بهرام بيضائی، پس از هشت سال فيلم تازه اش را کليد زد

«وقتی همه خوابیم»، دهمين فيلم بلند بهرام بيضائی است که در هفتاد سالگی او ساخته می شود.(عکس: فارس)

بهرام بيضائی، فيلمساز برجسته ايرانی، پس از يک وقفه هشت ساله، فيلم تازه اش را با عنوان وقتی همه خوابيم روز پنج شنبه در تهران کليد زد.


اين فيلم دهمين فيلم بلند بهرام بيضائی هفتاد ساله است که پس از موفقيت آخرين فيلمش، سگ کشی، ساخته می شود.سگ کشی که در سال ۱۳۷۹ فيلمبرداری شد، پرفروش ترين فيلم سال ۱۳۸۰ شد و مورد استقبال منتقدان قرار گرفت.


در اين فاصله بيضائی تنها يک فيلم کوتاه درباره فرش ساخته و سه نمايش شب هزار و يکم، مجلس شبيه در ذکر مصائب استاد نويد ماکان و همسرش مهندس رخشيد فرزين و افرا را بر روی صحنه برده است که از اين ميان اجرای نمايش مصائب استاد نويد ماکان، به دليل سوژه حساسش درباره قتل های زنجيره ای، در نيمه راه متوقف شد.


بيضائی در اين فاصله بارها قصد داشت که فيلم تازه ای را کليد بزند، اما مشکلات و کارشکنی ها مانع از عملی شدن چندين طرح بيضائی شد.


بهرام بيضائی به عنوان فيلمسازی مولف، از اولين فيلم بلند خود، رگبار(۱۳۵۱) داستان «روشنفکر»ی را بازگو می کند که از سوی جامعه اطرافش درک نمی شود.

فیلم های بیضائی غالبا در جمهوری اسلامی با مشکل مواجه شده اند. دو فيلم چريکه تارا و مرگ يزدگرد، با وقوع انقلاب اسلامی هيچ گاه اجازه نمايش نيافتند، باشو غريبه کوچک برای سه سال توقيف ماند و نمايش شايد وقتی ديگر و مسافران با مشکلاتی با وزارت ارشاد روبرو بود.


پروانه ساخت وقتی همه خوابیم به تهيه کنندگی و کارگردانی بهرام بيضائی به تاريخ ۲۵ مهر سال ۸۶ صادر شد، اما بيضائی که مشغول آماده سازی و اجرای تئاتر افرا بود، ترجيح داد که آغاز فيلمبرداری را به بعد از پايان اجرای این تئاتر موکول کند.


مژده شمسايی، همسر بيضائی، همچون سگ کشی، بازيگر نقش اصلی است و حسام نواب صفوی، عليرضا جلالی تبار، شقايق فراهانی، سحر دولتشاهی، مهرداد ضيايي، محمد اطهری و محمد رضايی راد، از ديگر بازيگران اين فيلم هستند.


در اولين روز فيلمبرداری، مژده شمسايی در لوکيشن فيلم که در خيابان نوفل لوشاتو فرار داشت، جلوی دوربين رفت و در روز دوم، حساب نواب صفوی و عليرضا جلالی تبار در صحنه هايی از فيلم به ايفای نقش پرداختند.


فيلمنامه اين فيلم پيشتر به چاپ نرسيده و خلاصه داستان آن نيز از سوی گروه سازنده اعلام نشده است، اما فيلم قصه ای شهری دارد که در زمان معاصر می گذرد و درباره آن تنها اعلام شده که «فيلم درباره يک برخورد اتفاقی است.»


بيضائی اين بار هم با فيلمبردار محبوبش، اصغر رفيعی جم کار می کند، که همکاری آنها در شايد وقتی ديگر، يکی از نمونه های درخشان فيلمبرداری در تاريخ سينمای ايران محسوب می شود.


عليرضا داود نژاد، کارگردان و تهيه کننده سينمای ايران، به همراه رضا داود نژاد به عنوان مجريان طرح اين فيلم با بيضائی همکاری دارند و سرمايه گذاران آن، بيضائی به همراه محمود شجاعی است.


ايرج رامين فر هم که در شايد وقتی ديگر و سگ کشی به عنوان طراح صحنه با بيضائی همکاری کرده بود، اين بار هم در کنار بيضائی خواهد بود.


به نظر می رسد فيلم تازه بيضائی در ادامه سگ کشی، حکايت قهرمان تنهای بيضائی در جامعه ای باشد که سر سازگاری با او را ندارد.


بهرام بيضائی به عنوان فيلمسازی مولف، از اولين فيلم بلند خود، رگبار(۱۳۵۱) داستان «روشنفکر»ی را بازگو می کند که از سوی جامعه اطرافش درک نمی شود.


تم تنهايی روشنفکر، به همراه تم های ديگری چون جست و جوی هويت، زن به عنوان آناهيتا يا الهه باروری و مرکز زندگی، گفت و گوی انسان و طبيعت و باز گفتن حديث نفس از جمله مولفه هايی هستند که در فيلم های برجسته او نظير غريبه و مه، کلاغ، چريکه تارا، باشو غريبه کوچک، شايد وقتی ديگر و مسافران تکرار شده اند.