«تاکنون، حکومت سوريه دنباله رو اقدامات متحد خود، ايران، بوده است و در صدد است تا تاکتيک های سرکوب را از تهران کمک بگيرد. اين صحبت از دو رويی حکومت ايران است؛ آنها از حقوق تظاهر کنندگان در ديگر کشورها دفاع می کنند ولی مردم خود را سرکوب می کنند.»
اين بخشی از سخنان باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، بود که روز پنجشنبه راهبردهای جديد دولتش در خاورميانه را تشريح می کرد.
باراک اوباما در اين سخنرانی به تحريم های آمريکا عليه حکومت بشار اسد به دليل سرکوب معترضان در سوريه و کمک های اقتصادی به کشورهايی چون مصر و تونس اشاره کرد.
رييس جمهوری آمريکا به مسئله صلح بين اسراييل و فلسطينی ها تاکيد کرد و بر مشارکت دوطرف برای رسيدن به صلح تاکيد ورزيد.
رادیو فردا در گفت و گو با علی رضا نوری زاده، کارشناس مسائل خاورميانه، ابتدا در باره اظهارنظر صريح آقای اوباما در باره بازگشت اسراييل به مرزهای سال ۱۹۶۷ پرسيده است.
علیرضا نوری زاده: برای اولين بار ايالات متحده – گو اينکه در عمل مرزهای جديد اسرائيل را به رسميت نشناخت و هرگز حاضر نشد که سفارتش را از تل آويو به بيت المقدس منتقل کند – اما پس از حرف پرزيدنت بوش که برای نخستين بار از «وطن قومی» فلسطينی ها ياد کرد، اوباما به عنوان اولين رئيس جمهور آمريکا است که می گويد که اسرائيل می بايست به پشت مرزهای پنجم ژوئن ۱۹۶ بازگردد.
يعنی به مرزهای زمانی که اسرائيل ساحل غربی رود اردن، نوار غزه و بلنديهای جولان را اشغال کرد.
اين مسئله در يک بعد کلی تاثير بسيار مثبتی در خاورميانه دارد و موقعيت فلسطينی ها را بسيار قوی می کند.
در عين حال هم محمود عباس در آستانه تشکيل يک دولت ائتلافی است. در برابر حماس که محمود عباس با آن توافق کرده است، موقعيت او خيلی بهتر خواهد شد.
چون حالا می گويد که بزرگترين حامی اسرائيل و قدرتمندترين کشور جهان پذيرفته است که اسرائيل بايد سرزمين های اشغالی را تخليه کند.
عمده ترين بخش سخنرانی پرزيدنت اوباما همين مسئله بود که تاکيد کرد که آمريکا نگاه جديدی به خاورميانه دارد.
آقای نوری زاده، رئيس جمهوری آمريکا درباره بحرين، سوريه و ليبی هم سخنانی ايراد کرد. ارزيابی شما از سخنان باراک اوباما در اين زمينه چيست؟
ايشان روی عدم خشونت تاکيد کرد و اينکه بايد حقوق مردم تضمين شود.
اما اين را بدانيد که بحرين وضعيت پيچده ای دارد. به علت مداخلات جمهوری اسلامی به تنهايی نمی توان دولت را متهم کرد.
همين چند روز پيش دولت بحرين عده ای را دستگير نمود که با اتومبيل به ۹ پليس حمله کرده و به عمد آنها را زير گرفته بودند.
بنابر اين خشونت در بحرين ابعاد دو جانبه دارد و اگر قضيه مربوط به خود شيعيان بحرين باشد، اينها می توانند با دولت توافق کنند. چون دولت آماده گفت و گو بوده است.
ولی از سوی ديگر مداخله جمهوری اسلامی و عوامل وابسته به آن، آمريکا را ناچار کرد که در اين مورد، ملايم رفتار نمايد.
ولی تاکيد مجدد پرزيدنت اوباما که به هر حال بايد حرف های منتقدان و مردم را هم شنيد، نشان دهنده اين است که حکومت هايی مانند حکومت بحرين هم تحت فشار خواهند بود. گر چه نه به صورت علنی بلکه به صورت خصوصی تر.
ولی در مورد سوريه موضع دولت آمريکا، همان طور که در سخنان پرزيدنت اوباما هم شنيديم، دارد تندتر می شود.
