به مناسبت فرارسيدن نوروز پيام هاى نوروزى شخصيت هاى مختلف مدنى، اجتماعى، سياسى، فرهنگى و هنرى را از راديو فردا شنيده ايد.
شهيار قنبرى، شاعر و ترانه سرا، آفريننده ترانه فراموش نشدنى جمعه و صدها ترانه بياد ماندنى ديگر، در گفت و گو با راديو فردا درپيام نوروزى خود بيش از هرچيز به بقاى اميد تأكيد دارد.
آقاى شهيار قنبرى! شما در طول ساليان پس از انقلاب به كار خود ادامه داديد و پيوندتان را با مردم ايران هرگز قطع نكرديد. امروز اگر مردم ايران بخواهند به طور مستقيم و نه از طريق شعرها و ترانه هايتان به مناسبت نوروز پيامى از شما بشنوند، چه خواهيد گفت؟
شهیار قنبری: پيام مهم من از دست ندادن اميد است و ما فقط به اميد زنده ايم. اميد يك انشاى دبستانى نيست، بلكه اكسيژن روزانه ما است. بگذريم كه سرزمين ما سرزمين فرصت هاى از دست رفته است، سرزمينى كه به وقت روبرو شدن با چنين فرصت هايى هميشه خطا كرده است. اميدوارم امسال سال از دست نرفتن فرصت ها باشد، چرا كه آزادى فرصتى است براى بهتر شدن و ايران حق دارد بهتر از اين باشد.
آقاى قنبرى! شما سال هاى دراز غربت را از طريق ترانه هايتان در ايران حضور داشتيد و نسل جوان با شما آشنايى عميقى دارد و حتى كارهاى شما را از گذشته تا امروز مرور كرده است. فكر مى كنيد تاريخ بتواند هم قطار فرزانگى نسل جوان امروز باشد؟
من ترديد ندارم كه نسل جوان امروز نسلى است هشيارتر و به گفته شما نسلى است فرزانه. من اين هشيارى و كنجكاوى را در جوانان مى بينم. اين نسل در مقايسه با نسل هاى گذشته عاشق تر، ساده تر، كنجكاوتر و بدون تعارف هاى سنتى ايرانى است و من همه اينها را دوست مى دارم و ترديد ندارم كه اين نسل خطاى پدرانش را تصحيح خواهد كرد.
اگر شما مرورى داشته باشيد بر سال گذشته چه رخدادى در ذهن يا قلب شما بيش از هر چيز ديگرى اثر كرده است؟
طبيعتاً بخش مثبت آن جنبش درخشان مردم ايران است كه به رغم حرف هاى كسانى كه سراپا نا اميدى هستند، به پايان نرسيده است و به باور من اين آغاز يك حادثه مهم در تاريخ سرزمين ماست. در بخش تيره و تار آن هم تصوير ندا است كه هرگز از ذهنم پاك نخواهد شد تصويرى كه هر روز با آن زندگى مى كنم و يك لحظه مرا رها نمى كند.
پس از ندا تصويرى است از انفجار زيباترين دوستم عبدى يمينى كه با او كارهاى زيبايى داشتم. عبدى در آسمان منفجر شد و از دست رفت و حتى كسى در غيبت او اشكى نريخت و اين مسئله مرا بسيار آزار مى دهد.
همچنين غيبت عزيزان ديگر مانند سه يار شما در راديو فردا امير زمانى فر، رزا آژيرى و مهين گرجى كه همين جا اين گفت وگو را به خاطره اين سه عزيز پيشكش مى كنم. غيبت اين عزيزان نيز حادثه دلخراشى است و من به غيبت همه عزيزان فكر مى كنم. البته من فرصت داشتم كه با امير گل حرف بزنم. امير گلى بود كه هميشه با من ارتباط داشت و هر بار برنامه راديويى من به آخر مى رسيد امير از ايران به من تلفن مى كرد. همه اينها با هم سال گذشته را در برابر من قرار مى دهد.
امسال ترانه هاى جديدى را برای کار کردن دارید؟
من امسال تصميم دارم فقط به شهيار آواز خوان بپردازم، امسال دوست دارم بيشتر با او كار كنم و او را به صحنه برگردانم به همين خاطر دو آلبوم دارم، چون چند سالى است كه براى شهيار كارى نكرده ام و اميدوارم امسال يكى پس از ديگرى آنها را منتشر كنم. اين آلبوم ها براى من دو تجربه كاملا استثنايى هستند و اميدوارم بچه هاى سرزمينم اين دو تجربه را دوست بدارند.
