لحظاتی بعد از پایان رایگیری ۱۵ ساعته در بیستویکمین دوره انتخابات پارلمانی اسرائیل در ساعت یازدهونیم شب به وقت ایران، سه شبکه تلویزیونی این کشور نتایج صندوقهای نمونه رایگیری را منتشر کردند؛ نتانیاهو بلافاصله اعلام پیروزی کرد.
بر اساس صندوقهای نمونه شبکه تلویزیون دولتی «کان»، ائتلاف «آبی- سفید» به رهبری بنی گانتز ۳۷ کرسی، و حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو ۳۶ کرسی از مجموع ۱۲۰ کرسی کنست، مجلس، را به دست آوردهاند.
صندوقهای نمونه شبکه ۱۲ تلویزیون، ۳۷ کرسی برای «آبی- سفید» و ۳۳ کرسی برای لیکود ارزیابی کرده؛ صندوقهای نمونه شبکه ۱۳ نیز ۳۶ کرسی مساوی برای «آبی- سفید» و لیکود پیشبینی کرد.
نتایج بخش قابل قبول از آرای حقیقی بامداد چهارشنبه، ۲۱ فروردین، و نتایج رسمی و نهایی انتخابات، بدلیل نیاز به فرصت کافی برای شمارش آرای دیپلماتهای ساکن خارج و سربازان، هفته آینده منتشر خواهد شد.
بنیامین نتانیاهو دقایقی بعد از اعلام نتایج نمونه، در بیانیهای از رایدهندگان سپاسگزاری و «پیروزی» لیکود را با تکیه به اکثریت جناح راست اعلام کرد و گفت از هم اکنون برای تشکیل دولت جدید تماسهای خود را برقرار میکند.
با وجود این، سخنگویان ائتلاف «آبی- سفید» در اظهارنظرهای اولیه تاکید کردند که آنها بیشترین کرسیها را به دست آورده و باید تشکیل دولت به آنها سپرده شود.
تعداد بیشتر کرسیهای یک حزب الزاما رهبر آن را نخستوزیر نمیکند بلکه بزرگی جناح راست یا مجموعه جناح چپ و میانه است که سرنوشت انتخابات را رقم میزند.
بنیامین نتانیاهو، رهبر ۶۹ ساله حزب لیکود که یک دوره در دهه ۹۰ میلادی نخستوزیر بود و در ده سال اخیر نیز سه دوره پیاپی، این مقام را در دست داشت، این بار ظاهرا بیش از هر دوره دیگر، در تقلای شدید برای بقای سیاسی خود بود.
سه ژنرال بنی گانتز، موشه یعلون و گابی اشکنازی، که هر سه پیشتر رئیس ستاد ارتش بودهاند در کنار یائیر لاپید، رهبر حزب «آیندهای هست» از دو ماه پیش ائتلاف «آبی- سفید» را تشکیل دادند تا شاید بتوانند دولتمردی را که دوران رهبریاش بر اسرائیل ماه آینده طولانیتر از دوران صدارت داوید بن گوریون، بنیانگذار اسرائیل، خواهد شد، به خانه بفرستند.
در همین حال، نتایج صندوقهای نمونه شبکههای تلویزیونی ممکن است با آرای حقیقی تفاوت داشته باشد؛ امری که در گذشته سابقه داشته است. کارشناسان در رسانههای اسرائیل تاکید دارند وضعیت پیچیدهای ایجاد شده و باید تا شمارش آخرین آرای حقیقی منتظر ماند.
رئوون ریولین، رئیس جمهوری اسرائیل، در روزهای آینده با رهبران و هیاتهای همه احزابی که کرسیهایی در مجلس به دست آوردهاند، رایزنی میکند تا بداند حامی نخستوزیری نتانیاهو هستند یا بنی گانتز.
نتانیاهو تا آخرین لحظات پیش از بسته شدن حوزههای رایگیری به حامیان لیکود و هواداران جناح راست اصرار میکرد که لیکود برای تشکیل دولت بعدی، نیاز دارد که بیشترین کرسیها را بدست آورد.
سیاست نتانیاهو در این زمینه که «کشور دارد به دست چپیها با حمایت عربها میافتد»، ظاهرا بسیاری از حامیان احزاب راست و مذهبی را به دادن رای به سود لیکود، به حساب تضعیف شدید احزاب راست و مذهبی، تشویق کرد.
