به گزارش رسانه‌های داخلی، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ايران در ساعات پايانی سال ۱۳۹۰ برای دومين بار ظرف ۱۵ روز، از حساب بانک‌ها پول برداشت کرده است.
کانون بانک های خصوصی ايران پیشتر و در اواسط اسفندماه در اطلاعیه ای، بانک مرکزی ايران را متهم کرده بود که «شبانه» و «بدون اطلاع قبلی» از حساب بانک ها پول برداشت کرده است و حجم برداشت هم آن‌قدر زياد است که بر بازار سرمايه در ايران، اثر منفی خواهد گذاشت.
در گفت و گو با جمشيد اسدی، استاد اقتصاد در دانشگاه‌های پاريس، نخست از او پرسیدیم، اگر ادعای کانون بانک های خصوصی درست باشد که اين بانک‌ها هيچ‌گونه بدهی به بانک مرکزی ندارند، چرا دولت اين پول‌های کلان را شبانه برداشت می‌کند؟
جمشيد اسدی: دولت پول ندارد. دولت نه برای نقدی کردن يارانه‌ها پولی دارد نه برای انجام کارهای ديگر و حتی سهم صنعت را هم از يارانه نقدی نداده است.
با توجه به سوء مديريت شديد آقای احمدی نژاد و همچنين تنش افروزی که به مشکلات فروش نفت انجاميده، دولت با هزار و يک هزينه مواجه است بدون اين که درآمدی داشته باشد. دولت کار ديگری ندارد انجام دهد جز اين که از حساب يارانه‌های مردم بزند يا از حساب اين و آن بردارد تا بتواند بخشی از هزينه‌های خود را تامين کند.
آقای اسدی! تکليف بانک‌ها چه می‌شود و آيا بانک‌ها متضرر يا به ورشکستگی کشيده نمی‌شوند؟
بانک‌ها به طور مرتب متحمل زيان هستند به ويژه در مدتی که آقای احمدی نژاد نرخ بهره را با حکم تعيين کرد در حالی که بايد به صورت عرضه و تقاضا در بازار تعيين شود و بسياری از بانک‌ها از اين موضوع متضرر شدند.
آقای احمدی نژاد بانک‌ها را مجبور کرد به دادن وام‌های زودبازده و وام به کسانی که در حلقه ریيس جمهوری هستند برای پروژه‌ها و اين جزو سياست‌هايی بود که از ابتدا داشته تا امروز.
در واقع بانک‌ها هم مانند ساير صاحبان حرفه وضعيت بسيار دشواری دارند. در ضمن هيچ گاه بانک مرکزی ايران در سال‌های گذشته به اندازه دوران آقای احمدی نژاد استقلال نسبی خود را از دست نداده بود، چه برسد به ساير بانک‌ها.
در اين حلقه رابطه مردم عادی با بانک‌ها و بانک‌ها با بانک مرکزی وجود دارد. اگر قرار باشد اين اقدام تکرار شود و بانک مرکزی شبانه از حساب ساير بانک‌ها برداشت کند، اين مسئله به اعتماد مشتريان بانک‌ها لطمه نمی‌زند؟
حتما لطمه می‌زند و من نمی‌دانم در مورد سپرده‌های مردم چه خواهند گفت. يعنی اگر مردم احتياج داشته باشند پول شان را از بانک‌ها بردارند معلوم نيست از کجا بانک‌ها می‌خواهند اين پول را بدهند.
متاسفانه احتمالات تيره و تاری در انتظار اقتصاد ايران است و من نمی‌دانم سرنوشت اقتصادی مردم چطور می‌شود و حقوق بگيران و کسانی که خرده حساب‌های خود را در بانک‌ها گذاشته‌اند، وضعيت شان در روزهای آينده چگونه خواهد بود.
اگر دولت و مقام‌های جمهوری اسلامی پاسخ مثبتی ندهند به تقاضای جامعه جهانی برای از بين بردن تنش‌ها به خصوص مديريت بهينه غنی سازی اورانيوم، روزهای سياهی در انتظار ايران است که حتی فکر کردن به آن نگران کننده است.
