در فوتبال ایران، عموماً بازیکنانی چهره می‌شوند که هافبک یا مهاجم باشند. دریبل بزنند و برخوردار از هنرهای فردی. هم تماشاگران و هم رسانه‌ها، این قبیل بازیکنان را بیشتر می‌پسندند و بهتر می‌بینند.
به همین خاطر مدافع مستحکمی مانند احمد آل‌نعمه با وجود اینکه قبلاً هم بازی ملی داشت، تازه در ۳۱ سالگی آن هم به خاطر حضور یک سرمربی حرفه‌ای به نام کی‌روش، شکوفا شده و جام جهانی را هم تجربه خواهد کرد.
دی ۱۳۹۱ در حالی که احمد آل‌نعمه هشت سال سابقه در لیگ برتر داشت، با سپاهان قهرمان لیگ برتر شده و شش بار هم پیراهن تیم ملی را پوشیده بود، علی‌فر در گزارش زنده تلویزیونی گفت تلفظ اسم این بازیکن را بلد نیستم!
سؤال پیامکی برنامه ۹۰ همان هفته به بهترین گل نیم فصل اختصاص داشت. گل احمد آل‌نعمه، همراه با گل‌های مهرداد اولادی، میثم بائو، فرشاد بهادرانی، مصطفی شجاعی و محمد قاضی جزو شش گل برتر از نگاه این برنامه بود. آن جمله علی‌فر که روی گلزنی آل‌نعمه ادا شده بود، از ابتدا تا انتهای برنامه ۹۰ حدود ۱۰ بار پخش شد.
او که یک بار هم از فاصله حدود ۶۰ متری دروازه پرسپولیس را باز کرد، متولد اهواز است و یکی دیگر از عرب‌های ایران که طی سال‌های اخیر، عضو تیم ملی بوده‌اند. سابقه بازی در تیم‌های فولاد خوزستان، نیروی زمینی، استقلال اهواز، سپاهان اصفهان، شاهین بوشهر، تراکتورسازی تبریز و نفت تهران را دارد.
در اردوی تدارکاتی تیم ملی در اتریش، با وجودی که گفته می‌شد جزو خط خورده‌ها خواهد بود اما چنان خوش درخشید که به محمدرضا خان‌زاده ۲۲ ساله ترجیح داده شد تا سرانجام مسافر جام جهانی شود.
فیزیک بدنی، سرسختی و سبک بازی او مانند مدافعان کامرونی است. روی توپ‌های هوایی هم در دفاع و هم در حمله، خصوصاً روی ضربات کرنر تبحر دارد. قدرت شوتزنی‌اش هم مثال‌زدنی است و از بهترین شوت‌زن‌های حال حاضر ایران.
در درگیری‌ها و جدال‌های تک به تک، به سختی تسلیم می‌شود. با وجود جنگندگی‌اش، بازیکنی است آرام و اهل حاشیه نیست. احمد آل‌نعمه، آوازه‌ای در دنیای فوتبال ندارد اما اگر فرصت بازی به او برسد، مهاجمان تراز اول فوتبال دنیا نیز نمی‌توانند به راحتی از او عبور کنند.
به همین خاطر مدافع مستحکمی مانند احمد آل‌نعمه با وجود اینکه قبلاً هم بازی ملی داشت، تازه در ۳۱ سالگی آن هم به خاطر حضور یک سرمربی حرفه‌ای به نام کی‌روش، شکوفا شده و جام جهانی را هم تجربه خواهد کرد.
دی ۱۳۹۱ در حالی که احمد آل‌نعمه هشت سال سابقه در لیگ برتر داشت، با سپاهان قهرمان لیگ برتر شده و شش بار هم پیراهن تیم ملی را پوشیده بود، علی‌فر در گزارش زنده تلویزیونی گفت تلفظ اسم این بازیکن را بلد نیستم!
سؤال پیامکی برنامه ۹۰ همان هفته به بهترین گل نیم فصل اختصاص داشت. گل احمد آل‌نعمه، همراه با گل‌های مهرداد اولادی، میثم بائو، فرشاد بهادرانی، مصطفی شجاعی و محمد قاضی جزو شش گل برتر از نگاه این برنامه بود. آن جمله علی‌فر که روی گلزنی آل‌نعمه ادا شده بود، از ابتدا تا انتهای برنامه ۹۰ حدود ۱۰ بار پخش شد.
او که یک بار هم از فاصله حدود ۶۰ متری دروازه پرسپولیس را باز کرد، متولد اهواز است و یکی دیگر از عرب‌های ایران که طی سال‌های اخیر، عضو تیم ملی بوده‌اند. سابقه بازی در تیم‌های فولاد خوزستان، نیروی زمینی، استقلال اهواز، سپاهان اصفهان، شاهین بوشهر، تراکتورسازی تبریز و نفت تهران را دارد.
در اردوی تدارکاتی تیم ملی در اتریش، با وجودی که گفته می‌شد جزو خط خورده‌ها خواهد بود اما چنان خوش درخشید که به محمدرضا خان‌زاده ۲۲ ساله ترجیح داده شد تا سرانجام مسافر جام جهانی شود.
فیزیک بدنی، سرسختی و سبک بازی او مانند مدافعان کامرونی است. روی توپ‌های هوایی هم در دفاع و هم در حمله، خصوصاً روی ضربات کرنر تبحر دارد. قدرت شوتزنی‌اش هم مثال‌زدنی است و از بهترین شوت‌زن‌های حال حاضر ایران.
در درگیری‌ها و جدال‌های تک به تک، به سختی تسلیم می‌شود. با وجود جنگندگی‌اش، بازیکنی است آرام و اهل حاشیه نیست. احمد آل‌نعمه، آوازه‌ای در دنیای فوتبال ندارد اما اگر فرصت بازی به او برسد، مهاجمان تراز اول فوتبال دنیا نیز نمی‌توانند به راحتی از او عبور کنند.