چهار ماه گذشت؛ پرونده شاکری در «سکوت» خاک می خورد

علی شاکری از ۱۳۰ روز پیش در بازداشت به سر می برد.

به رغم گذشت بيش از چهار ماه از بازداشت علی شاکری، ايرانی – آمريکايی فعال در امور صلح طلبانه در ايران مقامات قضايی جمهوری اسلامی حاضر نيستند تا درباره وضعيت جسمانی او و پرونده وی اظهار نظر کنند.


آقای شاکری يکی از سه ايرانی- آمريکايی بازداشت شده توسط مقامات امنيتی جمهوری اسلامی در سال جاری است که هنگام فوت مادر خود به تهران سفر کرد ولی از چهار ماه پيش در بازداشت به سر می برد و هيچ اطلاعاتی از پرونده وی منتشر نشده است.


خانواده آقای شاکری که در اين دوران سکوت کرده بودند تا شايد پرونده او به نحو مسالمت آميزی حل و فصل شود اوايل هفته جاری ناچار شدند تا سکوت خود را شکسته و از مقامات جمهوری اسلامی بخواهند تا وی را هرچه سريعتر آزاد کند.


  • ما منتظريم که مقامات ايرانی درباره پدرم به ما خبر دهند. آنها به ما گفتند که در حال تحقيقات هستند، آنها گفتند که سر و صدا نکنيد، آنها گفتند بنشينيد و منتظر باشيد... ما اينجا ساکت نشستيم ولی آنها هيچ خبری به ما نداده اند.
کاوه شاکری، پسر علی شاکری

کاوه شاکری، پسر ۲۷ ساله وی روز جمعه به خبرنگاران گفت: اکنون ۱۳۰ روز از بازداشت پدرم می گذرد و ما حتی نمی دانيم که اتهام او چيست.


وی افزود: ما منتظريم که مقامات ايرانی درباره پدرم به ما خبر دهند. آنها به ما گفتند که در حال تحقيقات هستند، آنها گفتند که سر و صدا نکنيد، آنها گفتند بنشينيد و منتظر باشيد... ما اينجا ساکت نشستيم ولی آنها هيچ خبری به ما نداده اند.


محمد علی دادخواه، وکيل دادگستری در تهران که از سوی خانواده آقای شاکری برای وکالت او انتخاب شده است، می گويد: هيچ ايده ای مبنی بر اينکه اتهام موکلش چيست، ندارد. بر اساس قانون ايران، بازداشت افراد بيش از دو ماه ممنوع است مگر اينکه اتهامات جديد به وی وارد شود.


روزنامه لس آنجلس تایمز در گزارشی پیرامون اظهارات فرزند علی شاکری درباره وضعیت پدرش می نویسد: خانواده علی شاکری منتظر بودند که وی پس از سفری دو ماهه به ايران به نزد خانواده خود در کاليفرنيا باز گردد اما کاوه شاکری می گويد: ما فکر می کرديم که همه چيز خوب پيش می رود اما پدرم (در تهران) از هواپيما بيرون کشيده شد. ما در فرودگاه لس آنجلس منتظر او بوديم.. اما وی نرسيد. بعد ما گفتيم که پدرم کجا می تواند رفته باشد.


از آن زمان وی تنها چهار تماس تلفنی کوتاه و پراکنده ای با خانواده اش داشته است، از جمله در ماه مه که يک نيروی امنيتی، خانم زهره شاکری، همسر او را مطمئن ساخت که شوهرش در روز مادر به خانه اش بازخواهد گشت.


کاوه شاکری می گويد که وب سايتی را برای آگاهی دادن پيرامون وضعيت پدرش راه اندازی کرده و در صدد است به نيويورک سفر کند تا به محمود احمدی نژاد، رييس جمهوری ايران که قرار است بزودی در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل شرکت کند فشار وارد آورد تا درباره پدرش اقدام کند.


به گفته خانواده آقای شاکری، آخرين اطلاعی که آنها از وی دارند به روز ۲۴ اوت باز می گردد که او به مدت تنها دو دقيقه مکالمه تلفنی داشت و به گفته پسرش، صدايش« بسيار افسرده» به نظر می رسيد.


