پریسا محمدی، رئیس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران روز چهارشنبه، ۲۵ بهمن نسبت به رشد گلسنگ‌ها در آرامگاه کوروش و آسیب دیدن این بنای تاریخی هشدار داد.
به گزارش خبرگزاری مهر، خانم محمدی گفت، سه نوع گلسنگ در آرامگاه کوروش رشد کرده که از گونه اول ۱۰۰ مورد، گونه دوم ۲۳۰ مورد و گونه سوم ۹۰ مورد دیده شده است.
به گفته پریسا محمدی، رشد گلسنگ‌ها در آرامگاه کوروش هخامنشی نتیجه مرمت با سیمان بوده و به‌خصوص گونه سوم آن «بسیار خطرناک» است و می‌تواند «سنگ را تخریب کند».
او اظهار داشت که این نوع گلسنگ، تنها روی بناهای سنگی تاریخی رشد می‌کند و اکنون نیز «خراش‌ها و خوردگی‌هایی روی سنگ‌های آرامگاه کوروش دیده می‌شود».
آرامگاه کوروش، بنیانگذار سلسله باستانی هخامنشی در پاسارگارد، در دهه ۱۳۸۰ شاهد عملیات‌های طولانی مرمت بود که قسمت‌های مختلف بنا از جمله سقف آن را شامل می‌شد.
در این سال‌ها گزارش‌هایی از «جاری شدن آب از سقف آرامگاه» منتشر شد که حکایت از آسیب‌های جدی این بنای ۲۵۰۰ ساله داشت.
آبگیری سد سیوند نیز موضوع جنجال‌برانگیز دیگری بود که به گفته متخصصان، باعث افزایش رطوبت در آرامگاه کوروش و آسیب به آن می‌شد تا جایی که در اواخر سال‌های ۱۳۸۰ شهردار پاسارگاد از «رگه رگه شدن سنگ‌های آرامگاه» خبر داد.
اکنون نیز رئیس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران نسبت به شیوه مرمت این آرامگاه هشدار می‌دهد و ماده سیمانی به کار برده در مرمت‌ها را برای آن نامناسب توصیف می‌کند.
پریسا محمدی گفت: «بهتر است مرمت‌گران بخش‌هایی از یک اثر را که مرمت می‌کنند پس از مدتی رصد کنند تا وضعیت قبل و بعد از مرمت مشخص شود.»
آرامگاه کوروش، معروف به «کوروش کبیر» که در پاسارگاد استان فارس واقع است، یکی از نمادهای تاریخ کهن ایران به‌شمار می‌رود.
به گزارش خبرگزاری مهر، خانم محمدی گفت، سه نوع گلسنگ در آرامگاه کوروش رشد کرده که از گونه اول ۱۰۰ مورد، گونه دوم ۲۳۰ مورد و گونه سوم ۹۰ مورد دیده شده است.
به گفته پریسا محمدی، رشد گلسنگ‌ها در آرامگاه کوروش هخامنشی نتیجه مرمت با سیمان بوده و به‌خصوص گونه سوم آن «بسیار خطرناک» است و می‌تواند «سنگ را تخریب کند».
او اظهار داشت که این نوع گلسنگ، تنها روی بناهای سنگی تاریخی رشد می‌کند و اکنون نیز «خراش‌ها و خوردگی‌هایی روی سنگ‌های آرامگاه کوروش دیده می‌شود».
آرامگاه کوروش، بنیانگذار سلسله باستانی هخامنشی در پاسارگارد، در دهه ۱۳۸۰ شاهد عملیات‌های طولانی مرمت بود که قسمت‌های مختلف بنا از جمله سقف آن را شامل می‌شد.
در این سال‌ها گزارش‌هایی از «جاری شدن آب از سقف آرامگاه» منتشر شد که حکایت از آسیب‌های جدی این بنای ۲۵۰۰ ساله داشت.
آبگیری سد سیوند نیز موضوع جنجال‌برانگیز دیگری بود که به گفته متخصصان، باعث افزایش رطوبت در آرامگاه کوروش و آسیب به آن می‌شد تا جایی که در اواخر سال‌های ۱۳۸۰ شهردار پاسارگاد از «رگه رگه شدن سنگ‌های آرامگاه» خبر داد.
اکنون نیز رئیس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران نسبت به شیوه مرمت این آرامگاه هشدار می‌دهد و ماده سیمانی به کار برده در مرمت‌ها را برای آن نامناسب توصیف می‌کند.
پریسا محمدی گفت: «بهتر است مرمت‌گران بخش‌هایی از یک اثر را که مرمت می‌کنند پس از مدتی رصد کنند تا وضعیت قبل و بعد از مرمت مشخص شود.»
آرامگاه کوروش، معروف به «کوروش کبیر» که در پاسارگاد استان فارس واقع است، یکی از نمادهای تاریخ کهن ایران به‌شمار می‌رود.