همه را از نزديكى هاى اقيانوس آرام مى بوسم، درود بر همه و سال نومبارك.
شهيار قنبرى، شاعر و ترانه سرا، آفريننده ترانه فراموش نشدنى جمعه و صدها ترانه بياد ماندنى ديگر، در گفت و گو با راديو فردا درپيام نوروزى خود بيش از هرچيز به بقاى اميد تأكيد دارد.
آقاى شهيار قنبرى! شما در طول ساليان پس از انقلاب به كار خود ادامه داديد و پيوندتان را با مردم ايران هرگز قطع نكرديد. امروز اگر مردم ايران بخواهند به طور مستقيم و نه از طريق شعرها و ترانه هايتان به مناسبت نوروز پيامى از شما بشنوند، چه خواهيد گفت؟
شهیار قنبری: پيام مهم من از دست ندادن اميد است و ما فقط به اميد زنده ايم. اميد يك انشاى دبستانى نيست، بلكه اكسيژن روزانه ما است. بگذريم كه سرزمين ما سرزمين فرصت هاى از دست رفته است، سرزمينى كه به وقت روبرو شدن با چنين فرصت هايى هميشه خطا كرده است. اميدوارم امسال سال از دست نرفتن فرصت ها باشد، چرا كه آزادى فرصتى است براى بهتر شدن و ايران حق دارد بهتر از اين باشد.
آقاى قنبرى! شما سال هاى دراز غربت را از طريق ترانه هايتان در ايران حضور داشتيد و نسل جوان با شما آشنايى عميقى دارد و حتى كارهاى شما را از گذشته تا امروز مرور كرده است. فكر مى كنيد تاريخ بتواند هم قطار فرزانگى نسل جوان امروز باشد؟
من ترديد ندارم كه نسل جوان امروز نسلى است هشيارتر و به گفته شما نسلى است فرزانه. من اين هشيارى و كنجكاوى را در جوانان مى بينم. اين نسل در مقايسه با نسل هاى گذشته عاشق تر، ساده تر، كنجكاوتر و بدون تعارف هاى سنتى ايرانى است و من همه اينها را دوست مى دارم و ترديد ندارم كه اين نسل خطاى پدرانش را تصحيح خواهد كرد.
اگر شما مرورى داشته باشيد بر سال گذشته چه رخدادى در ذهن يا قلب شما بيش از هر چيز ديگرى اثر كرده است؟
طبيعتاً بخش مثبت آن جنبش درخشان مردم ايران است كه به رغم حرف هاى كسانى كه سراپا نا اميدى هستند، به پايان نرسيده است و به باور من اين آغاز يك حادثه مهم در تاريخ سرزمين ماست. در بخش تيره و تار آن هم تصوير ندا است كه هرگز از ذهنم پاك نخواهد شد تصويرى كه هر روز با آن زندگى مى كنم و يك لحظه مرا رها نمى كند.
پس از ندا تصويرى است از انفجار زيباترين دوستم عبدى يمينى كه با او كارهاى زيبايى داشتم. عبدى در آسمان منفجر شد و از دست رفت و حتى كسى در غيبت او اشكى نريخت و اين مسئله مرا بسيار آزار مى دهد.
همچنين غيبت عزيزان ديگر مانند سه يار شما در راديو فردا امير زمانى فر، رزا آژيرى و مهين گرجى كه همين جا اين گفت وگو را به خاطره اين سه عزيز پيشكش مى كنم. غيبت اين عزيزان نيز حادثه دلخراشى است و من به غيبت همه عزيزان فكر مى كنم. البته من فرصت داشتم كه با امير گل حرف بزنم. امير گلى بود كه هميشه با من ارتباط داشت و هر بار برنامه راديويى من به آخر مى رسيد امير از ايران به من تلفن مى كرد. همه اينها با هم سال گذشته را در برابر من قرار مى دهد.
امسال ترانه هاى جديدى را برای کار کردن دارید؟
من امسال تصميم دارم فقط به شهيار آواز خوان بپردازم، امسال دوست دارم بيشتر با او كار كنم و او را به صحنه برگردانم به همين خاطر دو آلبوم دارم، چون چند سالى است كه براى شهيار كارى نكرده ام و اميدوارم امسال يكى پس از ديگرى آنها را منتشر كنم. اين آلبوم ها براى من دو تجربه كاملا استثنايى هستند و اميدوارم بچه هاى سرزمينم اين دو تجربه را دوست بدارند.
همه را از نزديكى هاى اقيانوس آرام مى بوسم، درود بر همه و سال نومبارك.