دومين سالگرد انتخابات جنجال برانگيز ۲۲ خرداد سال ۸۸ در حالی فرا رسيده است که ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، نامزدهای معترض آن انتخابات و رهبران حرکت‌های اعتراضی پس از آن، چندين ماه است که در حبس خانگی به سر می‌برند.
عليرضا کرمانی در گفت و گو با مجتبی واحدی، مشاور و سخنگوی مهدی کروبی، نخست از او پرسيده است، در دومين سالگرد انتخابات ریاست جمهوری، ارزيابی شما از اين جنبش اعتراضی چيست؟
مجتبی واحدی: به نظر می‌رسد در هر دو جهت پيشرفت انجام شده است. يعنی نظام بيشتر متزلزل شده و اين مسئله از نوع برخوردهايی که می‌کند چه در عرصه بين المللی و چه درعرصه داخلی مشخص است.
همين قدر که هنوز جرأت نمی‌کنند به يک گروه مجوز تجمع بدهند، حتی اجازه برگزاری يک تشييع جنازه عادی را نمی‌دهند و کسی را هم که می‌کشند شبانه دفن می‌کنند، اين نشانه تزلزل است.
از طرف ديگر به نظر من موفقيت جنبش در افشاگری مفاسد و بی‌کفايتی دولت است. کار به جايی رسيده که خود حکومتی‌ها برای اين که دامن خود را به خيال خودشان مبرا کنند از فساد گسترده، رانت خوری، بی کفايتی و مفاسدی که احمدی نژاد و حاميانش دارند، همان افشاگری‌هايی که دو سال قبل توسط آقايان کروبی و موسوی و در اين دو سال توسط ديگران گفته شد، اکنون خود حکومتی‌ها سردمدار افشای آن شده اند.
آقايان ميرحسين موسوی و مهدی کروبی در حصر خانگی هستند، اما اگر امکان داشتند يک بيانيه مشترک يا ديدگاه‌های مشترکشان را در دومين سالگرد انتخابات سال ۸۸ ابراز کنند، روی چه نکاتی دست می‌گذاشتند؟
مسائلی که در دوران تبليغات انتخاباتی گفته شد نه تنها حل نشده بلکه اضافه هم شده است، از جمله رانت خواری گسترده سياسی و اقتصادی دولت، اتکای دولت به مسايل غيرعلمی و حتی خرافات، سلب آزادی مردم در کشور و اين که کسی حق ندارد حرف بزند.
محمود احمدی نژاد در مصاحبه خود وقتی از او می پرسند چرا آقای مشايی اين حرفها را می زند و جلوی او را بگيريد، می گويد اين غير انسانی است که جلوی حرف زدن کسی را بگيريم. اما وزارت ارشاد همين دولت تمام روزنامه‌ها را بسته است. اگر نگاه کنيد در دو سال اخير يک روزنامه را قوه قضاييه نبسته، بلکه وزارت ارشاد بسته است. اين شرايط کماکان ادامه دارد اگر بدتر نشده باشد بهتر هم نشده و اين را کسی نمی‌تواند انکار کند.
بر اساس اين مسئله اگر آقايان کروبی و موسوی بودند و می خواستند درخواست راهپيمايی بدهند که حتما می‌دادند، اعتراض می‌کردند به روندی که اخيرا در کشور رواج يافته است. به عنوان مثال رئيس قوه قضاييه مدعی است ما اصلا چيزی به نام نظارت بر رهبری نداريم، يعنی شأنی در حد شأن خداوند متعال برای رهبری قايل هستند.
آقايان موسوی و کروبی که خودشان را به عنوان همراهان جنبش سبز دانسته و بعضی مردم آنها را رهبران جنبش می‌دانند، حتما اين مسائل را مطرح می کردند و امروز انگيزه شان بيشتر بود چون ۲۲ خرداد يک لکه ننگ در تاريخ کشور است، لکه ننگی که بعد از آن البته مردم قهرمانی را ترجيح دادند و حکومت از خود رسوايی نشان داد.
فکر می‌کنيد چيزی به نام جنبش سبز همچنان ادامه دارد؟
در پاسخ کسانی که می‌گويند جنبش ادامه ندارد همين را فقط می گويم، حرف‌هايی که جنبش سبز مطرح می‌کرد امروز ناچارند در تريبون‌های حکومتی بزنند. شما از اين چه برداشتی می‌کنيد؟ اين که هنوز وقتی يک تشييع جنازه اعلام می‌شود و احتمال می‌رود طرفداران جنبش سبز در آن شرکت کنند، جنازه را می برند بدون اجازه خانواده دفن می‌کنند چه چيزی را نشان می‌دهد؟
جنازه ناصر حجازی را بدون حضور خانواده اش دفن کردند، جنازه عزت الله سحابی را هشت صبح با زور دفن کردند، جنازه هاله سحابی را ۱۱ شب بر خلاف عرف ايرانی و اسلامی دفن کردند. اين به نظر شما وحشت از مثلا آقای اوباما در کاخ سفيد است؟
آقای واحدی! شما به عنوان نماينده آقای مهدی کروبی و آقای اميرارجمند به عنوان سخنگو و نماينده آقای ميرحسين موسوی، برای آينده اين جنبش چه برنامه هايی را در نظر داريد يا پيش بينی می‌کنيد؟
همان طور که آقايان موسوی و کروبی ادعای رهبری جنبش را ندارند ما هم ادعای خط دادن نداريم، اما شايد ما هماهنگ کننده و آگاهی رساننده بيشتری باشيم و هشدار دهنده نسبت به آينده کشور.
