همزمان با سی امین سالگرد درگذشت یکی از نامدارترین خوانندگان اپرا، ماریا کالاس، در ایتالیا با برگزاری چند نمایشگاه و کنسرت و اکران فیلمی از این خواننده یونانی تبار که ستاره اپرای «اسکالا میلان» بود تقدیر به عمل می آید.
ماريا آنا سيسيليا کالوگروپولوس، معروف به «ماريا کالاس» که به او القاب گوناگونی چون «صدای الهی» داده بودند روز ۱۶ سپتامبر ۳۰ سال پيش در شهر پاريس، در انزوای کامل چشم از جهان فرو بست.
وی روز دوم دسامبر سال ۱۹۲۳ ميلادی در قلب شهر نيويورک در خيابان پنجم و در يک خانواده مهاجر يونانی پا به جهان گذاشت.
ماريا کالاس زمانی که همراه مادرش به يونان بازگشت در آتن، یادگیری موسيقی و آواز را در سال ۱۹۳۷ ميلادی آغاز کرد.
با آغاز جنگ جهانی دوم و اشغال يونان، کنسرواتوار يونان تعطيل شد و کالاس در خاتمه جنگ بار ديگر اين کلاس ها را سر گرفت و در سال ۱۹۴۱ برای اولين بار به يک تئاتر برای هنرنمايی قدم گذاشت.
- «اگر خوانندگان زنی را که تاکنون در اين تئاتر (اسکالا) ديده بوديم با کوکاکولا مقايسه بکنيم، ماريا، شامپاین فرانسوی است.»
ماريا پس از بازگشت به نيويورک و اقامت کوتاهی در اين شهر با آرزوی خواندن در اپرای اسکالا با ۵۰ دلار به ايتاليا آمد و در شهر ورونا در شمال ايتاليا اقامت گزيد.
در اين شهر بود که جهان با صدای سحر انگيز اين خواننده توانا آشنا شد. هفت سال پس از اولين کنسرت ماريا کالاس در ورونا، بالاخره آرزوی او برآورده شد و به دعوت پدر نئورئاليسم ايتاليا، لوکينو ويسکونتی ، به ميلان رفت تا در اپرای «آيدا» نقش اول را به عهده گيرد. اپرايی که متاسفانه به روی صحنه نرفت، هر چند که بالاخره ماريا کالاس با ترتسبان و ايزولده وارد کعبه دوستداران اپرا شد.
يکی از منتقدين وقت پس از شنيدن صدای ماريا کالاس در اسکالا گفت: «اگر خوانندگان زنی را که تاکنون در اين تئاتر ديده بوديم با کوکاکولا مقايسه بکنيم، ماريا، شامپاین فرانسوی است.»
ماريا کالاس را غم، اندوه، افسردگی و تنهايی کشت. اين صدای سحر انگيز اگر چه در صحنه ها افتخار می آفريد، ولی در عشق هميشه ناکام بود.
اولين ازدواجش با «جووانی باتيستا منگينی» به خاطر عشق نبود، بلکه اين مرد پولدار و دوستدار اپرا راه را برای اين خواننده جوان هموار کرد.
کالاس در زندگی تنها يک بار عاشق شد، ولی تنها عشق او، «ارسطو اوناسيس» میلیاردر يونانی او را برای ازدواج با ژاکلين کندی، بيوه رییس جمهوری آمريکا، تنها گذارد. تنهايی ای که به گفته نزديکان ماريا کالاس تنها دليل مرگ زودرس اوست.
ايتاليايی ها هرگز ماريا کالاس را خارجی به حساب نمی آورند و او را هميشه شهروند خويش دانسته و در اين روزها به مناسبت سی امين سالگرد وفاتش مراسم بسياری را تهيه ديده اند که در اوايل ماه جاری سپتامبر با اکران فيلم «کالاس» در جريان آخرين جشنواره سينمايی ونيز آغاز شد.
اين فيلم که توسط فيليپ کولی کارگردانی شده است در سالن اپرای اسکالا نيز به نمايش در خواهد آمد. مسئولين اسکالا برای بزرگداشت اين خواننده توانا اپرا کتاب مصور بسيار زيبايی را نيز با عنوان «ماريا کالاس و سال های اسکالا» به بازار فرستاده اند که با وجود بهای سنگين اش بلافاصله ناياب شد.
در ونيز، نمايشگاهی از لباس ها، زيور آلات و نامه های ماريا کالاس تشکيل داده شده است که تا ۱۴ نوامبر می توان از آن بازديد به عمل آورد.
شبکه های تلويزيونی نيز با پخش مجدد فيلم هايی در رابطه با «ماريای هميشه جاودان» از او تمجيد به عمل آوردند و کليه اپراهايی که اين خواننده در آنها شرکت داشت بار ديگر به صورت سی دی و دی وی دی روانه بازار شده اند.