته، دو فعال جنبش زنان، نسيم خسروی مقدم و راحله (رها) عسگری زاده را هنگامی که در حال جمع آوری امضا برای بيانيه کمپين يک ميليون امضاء بودند، بازداشت کردند.
بيانيه کمپين يک ميليون امضاء خواستار تغيير قوانين تبعيض آميز در جمهوری اسلامی همچون قانون چند همسری، ارث و یا دیه است.
اين فعالان زن در حال حاضر در بند عمومی زندان اوين به سر می برند و آن گونه که وکلای پرونده و خانواده های آنان می گويند اتهام آنها اقدام عليه امنيت ملی عنوان شده و قاضی پرونده برای هر کدام وثيقه بيست ميليون تومانی تعيين کرده است.
خانواده های خسروی مقدم و عسگری زاده اتهامی را که دادگاه به بستگان زندانی آنها نسبت داده نپذيرفته و می گويند که قادر به پرداخت اين وثيقه نيستند.
پدر رها عسگری زاده که روز دوشنبه برای صحبت با قاضی پرونده به دادگاه انقلاب مراجعه کرده است در گفت و گويی با راديو فردا می گويد: «من قادر به پرداخت اين وثيقه نيستم.»
وی می افزايد: «برای دخترم قرار بيست ميليون تومانی صادر کرده اند و آقايان هم روی حرف خود پافشاری می کنند که بايد اين وثيقه پرداخت شود تا دخترم از زندان آزاد شود. من هم يک بازنشسته هستم و اگر بيست ميليون تومان داشته باشم به زندگی خودم می رسم آن هم برای کسی که کاری انجام نداده است و از حق خودش و هم جنس خودش دفاع کرده است که فکر نمی کنم اين جرم باشد و فرزند من الان از اين اتهامی که به او وارد کرده اند ناراحت است.»
وی می افزايد: دختر من می گويد: «من که می گويم نمی خواهم يک زن تو سری خور باشم آن وقت آقايان به من می گويند که عليه امنيت ملی اقدام کرده ايد ؟ من دخترم، و مهريه نمی خواهم ولی در عوض حقی مي خواهم که جای آن مهريه را بگيرد و يا وقتی من را جايی می برند و می گويند که شهادت دو زن برابر با يک مرد است يعنی محکم بر مغز من می کوبند. مگر خدا من را نيافريده است ؟ مگر همه يکسان نيستيم ؟ پس چرا و چگونه وضعيت زن با مرد متفاوت است؟»
فعال ديگر زنان که در زندان بسر می برد، نسيم خسروی مقدم است که او نيز به علت جمع آوری امضا برای کمپين، متهم به اقدام عليه امنيت نظام شده است و برای او نيز وثيقه بيست ميليون تومانی تعيين کرده اند.
علی واعظی پور، همسر نسيم خسروی مقدم به رادیو فردا می گويد که او يک پزشک عمومی است و پرداخت وثيقه از عهده او خارج است.
- «چرا بيست ميليون تومان ؟ اين مبلغ برابر ديه يک انسان است. مگر اينها کسی را کشته اند؟»
علی واعظی پور می گويد: «با توجه به شرايط اقتصادی خود من که يک پزشک عمومی هستم چگونه ممکن است که کسی چون من بتواند بيست ميليون تومان را فراهم کند. چرا بيست ميليون تومان ؟ اين مبلغ برابر ديه يک انسان است. مگر اينها کسی را کشته اند؟»
نسيم خسروی مقدم، وب نگار، نويسنده و شاعر و نمايشنامه نويس است. علی واعظی پور با اشاره به اين نکته می گويد که فعاليت های همسرش با اتهامی که به همسر او وارده کرده اند، يعنی اقدام عليه امنيت نظام تناسبی ندارد.»
علی واعظی می افزاید: «مسايل زنان يکی از اولويت های فکری همسر من است و اين نمی تواند با اتهامی که به او وارد کرده اند ارتباطی داشته باشد. تصور کنيد که من بخواهم برای بهبود وضعيت روشنايی محله خود از همسايگان امضا جمع آوری کنم . آيا اين کار بر خلاف امنيت ملی است ؟»
وی همچنین می گوید: «آيا فکر می کنيد که امضاء کردن درخواست تغيير قوانين ارث و ديه يک انسان که خواه زن يا مرد باشد ، نظر خواهی از افراد و ارسال آن به مجلس و مقامات کشور چگونه می تواند اقدام عليه امنيت ملی باشد؟ چيزی که قبلا به نمايندگان مجلس ارائه شده ، با روحانيون حوزه و حتی اين قضيه با چندين تن از مراجع تقليد مطرح شده و نظرات آنها برای مقامات عالی ارسال شده و آنها هم در جريان قرار گرفته اند ، چگونه می تواند اقدام عليه امنيت ملی باشد ؟»
افزايش روند سرکوب فعالان جنبش زنان به ويژه در شش ماهه گذشته آنگونه که فعالان حقوق زنان می گويند به دليل فعاليت آنها در اطلاع رسانی به مردم درباره نبود قوانين عادلانه و برابر در جمهوری اسلامی است.