فسادی که فقط ما نمی‌گوييم بلکه آقای محسن رضايی در ايام انتخابات سال ۸۴ به صراحت گفت ادامه کار احمدی نژاد، بردن کشور به پرتگاه است. امروز فرياد اصولگرايان بلند است به خصوص با نزديک شدن به انتخابات مجلس.
من با اين وضعيت اعتقادی به حضور در انتخابات مجلس ندارم، اما موظفم هشدار بدهم کسانی که در دوره قبل به اعتراف خود اصولگرايان ۷۲۰ ميليارد تومان پول غيرقانونی توزيع کردند برای رأی جمع کردن، اين بار چون انتخابات در گوشه گوشه کشور برگزار ميشود ناچارند بيشتر خرج کنند. بايد گفته شود ماجراجويی‌های اينها در عرصه بين المللی و باج‌هايی که در مقابل می‌دهند.
اين اطلاع رسانی يا افشاگری با چه اميدی انجام می‌شود؟
ما معتقديم بخشی از پيشرفت اين حاکميت ناشی از شست و شوی مغزی گروه‌هايی از مردم است. يعنی هنوز برخی مردم پيوندی بين اين حکومت و دين می بينند. ما بايد به مردم ثابت کنيم ضد دين ترين حکومت، حکومت جمهوری اسلامی است. زيرا اينها دين را به ابزار بسيار مبتذلی تبديل کرده اند تا حاکميت خود را ادامه دهند.
من با اين شرايط معتقدم اگر آگاهی رسانی انجام شود خود مردم با سرعتی بيشتر از آن چه ما پيش بينی می کنيم، تکليف نظام را مشخص خواهند کرد.
عليرضا کرمانی در گفت و گو با مجتبی واحدی، مشاور و سخنگوی مهدی کروبی، نخست از او پرسيده است، در دومين سالگرد انتخابات ریاست جمهوری، ارزيابی شما از اين جنبش اعتراضی چيست؟
مجتبی واحدی: به نظر می‌رسد در هر دو جهت پيشرفت انجام شده است. يعنی نظام بيشتر متزلزل شده و اين مسئله از نوع برخوردهايی که می‌کند چه در عرصه بين المللی و چه درعرصه داخلی مشخص است.
همين قدر که هنوز جرأت نمی‌کنند به يک گروه مجوز تجمع بدهند، حتی اجازه برگزاری يک تشييع جنازه عادی را نمی‌دهند و کسی را هم که می‌کشند شبانه دفن می‌کنند، اين نشانه تزلزل است.
از طرف ديگر به نظر من موفقيت جنبش در افشاگری مفاسد و بی‌کفايتی دولت است. کار به جايی رسيده که خود حکومتی‌ها برای اين که دامن خود را به خيال خودشان مبرا کنند از فساد گسترده، رانت خوری، بی کفايتی و مفاسدی که احمدی نژاد و حاميانش دارند، همان افشاگری‌هايی که دو سال قبل توسط آقايان کروبی و موسوی و در اين دو سال توسط ديگران گفته شد، اکنون خود حکومتی‌ها سردمدار افشای آن شده اند.
آقايان ميرحسين موسوی و مهدی کروبی در حصر خانگی هستند، اما اگر امکان داشتند يک بيانيه مشترک يا ديدگاه‌های مشترکشان را در دومين سالگرد انتخابات سال ۸۸ ابراز کنند، روی چه نکاتی دست می‌گذاشتند؟
مسائلی که در دوران تبليغات انتخاباتی گفته شد نه تنها حل نشده بلکه اضافه هم شده است، از جمله رانت خواری گسترده سياسی و اقتصادی دولت، اتکای دولت به مسايل غيرعلمی و حتی خرافات، سلب آزادی مردم در کشور و اين که کسی حق ندارد حرف بزند.
محمود احمدی نژاد در مصاحبه خود وقتی از او می پرسند چرا آقای مشايی اين حرفها را می زند و جلوی او را بگيريد، می گويد اين غير انسانی است که جلوی حرف زدن کسی را بگيريم. اما وزارت ارشاد همين دولت تمام روزنامه‌ها را بسته است. اگر نگاه کنيد در دو سال اخير يک روزنامه را قوه قضاييه نبسته، بلکه وزارت ارشاد بسته است. اين شرايط کماکان ادامه دارد اگر بدتر نشده باشد بهتر هم نشده و اين را کسی نمی‌تواند انکار کند.