نتانیاهو در کارزار انتخاباتیاش به ویژه به دوستی نزدیکش با رئیسجمهوری آمریکا اشاره داشت و سه دستاورد سیاسی یک سال اخیر خود را برجسته کرد؛ به رسمیت شناختن اورشلیم/ بیتالمقدس به عنوان پایتخت اسرائیل، به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر بلندیهای سوری اشغالی جولان، و قرار دادن کلیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست تروریستی از منظر آمریکا.
او پیشتر نیز گفته بود که متقاعد کردن دونالد ترامپ به خروج آمریکا از برجام، نتیجه تلاش وی بوده است.
آقای نتانیاهو در آخرین روزهای پیش از انتخابات نیز با نشان دادن نقشه خاورمیانه در دفتر کارش، اشاره میکرد که نزدیک کردن تاریخی کشورهای عرب و اسلامی به اسرائیل، حاصل کار وی بوده است. وی این هفته «سوگند خورد» که اگر نخستوزیر بماند، شهرکنشینهای بزرگ یهودی در کرانه باختری را به اسرائیل منضم کند.
میزان مشارکت در انتخابات این کشور که در دورههای اخیر به طور میانگین حدود ۶۵ درصد بود، این بار ظاهرا اندکی کاهش یافت؛ خودداری کم سابقه عربهای محدوده اسرائیل از رفتن به پای صندوقهای رای، میزان مشارکت کلی در انتخابات را کاهش داده است.
بنی گانتز و دیگر رقیبان نتانیاهو در کاراز خود با شعار «بیبی خلاص»، به نتانیاهو میگفتند: در مجموع ۱۳ سال رهبر بودی، بس است، به خانه برو.
یک سوم احزاب کرسی بدست آوردهاند
۴۱ حزب و فهرست در این دوره از انتخابات ثبتنام کرده و از سوی ستاد نظارت بر انتخابات تایید شده بودند؛ اما ظاهرا ۱۱ تا ۱۵ حزب و فهرست توانستهاند کرسیهایی بدست آورند.
حد نصاب ورود به مجلس برای هر حزب، این دوره افزایش یافته و حداقل به ۳.۲۵ درصد آرا رسید که معادل چهار کرسی است؛ آویگدور لیبرمن، رهبر حزب «اسرائیل خانه ما» که مبتکر افزایش حد نصاب بود، خود و حزبش ظاهرا قربانی این ابتکار شدهاند.
بیش از شش میلیون و ۳۰۰ هزار یهودی و عرب ۱۸ ساله به بالا از میان حدود ۹ میلیون جمعیت این کشور از حق رای برخوردار بودند. اسرائیلیهای ساکن خارج هرگز حق شرکت در رایگیری نداشته و تنها دیپلماتهای ساکن خارج رای میدهند.
میزان مشارکت در انتخابات این کشور که در دورههای اخیر به طور میانگین حدود ۶۵ درصد بود، این بار ظاهرا اندکی کاهش یافت؛ خودداری کم سابقه عربهای محدوده اسرائیل از رفتن به پای صندوقهای رای، میزان مشارکت کلی در انتخابات را کاهش داده است.
به نظر میرسد که این بار احزاب عربی در ترکیب مجلس به شدت تضعیف شده باشند؛ این در حالی است که بیش از ۲۰ درصد ساکنان اسرائیل را عربها تشکیل میدهند.
گفته شده که سرخوردگی شدید عربهای محدوده سرزمینهای سال ۱۹۴۸، به ویژه از قانون موسوم به دولت/ ملت یهود ناشی میشود که نتانیاهو آن را سال گذشته تصویب کرد و اسرائیل را کشوری منحصرا برای یهودیان توصیف میکند.
بسیاری از ناظران اسرائیل ابراز اطمینان میکنند که حتی اگر نتانیاهو ضمن ائتلاف با احزاب راست و مذهبی، موفق به تشکیل پنجمین دولت خود شود، پروندههای تحقیقات از او به اتهام فساد و خیانت در امانت که نزد دادستان گشوده است، کار را در ماههای آینده به انتخاباتی دوباره خواهند کشاند.
احتمال داده شده که در آن صورت ۶ تا ۹ ماه دیگر، انتخاباتی تازه برگزار شود؛ مگر آنکه نتانیاهو با تصویب قانونی بیسابقه در مجلس، خود را از هر نوع تعقیب و محاکمه تا هر زمان که رهبر کشور باشد، مصون نگاه دارد.