راس ويلسون، سفير آمريکا در ترکيه اعلام کرد که واشينگتن از احداث خط لوله نفت و گاز ميان بندر سامسون در شمال به بندر جيحان در جنوب ترکيه حمايت می کند و به این منظور تسهيلات لازم را برای ترکيه فراهم می آورد.
اين در حالی است که آمریکا پيشتر گفته بود که از اين طرح حمايت نمی کند. طرح احداث خط لوله ۵۵۰ کيلومتری بندر سامسون به بندر جيحان که در حال ساخت است، می تواند حجم صادرات نفت و گاز روسيه به اروپا را افزايش دهد. اين موضوع باعث نگرانی آمريکا از وابستگی پيش از پيش اروپا به روسيه شده بود.
واشنگتن قبلا تنها حامی خط لوله باکو- تفليس- جيحان بود، زيرا به گفته مقامات انرژی آمريکا، با وجود اين خط لوله نيازی به احداث خط سامسون- جيحان نيست. اما ترکيه بر گسترش لوله های انتقال انرژی تاکيد دارد.
در اين ميان، با امضای قرارداد احداث خط لوله نفت و گاز بورگاس - الکاندروپليس ميان سران روسيه، بلغارستان و يونان در ماه گذشته در آتن، اختلاف نظر آمريکا با ترکيه درباره خط لوله سامسون- جيحان مورد تجديد نظر قرار گرفت.
اين شبکه انتقال انرژی که ۲۸۵ کيلومتر طول خواهد داشت، بندر بورگاس در بلغارستان و ساحل دريای سياه را به الکاندروپليس در يونان متصل می کند و سالانه حدود ۵۰ هزار تن نفت روسيه را از دريای سياه به دريای اژه می رساند، بدون آنکه ترکيه در آن سهمی داشته باشد.
با اجرای اين طرح که از سال ۲۰۰۸ آغاز می شود و حدود يکسال و نيم بطول می انجامد، اهميت ترکيه در زمينه انتقال انرژی کاهش می يابد. زيرا در حال حاضر يگانه مسير انتقال نفت و گاز روسيه به دريای اژه، تنگه بسفر در ترکيه است. پروژه بورگاس - الکاندروپليس به بديل اين مسير تبديل خواهد شد.
آمريکا به عنوان هم پيمان ترکيه از تضعيف موقعيت اين کشور در انتقال انرژی خوشايند نيست. به همين دليل موضع خود در قبال احداث لوله سامسون - جيحان را به رغم تبعات منفی آن در وابستگی اروپا به انرژی روسيه، تغيير داده است.