کاوه شاکری می گويد که غيبت پدرش تاثير بسيار بدی بر خانواده اش گذاشته و مادر او به منشی تلفنی شوهر خود زنگ می زند تا صدای او را بشنود.


علی شاکری در جامعه ايرانی – آمريکايی های مقيم کاليفرنيا به عنوان فردی ميانه رو در سياست شناخته می شود که در زمينه صلح و ارتقاء ارتباطات به عنوان مسيری جهت اصلاحات در ايران فعالیت می کند.


وی از ناحيه دوستانش به اندازه ای ميانه رو توصیف می شد که گاهی اوقات متهم به طرفداری از رژیم جمهوری اسلامی بود.


به گفته پسر آقای شاکری، وی در حال کار بر روی کتابی در ارتباط با بنيادهای مشترک ميان ايران و غرب بود.


جان گراهام، دستيار مدير مرکزی برای شهروندان صلح طلب در اروين کاليفرنيا می گويد: او فردی صلح طلب بود و اساسا کاری انجام نمی داد تا ايرانی ها يا ايران را به خطر اندازد.


وی افزود: ما با آزادی ديگران دلگرم شده ايم و اميدواريم که علی نيز به سرعت آزاد شود.


تاثير منفی بازداشت ها بر ديگران


بازداشت هاله اسفندياری، کيان تاجبخش، پژوهشگران ايرانی – آمريکايی و علی شاکری، فعال صلح طلب در ماه های اخير موجی از ياس و نا اميدی در ميان محققان و فعالان جامعه ايرانی مقيم آمريکا برای سفر به موطن خود بوجود آورده است.


  • بسياری از مردم نگرانند به ايران بروند چرا که می گويند وقتی فردی مثل شاکری که هميشه مدافع صلح و گفت وگو بوده است بازداشت می شود چه تضمينی وجود دارد که دیگران دستگير نشوند؟
یک استاد ایرانی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی

محمد سهيمی، استاد دانشگاه کاليفرنيای جنوبی يکی از اين ايرانی هاست که بدنبال انتشار اخبار بازداشت ايرانی – آمريکايی ها سفر ماه تابستان خود به ايران را لغو کرد.


وی از آن نگران بود که رک گويی اش درباره لزوم اصلاحات سياسی در ايران به بازداشت او منجر شود.


آقای سهیمی به خبرگزاری آسوشيتدپرس می گويد: بسياری از مردم نگرانند به ايران بروند چرا که می گويند وقتی فردی مثل شاکری که هميشه مدافع صلح و گفت وگو بوده است بازداشت می شود چه تضمينی وجود دارد که دیگران دستگير نشوند؟


تريتا پارسی، رييس شورای ملی ايرانی – آمريکايی نیز معتقد است که بازداشت آقای شاکری، «امواج شوک آوری» ارسال کرده است.


به گفته وی، « برخلاف ديگران، او (شاکری) در سطح ملی شناخته شده نبود. و اگر فردی مثل او دستگير می شود اين مسئله بسيار مبهم می شود که چه کسی در سيبل است و چه کسی نيست.»


کاليفرنيا در حال حاضر بيشتريت جمعيت ايرانی تبار را در خارج از خانه اصلی آنها گردهم آورده است و بر اساس برخی گزارش ها، تعداد آنها بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر می شود. بسياری از اين افراد پس از انقلاب بهمن ۵۷ به آمريکا مهاجرت کرده و در مشاغل بالايی نيز مشغول به کار شده اند.


ايرانی های اين منطقه برای خود شبکه های تلويزيونی و راديويی مستقلی دارند و در سايت ها و نشريات خود به بيان ديدگاه هايشان در ارتباط با ايران می پردازند.


با اين حال بسياری از شهروندان ايرانی – آمريکايی ترجيح داده اند تا ديدگاه های سياسی خود را مخفی نگاه دارند.


يک مهندس ايرانی – آمريکايی که تنها خواست با نام کوچک خود ، موئه، معرفی شود به آسوشيتدپرس می گويد: بسياری از ما واقعا دوست ندارند که بدانند در ايران چه خبر است، اما هرچه می گوييم به واکنش شديدی عليه خودمان تبديل می شود.