روزنامه «واشینگتن پست» در مطلبی به مناسبت نمایش چند فیلم ایرانی در فسیتوال «سینما و زن» در اسرائیل به کنجکاوی و باورهای گروهی از مردم این کشور در مورد فرهنگ و ملت ایران پرداخته است.
این روزنامه آمریکایی می نویسد: با وجود تشدید نگرانی های سیاستمداران و جامعه اسرائیل در مورد برنامه هسته ای ایران و اظهار نظرهای رهبران سیاسی ایران در مورد نابودی اسرائیل، پنج فیلم ایرانی در جشنواره «سینما و زن» در تل آویو توجه فراوانی را به خود جلب کرده اند.
استقبال عمومی از این جشنواره چشمگیر بوده است و به خصوص از فیلم های ایرانی که موضوع اصلی آن شرایط زنان در یک نظام سیاسی و ایدئولوژیک اسلامی و مبارزه آنها برای کسب حقوق برابر است.
این روزنامه از قول آنات شپرلینگ کوهن، مدیر این جشنواره می نویسد: تمرکز روی فیلم های ایرانی زمينه سیاسی نیز دارد و به قصد آشنایی بیشتر مردم اسرائیل با جامعه و فرهنگی است که حکومت آن معمولا با رهبران آلمان نازی مقایسه می شوند.
خانم شپرلینگ کوهن به «واشینگتن پست» می گوید: «تنها چیزی که ما در اسرائیل در مورد ایران می شنویم سخنان محمود احمدی نژاد است و اینکه ایران یک خطر بزرگ برای اسرائیل است.»
- «تنها چیزی که ما در اسرائیل در مورد ایران می شنویم سخنان محمود احمدی نژاد است و اینکه ایران یک خطر بزرگ برای اسرائیل است.»
مدیر جشنواره «سینما و زن» در تل آویو می افزاید:«ما در اسرائیل امکانی برای آشنایی با مردم و شناخت جامعه و فرهنگ ایران نداریم. ما اطلاعی در مورد زندگی زنان در ایران نداریم.»
او می گوید: دلیل نمایش فیلم های ایرانی که توسط زنان و در مورد موضوعات مربوط به زنان ایرانی ساخته شده شناخت و نگاه به ایران از یک زاویه و دیدگاه دیگر است.
ایران؛ «دشمن ناشناخته»
پنج فیلم ایرانی که در این جشنواره به نمایش گذاشته شده شامل یک فیلم مستند، یک فیلم داستانی انیمیشن و سه فیلم کوتاه داستانی است.
به نوشته روزنامه «واشینگتن پست»، موضوع فیلم بلند داستانی تعدد زوجات برای مردان و تاثیر آن بر زندگی خانوادگی در روستاهای ایران است.
موضوع فیلم های کوتاه، یکی تاثیر تحولات پس از حاکم شدن جمهوری اسلامی بر زندگی دختران جوان خانواده های تجددگرا در شهرهای بزرگ و دیگری چالش های پیش روی زن جوانی است که می کوشد در مسابقات دوچرخه سواری شرکت کند.
شپرلینگ کوهن، مدیر این جشنواره می گوید: فیلم های ساخت کشورهای مسلمان به ندرت در اسرائیل امکان نمایش پیدا می کنند.
با توجه به حساسیت برخی از محافل اسرائیل در مورد انعکاس دیدگاه یا نمایش کالاهای فرهنگی کشورهای مسلمان، خبرنگار «واشینگتن پست» از مدیر این جشنواره می پرسد: آیا به خاطر تمرکز روی نمایش فیلم های ایرانی با مشکلی مواجه شده اند؟ که پاسخ مدیر جشنواره منفی است.
خانم شپرلینگ کوهن می افزاید:«من امیدوارم هراس اسرائیل از ایران که حالت یک دشمن ناشناخته را پیدا کرده است کاهش یابد. به اعتقاد من مردم ایران هم درست مثل ما هستند. همه ما انسان و از یک جنس هستیم.»