آن بی تفاوتی اوليه جای خود را به نگرانی داده است و حتی می بينيم که خود بشار اسد هم در فهرست سياه قرار می گيرد که اين امر هم نشانه کلی تغيير سياست آمريکاست.
اشاره باراک اوباما به ايران هم قابل توجه بود. اين اشاره نشان می داد که دولت آمريکا با دقت اقدامات جمهوری اسلامی را زير نظر دارد.
در اين باره شما چه ارزيابی داريد؟
شايد عمده ترين اميدی که پرزيدنت اوباما در سخنان اخيرش به مردم ايران داد، به اين معنا که مردم ايران بودند که جنبش های خاورميانه را آغاز کردند، گو اينکه ايشان مستقيما به اسم نداآقاسلطان اشاره نکرد، ولی همه نشانه ها را داد که او نيز شاهد بروز اين جنايت ها در خيابان های تهران بوده است.
در عين حال شنيديم که آمريکا در يکی دو روز آينده تحريم های جديدی را بر عليه ايران آغاز خواهد کرد.
سخنرانی پرزيدنت اوباما حاوی «وعده ای خوش برای آنهايی که دنبال دموکراسی هستند» بود.
اختصاص دادن مبلغی برای دستيابی کشورهای جهان سوم به دموکراسی ، که در تاريخ آمريکا بی سابقه است، نشان دهنده همين وعده است. مبلغی که پرزيدنت اوباما از کنگره آمريکا برای کمک به کشورهايی مثل مصر و تونس و ساير کشورهايی که تحولات در آنجا آغاز شده است، نشان دهنده اين حمايت است.
بنابر اين به نظر من، اين سخنان، يک مژده برای ملت ها خواهد بود که حال که توانسته اند بدون خونريزی زياد سرنوشتشان را تغيير بدهند، می توانند روی کمک های ايالات متحده حساب کنند و در عين حال هم در اين سخنان اخطار به کشورهايی وجود داشت که نمی خواهند اين موج آزايخواهی را پذيرا باشند.
اين بخشی از سخنان باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، بود که روز پنجشنبه راهبردهای جديد دولتش در خاورميانه را تشريح می کرد.
باراک اوباما در اين سخنرانی به تحريم های آمريکا عليه حکومت بشار اسد به دليل سرکوب معترضان در سوريه و کمک های اقتصادی به کشورهايی چون مصر و تونس اشاره کرد.
رييس جمهوری آمريکا به مسئله صلح بين اسراييل و فلسطينی ها تاکيد کرد و بر مشارکت دوطرف برای رسيدن به صلح تاکيد ورزيد.
رادیو فردا در گفت و گو با علی رضا نوری زاده، کارشناس مسائل خاورميانه، ابتدا در باره اظهارنظر صريح آقای اوباما در باره بازگشت اسراييل به مرزهای سال ۱۹۶۷ پرسيده است.
علیرضا نوری زاده: برای اولين بار ايالات متحده – گو اينکه در عمل مرزهای جديد اسرائيل را به رسميت نشناخت و هرگز حاضر نشد که سفارتش را از تل آويو به بيت المقدس منتقل کند – اما پس از حرف پرزيدنت بوش که برای نخستين بار از «وطن قومی» فلسطينی ها ياد کرد، اوباما به عنوان اولين رئيس جمهور آمريکا است که می گويد که اسرائيل می بايست به پشت مرزهای پنجم ژوئن ۱۹۶ بازگردد.
يعنی به مرزهای زمانی که اسرائيل ساحل غربی رود اردن، نوار غزه و بلنديهای جولان را اشغال کرد.
اين مسئله در يک بعد کلی تاثير بسيار مثبتی در خاورميانه دارد و موقعيت فلسطينی ها را بسيار قوی می کند.
در عين حال هم محمود عباس در آستانه تشکيل يک دولت ائتلافی است. در برابر حماس که محمود عباس با آن توافق کرده است، موقعيت او خيلی بهتر خواهد شد.
