فوتبال را از ۱۵ سالگی در باشگاه آرارات آغاز کرد. سرژیک تیموریان برادر بزرگترش نیز از هافبک‌های مطرح بود که در استقلال بازی می‌کرد و مدتی هم در باشگاه ماینتس آلمان با یورگن کلوپ سرمربی فعلی بوروسیا دورتموند، همبازی شد.
آندرانیک پس از دو سال، از آرارات به جوانان استقلال پیوست که در آن مقطع، مجتبی جباری و خسرو حیدری نیز جوانان مستعد حاضر در این تیم بودند. از آنجا به تیم بزرگسالان عقاب پیوست اما شکوفایی‌اش، با پیراهن ابومسلم و به اتفاق مجتبی جباری رخ داد.
توسط برانکو ایوانکوویچ به تیم ملی دعوت شد و در جام جهانی ۲۰۰۶ در هر سه بازی مقابل مکزیک، پرتغال و آنگولا به میدان رفت.
پس از جام جهانی به بولتون پیوست که سرمربی‌اش سام آلاردایس بود. آنجا در دیدار مقابل دونکاستر راورز دو گل به ثمر رساند. در بازی با ویگان نیز زننده دو گل از سه گل تیمش بود.
سپس راهی فولام شد اما روی هاجسون سرمربی فعلی تیم ملی انگلیس، فقط یک بار به او میدان داد. بارنزلی باشگاه بعدی‌اش بود. آندو پس از دوری چهار ساله از لیگ ایران به تراکتورسازی تبریز پیوست و از آنجا مجدداً به استقلال برگشت.
او یک بار دیگر ایران را به قصد بازی در خارج از کشور ترک کرد. این بار لیگ قطر و باشگاه الخریطیات. از آن تیم، بار دیگر به استقلال بازگشت.
آندرانیک تیموریان در پست هافبک دفاعی، مرکز ثقل تیم ملی ایران است. پشتوانه‌ای همواره قابل اتکا برای خط دفاعی. مردی که با دوندگی بی‌امان و خستگی‌ناپذیر، تکل‌های به موقع و پرس هافبک‌های بازیساز حریف، در امور دفاعی کاملاً موفق است. در مواقع هجوم نیز بارها با پاس‌های طلایی‌اش مهاجمان را در موقعیت گلزنی قرار داده.
در بازی حساس با کره‌جنوبی در اولسان، بیش از ۶۰ دقیقه با دست شکسته به بازی ادامه داد تا تیم ملی به عنوان صدرنشین گروه، راهی جام جهانی شود.
آندو هشت گل ملی هم در کارنامه دارد و جالب اینجاست که سال ۲۰۰۹ در سارایه‌وو، دروازه تیم ملی بوسنی و هرزگوین را هم باز کرده. اتفاقی که تکرار آن در شهر سالوادور، ممکن است منجر به صعود ایران به دور دوم شود.
آندرانیک پس از دو سال، از آرارات به جوانان استقلال پیوست که در آن مقطع، مجتبی جباری و خسرو حیدری نیز جوانان مستعد حاضر در این تیم بودند. از آنجا به تیم بزرگسالان عقاب پیوست اما شکوفایی‌اش، با پیراهن ابومسلم و به اتفاق مجتبی جباری رخ داد.
توسط برانکو ایوانکوویچ به تیم ملی دعوت شد و در جام جهانی ۲۰۰۶ در هر سه بازی مقابل مکزیک، پرتغال و آنگولا به میدان رفت.
پس از جام جهانی به بولتون پیوست که سرمربی‌اش سام آلاردایس بود. آنجا در دیدار مقابل دونکاستر راورز دو گل به ثمر رساند. در بازی با ویگان نیز زننده دو گل از سه گل تیمش بود.
سپس راهی فولام شد اما روی هاجسون سرمربی فعلی تیم ملی انگلیس، فقط یک بار به او میدان داد. بارنزلی باشگاه بعدی‌اش بود. آندو پس از دوری چهار ساله از لیگ ایران به تراکتورسازی تبریز پیوست و از آنجا مجدداً به استقلال برگشت.
او یک بار دیگر ایران را به قصد بازی در خارج از کشور ترک کرد. این بار لیگ قطر و باشگاه الخریطیات. از آن تیم، بار دیگر به استقلال بازگشت.
آندرانیک تیموریان در پست هافبک دفاعی، مرکز ثقل تیم ملی ایران است. پشتوانه‌ای همواره قابل اتکا برای خط دفاعی. مردی که با دوندگی بی‌امان و خستگی‌ناپذیر، تکل‌های به موقع و پرس هافبک‌های بازیساز حریف، در امور دفاعی کاملاً موفق است. در مواقع هجوم نیز بارها با پاس‌های طلایی‌اش مهاجمان را در موقعیت گلزنی قرار داده.
در بازی حساس با کره‌جنوبی در اولسان، بیش از ۶۰ دقیقه با دست شکسته به بازی ادامه داد تا تیم ملی به عنوان صدرنشین گروه، راهی جام جهانی شود.
آندو هشت گل ملی هم در کارنامه دارد و جالب اینجاست که سال ۲۰۰۹ در سارایه‌وو، دروازه تیم ملی بوسنی و هرزگوین را هم باز کرده. اتفاقی که تکرار آن در شهر سالوادور، ممکن است منجر به صعود ایران به دور دوم شود.