به نظر من موفقيت جنبش در افشاگری مفاسد و بی‌کفايتی دولت است. کار به جايی رسيده که خود حکومتی‌ها برای اين که دامن خود را به خيال خودشان مبرا کنند از فساد گسترده، رانت خوری، بی کفايتی و مفاسدی که احمدی نژاد و حاميانش دارند، همان افشاگری‌هايی که دو سال قبل توسط آقايان کروبی و موسوی و در اين دو سال توسط ديگران گفته شد، اکنون خود حکومتی‌ها سردمدار افشای آن شده اند.
مجتبی واحدی
بر اساس اين مسئله اگر آقايان کروبی و موسوی بودند و می خواستند درخواست راهپيمايی بدهند که حتما می‌دادند، اعتراض می‌کردند به روندی که اخيرا در کشور رواج يافته است. به عنوان مثال رئيس قوه قضاييه مدعی است ما اصلا چيزی به نام نظارت بر رهبری نداريم، يعنی شأنی در حد شأن خداوند متعال برای رهبری قايل هستند.
آقايان موسوی و کروبی که خودشان را به عنوان همراهان جنبش سبز دانسته و بعضی مردم آنها را رهبران جنبش می‌دانند، حتما اين مسائل را مطرح می کردند و امروز انگيزه شان بيشتر بود چون ۲۲ خرداد يک لکه ننگ در تاريخ کشور است، لکه ننگی که بعد از آن البته مردم قهرمانی را ترجيح دادند و حکومت از خود رسوايی نشان داد.
فکر می‌کنيد چيزی به نام جنبش سبز همچنان ادامه دارد؟
در پاسخ کسانی که می‌گويند جنبش ادامه ندارد همين را فقط می گويم، حرف‌هايی که جنبش سبز مطرح می‌کرد امروز ناچارند در تريبون‌های حکومتی بزنند. شما از اين چه برداشتی می‌کنيد؟ اين که هنوز وقتی يک تشييع جنازه اعلام می‌شود و احتمال می‌رود طرفداران جنبش سبز در آن شرکت کنند، جنازه را می برند بدون اجازه خانواده دفن می‌کنند چه چيزی را نشان می‌دهد؟
جنازه ناصر حجازی را بدون حضور خانواده اش دفن کردند، جنازه عزت الله سحابی را هشت صبح با زور دفن کردند، جنازه هاله سحابی را ۱۱ شب بر خلاف عرف ايرانی و اسلامی دفن کردند. اين به نظر شما وحشت از مثلا آقای اوباما در کاخ سفيد است؟
آقای واحدی! شما به عنوان نماينده آقای مهدی کروبی و آقای اميرارجمند به عنوان سخنگو و نماينده آقای ميرحسين موسوی، برای آينده اين جنبش چه برنامه هايی را در نظر داريد يا پيش بينی می‌کنيد؟
همان طور که آقايان موسوی و کروبی ادعای رهبری جنبش را ندارند ما هم ادعای خط دادن نداريم، اما شايد ما هماهنگ کننده و آگاهی رساننده بيشتری باشيم و هشدار دهنده نسبت به آينده کشور.
فسادی که فقط ما نمی‌گوييم بلکه آقای محسن رضايی در ايام انتخابات سال ۸۴ به صراحت گفت ادامه کار احمدی نژاد، بردن کشور به پرتگاه است. امروز فرياد اصولگرايان بلند است به خصوص با نزديک شدن به انتخابات مجلس.
من با اين وضعيت اعتقادی به حضور در انتخابات مجلس ندارم، اما موظفم هشدار بدهم کسانی که در دوره قبل به اعتراف خود اصولگرايان ۷۲۰ ميليارد تومان پول غيرقانونی توزيع کردند برای رأی جمع کردن، اين بار چون انتخابات در گوشه گوشه کشور برگزار ميشود ناچارند بيشتر خرج کنند. بايد گفته شود ماجراجويی‌های اينها در عرصه بين المللی و باج‌هايی که در مقابل می‌دهند.
اين اطلاع رسانی يا افشاگری با چه اميدی انجام می‌شود؟
ما معتقديم بخشی از پيشرفت اين حاکميت ناشی از شست و شوی مغزی گروه‌هايی از مردم است. يعنی هنوز برخی مردم پيوندی بين اين حکومت و دين می بينند. ما بايد به مردم ثابت کنيم ضد دين ترين حکومت، حکومت جمهوری اسلامی است. زيرا اينها دين را به ابزار بسيار مبتذلی تبديل کرده اند تا حاکميت خود را ادامه دهند.
من با اين شرايط معتقدم اگر آگاهی رسانی انجام شود خود مردم با سرعتی بيشتر از آن چه ما پيش بينی می کنيم، تکليف نظام را مشخص خواهند کرد.