بنا به گزارش ارائه شده به کميته تحقيق روابط خارجی مجلس سنای آمريکا، اگر ايران به سلاح اتمی دست يابد، عربستان سعودی و ترکیه هم به احتمال زياد سلاح هسته ای خواهند ساخت.
ديپلمات های بلندپايه آمريکايی در رياض که دسترسی عالی به مراجع تصمیم گیری عربستان دارند، در گزارشی اعلام کرده اند که سلاح هسته ای ايران، عربستان را وادار خواهد کرد که در جست و جوی دستيابی به به سلاح هسته ای باشد.
بر اساس اين گزارش همچنين اعلام شده که اگر ايران به سلاح اتمی دست يابد، ترکيه در دهه آينده سلاح اتمی خواهد ساخت.
اين گزارش پس از مصاحبه با صدها نفر کارشناس در واشينگتن و خاور ميانه از ماه ژوئيه تا دسامبر، آماده شده است.
در این گزارش تاکید شده است که اگر ايران و ترکيه خود را رقيب يکديگر هم نبينند، يک توازن قدرت بين آنها برای روابط صلح آميز نياز است.
بر اساس اين گزارش که در اواخر ماه فوريه آماده و روز چهارشنبه منتشر شده است، مصر احتمالا به اين امر با تعقيب برنامه هسته ای خودش برای ساخت سلاح پاسخ نخواهد داد.
گزارش های آژانس های اطلاعاتی آمريکا که چند ماه پيش منتشر شد، نشان از آن داشت که ايران قصد داشته سلاح اتمی توليد کند، اما در سال ۲۰۰۳ اين فعاليت ها را متوقف کرده است.
با اين حال و پس از انتشار اين گزارش، برخی کشورها و آژانس های اطلاعاتی آنها گفتند که ايران همچنان در راستای دستيابی به بمب اتمی به فعاليت خود ادامه می دهد و رئیس سی آی ای، سازمان جاسوسی آمریکا به تازگی گفت که ایران همچنان در پی دستیابی به سلاح اتمی است.
این گزارش ها همواره از سوی ایران تکذیب شده است.
بر اساس گزارش ديپلمات های آمريکايی، در صورت ادامه روند فعلی ، سه يا چهار کشور خاورميانه قطعا تا سال ۲۰۲۵ به سلاح اتمی دست خواهند يافت.
اين گزارش تصريح می کند که گسترش سلاح هسته ای در خاور ميانه امنيت منطقه را کم می کند و منافع آمريکا را تهديد می کند.
گزارش دیپلمات ها تصريح می کند که آمريکا بايد ظرف دو تا سه سال آينده، اطمينان اعراب و ترکيه را برای تضمين امنيتی از سوی آمريکا در منطقه جلب کند، در غير اين صورت، «چشم انداز آينده خاور ميانه ممکن است شامل کشورهايی باشد که به سلاح هسته ای مجهزند يا قابليت دسترسی به آن را دارند و با هم در اين زمينه برای تاثيرگذاری بيشتر در اين منطقه که به ناامنی شهره است، رقابت می کنند.»
آمريکا به تازگی قراردادی را با بحرين برای تامين انرژی هسته ای صلح آميز برای اين کشور امضا کرد.
وزارت امور خارجه آمريکا اين قرارداد را «بيان شفاف نيت آمريکا در دستيابی کشورهای خاورميانه و ساير نقاط جهان به انرژی صلح آميز هسته ای» توصيف کرده است.
در بيانيه اين وزارتخانه آمده است که اين قرارداد، نيت آمريکا را برای کشورهايی که به دنبال انرژی هسته ای، «در بالاترين سطح استانداردهای ايمنی، امنيتی و ضد تسليحاتی» هستند، نشان می دهد.
ايالات متحده آمريکا همواره از اينکه ايران خود به دنبال تامين سوخت مورد نياز نيروگاه هسته ای است، ابراز ترديد کرده و جمهوری اسلامی ايران را متهم کرده که برای دستيابی به بمب هسته ای تلاش هايی صورت داده است.
ايران اين اتهام را رد کرده و می گويد که اورانيوم را با اهداف صلح آميز و در چارچوب پيمان منع گسترش تسليحات هسته ای – NPT – غنی می کند و اين کار، مغايرتی با قوانين بين المللی ندارد. پيمانNPTمهم ترين قرارداد جهانی برای جلوگيری از افزايش بمب هسته ای در جهان است.
با اين حال آژانس بين المللی انرژی هسته ای که بازوی نظارتی سازمان ملل متحد برای اجرای NPT است، طی چندين سال بررسی فعاليت های هسته ای ايران در صلح آميز بودن اين برنامه ابراز ترديد کرده و از شورای امنيت سازمان ملل خواسته است تا برای کنترل برنامه هسته ای ايران، وارد عمل شود.
شورای امنيت سازمان ملل نيز تاکنون با صدور سه قطعنامه الزام آور که در آنها اقدامات تنبيهی چون تحريم ايران پيش بينی است، از ايران خواسته است که غنی سازی اورانيوم را متوقف کند و در عوض بر سر ميز مذاکره، ابهامات درباره فعاليت های هسته ای خود را رفع کند.
خودداری ايران از خواست شورای امنيت موجب شده تا برنامه هسته ای ايران، کماکان از سوی برخی کشورها «فعاليتی نگران کننده» توصيف شود و ابعاد تحريم ايران نيز روز به روز زوايای تازه ای بيابد.