«واشینگتن پست» در ادامه این مطلب می نویسد: تمرکز بر موضوع و یا مشکلات زنان در ایران ممکن است به ارائه تصویر منفی از ایران و حتی تشدید دشمنی با نظام سیاسی حاکم بر ایران منجر شود. اما یک فیلم مستند طولانی به نام «یک مرد و چهار همسر» تصویر کوتاهی از شرایط یک بخش کوچک از زنان جامعه ایران ارائه کرد که به هیچ وجه نشانی از ناتوانی و محدودیت آنها در محیط خانواده نبود.
- «در اسرائیل افراد و محافلی هستند که می کوشند ایران را خطری برای موجودیت اسرائیل جلوه دهند این کار در واقع بوجود آوردن فضایی است که به بهانه آن از حل مسائل و مشکلات واقعی در اسرائیل طفره بروند.»
لیورا هندلمن، استاد داشنگاه تل آویو به سطح بالای تحصیلات در میان نسل جوان زنان ایرانی اشاره می کند و می گوید: متوسط سن ازدواج دختران در ایران از حداقل سن قانونی ازدواج یعنی ۱۳ سال، ده سال بیشتر است.
این روزنامه آمریکایی از قول این استاد دانشگاه تل آویو می نویسد: «بعید است که کسی با دیدن این پنج فیلم ایرانی به این نتیجه برسد که گویا زنان ایرانی در چنگال یک حکومت مذهبی اسیرند.»
آدا اوشیپز، یک مستند ساز اسرائیلی در مقاله ای که به مناسبت نمایش فیلم های ایرانی در جشنواره «سینما و زن» تهیه کرده است می نویسد: تعدد زوجات در ایران بسیار کمتر از آن حدی است که حکومت اسرائیل در میان بادیه نشینان ساکن این کشور تحمل می کند.
به نوشته «واشینگتن پست»، رسانه های اسرائیلی نیز در حد مطلوبی نمایش فیلم های ایرانی در این جشنواره را پوشش داده اند. اما به نظر می رسد که بخشی از توجه و کنجکاوی در مورد فیلم های ایرانی ناشی از تصور رایج در میان افکار عمومی این کشور است که رهبران نظام حاکم بر ایران را دشمن درجه یک اسرائیل می داند.
آنچه که به طور دائم در رسانه ها و محافل سیاسی اسرائیل در مورد ایران گفته می شود ادعای مربوط به تلاش آن کشور برای دستیابی به سلاح هسته ای و اظهار نظرهای ضد اسرائیلی مکرر محمود احمدی نژاد است.
سخنان روز پنجشنبه رییس جمهور ایران درمورد اسرائیل تازه ترین مورد از انعکاس این دشمنی ها بود. آقای احمدی نژاد در بخشی از سخنرانی خود گفت :«من شنیده ام که برخی می گویند ایده تشکیل اسرائیل بزرگ به سر رسیده، اما من می گویم که ایده اسرائیل کوچک هم عمرش به پایان رسیده است.»
نویسنده «واشینگتن پست» در بخش پایانی مطلب خود می نویسد: با وجود تمامی این دشمنی ها و شعارهای تند و تیز سیاسی بسیاری از مردم اسرائیل، کشور ایران را دشمن تاریخی و یا رقیب و دشمن طبیعی خود نمی دانند. حقیقت این است که دو کشور ایران و اسرائیل هیچگاه اختلاف مرزی نداشته اند.
این روزنامه آمریکایی در پایان اين گزارش، اظهار نظر دو شهروند اسرائیلی را نقل می کند که به تماشای فیلم های ایرانی رفته اند.
یکی از آنها می گوید: «تماشای این فیلم ها تنها امکان ما برای دیدن مردم و سرزمینی است که امکان سفر به آن را نداریم و اگر امکان آن وجود داشت حتما به ایران سفر می کردم.»
و شهروند دیگری به خبرنگار «واشینگتن پست» می گوید: «در اسرائیل افراد و محافلی هستند که می کوشند ایران را خطری برای موجودیت اسرائیل جلوه دهند این کار در واقع بوجود آوردن فضایی است که به بهانه آن از حل مسائل و مشکلات واقعی در اسرائیل طفره بروند.»