به نظر من، اين سخنان، يک مژده برای ملت ها خواهد بود که حال که توانسته اند بدون خونريزی زياد سرنوشتشان را تغيير بدهند، می توانند روی کمک های ايالات متحده حساب کنند و در عين حال هم در اين سخنان اخطار به کشورهايی وجود داشت که نمی خواهند اين موج آزايخواهی را پذيرا باشند.
علیرضا نوری زاده
چون حالا می گويد که بزرگترين حامی اسرائيل و قدرتمندترين کشور جهان پذيرفته است که اسرائيل بايد سرزمين های اشغالی را تخليه کند.
عمده ترين بخش سخنرانی پرزيدنت اوباما همين مسئله بود که تاکيد کرد که آمريکا نگاه جديدی به خاورميانه دارد.
آقای نوری زاده، رئيس جمهوری آمريکا درباره بحرين، سوريه و ليبی هم سخنانی ايراد کرد. ارزيابی شما از سخنان باراک اوباما در اين زمينه چيست؟
ايشان روی عدم خشونت تاکيد کرد و اينکه بايد حقوق مردم تضمين شود.
اما اين را بدانيد که بحرين وضعيت پيچده ای دارد. به علت مداخلات جمهوری اسلامی به تنهايی نمی توان دولت را متهم کرد.
همين چند روز پيش دولت بحرين عده ای را دستگير نمود که با اتومبيل به ۹ پليس حمله کرده و به عمد آنها را زير گرفته بودند.
بنابر اين خشونت در بحرين ابعاد دو جانبه دارد و اگر قضيه مربوط به خود شيعيان بحرين باشد، اينها می توانند با دولت توافق کنند. چون دولت آماده گفت و گو بوده است.
ولی از سوی ديگر مداخله جمهوری اسلامی و عوامل وابسته به آن، آمريکا را ناچار کرد که در اين مورد، ملايم رفتار نمايد.
ولی تاکيد مجدد پرزيدنت اوباما که به هر حال بايد حرف های منتقدان و مردم را هم شنيد، نشان دهنده اين است که حکومت هايی مانند حکومت بحرين هم تحت فشار خواهند بود. گر چه نه به صورت علنی بلکه به صورت خصوصی تر.
ولی در مورد سوريه موضع دولت آمريکا، همان طور که در سخنان پرزيدنت اوباما هم شنيديم، دارد تندتر می شود.
آن بی تفاوتی اوليه جای خود را به نگرانی داده است و حتی می بينيم که خود بشار اسد هم در فهرست سياه قرار می گيرد که اين امر هم نشانه کلی تغيير سياست آمريکاست.
اشاره باراک اوباما به ايران هم قابل توجه بود. اين اشاره نشان می داد که دولت آمريکا با دقت اقدامات جمهوری اسلامی را زير نظر دارد.
در اين باره شما چه ارزيابی داريد؟
شايد عمده ترين اميدی که پرزيدنت اوباما در سخنان اخيرش به مردم ايران داد، به اين معنا که مردم ايران بودند که جنبش های خاورميانه را آغاز کردند، گو اينکه ايشان مستقيما به اسم نداآقاسلطان اشاره نکرد، ولی همه نشانه ها را داد که او نيز شاهد بروز اين جنايت ها در خيابان های تهران بوده است.
در عين حال شنيديم که آمريکا در يکی دو روز آينده تحريم های جديدی را بر عليه ايران آغاز خواهد کرد.
سخنرانی پرزيدنت اوباما حاوی «وعده ای خوش برای آنهايی که دنبال دموکراسی هستند» بود.
اختصاص دادن مبلغی برای دستيابی کشورهای جهان سوم به دموکراسی ، که در تاريخ آمريکا بی سابقه است، نشان دهنده همين وعده است. مبلغی که پرزيدنت اوباما از کنگره آمريکا برای کمک به کشورهايی مثل مصر و تونس و ساير کشورهايی که تحولات در آنجا آغاز شده است، نشان دهنده اين حمايت است.
بنابر اين به نظر من، اين سخنان، يک مژده برای ملت ها خواهد بود که حال که توانسته اند بدون خونريزی زياد سرنوشتشان را تغيير بدهند، می توانند روی کمک های ايالات متحده حساب کنند و در عين حال هم در اين سخنان اخطار به کشورهايی وجود داشت که نمی خواهند اين موج آزايخواهی را پذيرا باشند.