پرونده جدید کودک آزاری در هرمزگان

رئیس دادگستری استان هرمزگان از یک پرونده جدید کودک آزاری در این استان خبر داده است. دریا و میرعلی دو کودک قربانی کودک آزاری هستند که توسط پدرشان مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند. این دو کودک صبح روز شانزدهم شهریور توسط پدرشان به بیمارستان کودکان بندرعباس برده شده‌اند.

خبرگزاری مهر گزارش داده که پدر و مادر آن‌ها هر دو معتاد هستند و پدرشان به پزشکان گفته که این دو کودک در تصادف آسیب دیده‌اند.

گزارش فرین عاصمی در مورد پرونده جدید کودک آزاری در هرمزگان

گزارش فرین عاصمی در مورد پرونده جدید کودک آزاری در هرمزگان

دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان به خبرگزاری مهر گفته که به دلیل اینکه مشخص نبوده این کودکان دچار خونریزی داخلی شده‌اند یا نه، به بیمارستان شهید محمدی اعزام می‌شوند و در آنجا مسوولان بیمارستان با مرکز اورژانس بهزیستی تماس می‌گیرند تا مراحل قانونی برای حفظ سلامتی کودکان انجام شود.

مقام‌های دادگستری پدر دریا و میر علی را بازداشت کرده و به زندان بندرعباس فرستاده‌اند.

دریا و میر علی هم اکنون در مرکز نگهداری کودکان بهزیستی هستند و پرونده آن‌ها در دادسرای بندرعباس مورد پیگیری قرار گرفته است.

علی علیا، رئیس دادگستری استان هرمزگان گفته که والدین این دو کودک معتاد هستند و مادر خانواده ۳۸ روز پیش به د لیل اختلاف با همسرش، خانه را ترک کرده بود و دو کودک با پدرشان مانده بودند.

سازمان بهداشت جهانی هرگونه رفتار غیر طبیعی که منجر به آزار رساندن به خود و دیگران شود، اعم از آزار جسمی، جنسی، روانی و غیره را خشونت خانوادگی نام نهاده است. در این میان کودکان، قربانیان اصلی خشونت‌های خانوادگی هستند.

اعتیاد والدین یکی از موارد اصلی کودک آزاری است اما دکتر مصطفی اقلیما، رئیس انجمن مددکاری ایران در گفت‌و‌گو با رادیو فردا می‌گوید که اعتیاد تنها دلیل کودک آزاری نیست.

او می‌افزاید: «به طور کلی وقتی خانواده در معرض بیکاری و فقر قرار می‌گیرد و سرپرست خانواده امید به کار ندارد، از کار اخراج شده است و به دلیل فشارهای زیادی که از طرف جامعه بر آن‌ها وارد می‌آید، تعادل روانی ندارد. اگر در جامعه آسیب‌های اجتماعی افزایش پیدا کند، روسپیگری، کودک آزاری، کودکان خیابانی و اعتیاد افزایش پیدا می‌کنند و پدر و مادر معلولی از این علت‌ها هستند. پدری که معتاد است، در شرایط روحی طبیعی نیست و ممکن است کودکش را آزار دهد. اگر در جامعه به وضعیت تورم و مشکلات اقتصادی توجه نکنیم، این موارد کودک آزاری و دیگر آسیب‌های اجتماعی بیشتر خواهد شد. بسیار طبیعی است که فردی با درآمد ۳۰۰ هزار تومان در حالی که خط فقر یک میلیون تومان است، کنترل خود را از دست بدهد.»

یکی از موارد دیگری که ممکن است در کودک آزاری موثر باشد، مسایل فرهنگی است. اما مصطفی اقلیما معتقد است که یک جامعه را اول مسایل اقتصادی می‌سازد و بعد مسایل فرهنگی.

آقای اقلیما اضافه می‌کند: «زمانی فردی از لحاظ فرهنگی بررسی می‌شود که از نظر امکانات اقتصادی بررسی شود. مسایل اقتصادی زیربناهای جامعه را می‌سازد. زمانی می‌شود فرهنگ و شخصیت افراد را بررسی کرد که فرد در حالت تعادل روحی و رفاه مادی باشد. در شهرستان‌های کوچک چون نظارت اجتماعی زیاد است، افراد خلاف نمی‌کنند. اما وقتی این افراد از جامعه روستایی و شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ می‌روند، نظارت اجتماعی چندانی بر آن‌ها وجود ندارد. وقتی ارزش‌های اجتماعی را از بین می‌بریم و خانواده‌های گسترده را به خانواده‌های هسته‌ای تبدیل می‌کنیم، خانواده‌های آسیب پذیر بوجود می‌آیند.»

دادستان تهران در مورد مجازات کودک آزاری گفته که در قوانین جمهوری اسلامی، اجازه تنبیه متعارف کودک داده شده است.

در ایران پدر ولایت قهری بر فرزندش دارد و در صورتی که پدر ضارب باشد، قانون حمایت زیادی از کودک نمی‌کند. اما مادر معمولا مجازات می‌شود. نگهداری از کودک قربانی آزار خود مساله بزرگی در ایران است. موارد زیادی از کودک آزاری مشاهده شده که کودکان آزار دیده به خانه خود و نزد پدر و مادر خود باز گردانده شده‌اند.

رئیس کل دادگستری استان هرمزگان اعلام کرده ۶ هزار مورد کودک آزاری در اورژانس کشور ثبت شده است.

در سال ۱۳۸۱ با تصویب قانون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان در مجلس ششم، کودک آزاری به عنوان جرم عمومی اعلام شد اما برخی کار‌شناسان خلا‌های موجود در اطلاع رسانی و نبود مسوول رسیدگی کننده به این مشکلات را از عوامل اصلی افزایش کودک آزاری در ایران می‌دانند.

مصطفی اقلیما، رئیس انجمن مددکاری ایران در این باره می‌گوید: «اولا قانونی به صورت خاص برای مقابله با کودک آزاری نداریم. پدر هرچقدر کودک را آزار دهد، بچه را به او باز می‌گردانند. حالا شاید بگویند که پدری که کودکش را آزار داد، زندانی می‌کنیم. حالا سوال اینجاست که پدر که زندانی شد، آیا قانونی داریم که این خانواده و کودک تحت سرپرستی چه کسی قرار بگیرند و چه کسی هزینه‌های زندگی آن‌ها را متقبل می‌شود؟»

سازمان بهزیستی تنها سازمانی است که مسوول رسیدگی به آسیب‌های اجتماعی است. اما مصطفی اقلیما، رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران معتقد است که سازمان بهزیستی کار خود را به خوبی انجام نمی‌دهد و می‌افزاید: «اگر کودک را از خانواده‌اش بگیرند، چه کسی از کودک مراقبت کند؟ سازمان بهزیستی تنها سازمانی است که مسوولیت این کار را بر عهده دارد. سازمان بهزیستی از هم پاشیده است و این سازمان مسوول درستی ندارد که بتواند آسیب‌ها را سازماندهی کند و برای این سازمان بودجه بگیرد و به کودکان آسیب دیده رسیدگی کند.»

طبق ماده ۱۵ اعلامیه جهانی حقوق بشرف خانواده عنصر طبیعی و اساس جامعه است و باید از پشتیبانی دولت و جامعه برخوردار باشد و فرزندان که از اعضای خانواده هستند، باید از حقوق متناسب برخوردار شوند.