کانون بانک های خصوصی ايران پیشتر و در اواسط اسفندماه در اطلاعیه ای، بانک مرکزی ايران را متهم کرده بود که «شبانه» و «بدون اطلاع قبلی» از حساب بانک ها پول برداشت کرده است و حجم برداشت هم آن‌قدر زياد است که بر بازار سرمايه در ايران، اثر منفی خواهد گذاشت.
در گفت و گو با جمشيد اسدی، استاد اقتصاد در دانشگاه‌های پاريس، نخست از او پرسیدیم، اگر ادعای کانون بانک های خصوصی درست باشد که اين بانک‌ها هيچ‌گونه بدهی به بانک مرکزی ندارند، چرا دولت اين پول‌های کلان را شبانه برداشت می‌کند؟
جمشيد اسدی: دولت پول ندارد. دولت نه برای نقدی کردن يارانه‌ها پولی دارد نه برای انجام کارهای ديگر و حتی سهم صنعت را هم از يارانه نقدی نداده است.
با توجه به سوء مديريت شديد آقای احمدی نژاد و همچنين تنش افروزی که به مشکلات فروش نفت انجاميده، دولت با هزار و يک هزينه مواجه است بدون اين که درآمدی داشته باشد. دولت کار ديگری ندارد انجام دهد جز اين که از حساب يارانه‌های مردم بزند يا از حساب اين و آن بردارد تا بتواند بخشی از هزينه‌های خود را تامين کند.
آقای اسدی! تکليف بانک‌ها چه می‌شود و آيا بانک‌ها متضرر يا به ورشکستگی کشيده نمی‌شوند؟
بانک‌ها به طور مرتب متحمل زيان هستند به ويژه در مدتی که آقای احمدی نژاد نرخ بهره را با حکم تعيين کرد در حالی که بايد به صورت عرضه و تقاضا در بازار تعيين شود و بسياری از بانک‌ها از اين موضوع متضرر شدند.
با توجه به سوء مديريت شديد آقای احمدی نژاد و همچنين تنش افروزی که به مشکلات فروش نفت انجاميده، دولت با هزار و يک هزينه مواجه است بدون اين که درآمدی داشته باشد. دولت کار ديگری ندارد انجام دهد جز اين که از حساب يارانه‌های مردم بزند يا از حساب اين و آن بردارد تا بتواند بخشی از هزينه‌های خود را تامين کند.جمشيد اسدی، استاد اقتصاد در دانشگاه‌های پاريس
آقای احمدی نژاد بانک‌ها را مجبور کرد به دادن وام‌های زودبازده و وام به کسانی که در حلقه ریيس جمهوری هستند برای پروژه‌ها و اين جزو سياست‌هايی بود که از ابتدا داشته تا امروز.
در واقع بانک‌ها هم مانند ساير صاحبان حرفه وضعيت بسيار دشواری دارند. در ضمن هيچ گاه بانک مرکزی ايران در سال‌های گذشته به اندازه دوران آقای احمدی نژاد استقلال نسبی خود را از دست نداده بود، چه برسد به ساير بانک‌ها.
در اين حلقه رابطه مردم عادی با بانک‌ها و بانک‌ها با بانک مرکزی وجود دارد. اگر قرار باشد اين اقدام تکرار شود و بانک مرکزی شبانه از حساب ساير بانک‌ها برداشت کند، اين مسئله به اعتماد مشتريان بانک‌ها لطمه نمی‌زند؟
حتما لطمه می‌زند و من نمی‌دانم در مورد سپرده‌های مردم چه خواهند گفت. يعنی اگر مردم احتياج داشته باشند پول شان را از بانک‌ها بردارند معلوم نيست از کجا بانک‌ها می‌خواهند اين پول را بدهند.
متاسفانه احتمالات تيره و تاری در انتظار اقتصاد ايران است و من نمی‌دانم سرنوشت اقتصادی مردم چطور می‌شود و حقوق بگيران و کسانی که خرده حساب‌های خود را در بانک‌ها گذاشته‌اند، وضعيت شان در روزهای آينده چگونه خواهد بود.
اگر دولت و مقام‌های جمهوری اسلامی پاسخ مثبتی ندهند به تقاضای جامعه جهانی برای از بين بردن تنش‌ها به خصوص مديريت بهينه غنی سازی اورانيوم، روزهای سياهی در انتظار ايران است که حتی فکر کردن به آن نگران کننده است.