۱۹ سال پس از کارد آجین شدن پیکر داریوش و پروانه فروهر در خانهشان در خیابان هدایت، مراسم یادبود این دو قربانی قتلهایی که از آن با عنوان قتلهای زنجیرهای یاد میشود، با رعایت دو ساعت سکوت برگزار شد.
پرستو فروهر که در ۱۲ سال گذشته از برگزاری مراسم یادبود منع شدهبود، امسال اجازه یافت تا در محل به قتل رسیدن این دو، یادشان را گرامی بدارد.
به گفته پرستو فروهر در سالهای گذشته ماموران امنیتی از ساعاتی پیش از آغاز مراسم با بستن راههای ورودی مانع حضور مردم در مراسم میشدند.
خانم فروهر دقایقی پیش از آغاز مراسم سکوت گفت: «واقعا روی این مسئله دو ساعت سکوت پافشاری داریم که شاید بتوانیم قفل ممنوعیت این مراسم را بشکنیم. هیچ سخنرانی و صحبتی نخواهد بود. من فکر میکنم تمام کسانی که میآیند، میدانند چه حرفهایی در همهی ذهنها هست. بعضی وقتها به گفتن حرفها نیازی نیست. سکوت هم نوعی از اعتراض است و ما امسال سکوت میکنیم به این امید که قفل ممنوعیت این مراسم بشکند.»
Your browser doesn’t support HTML5
به گفته کسانی که روز چهارشنبه اول آذرماه در محل برگزاری مراسم یادبود پروانه و داریوش فروهر حضور داشتند، بیش از ۱۰۰ تن از شخصیتهای سیاسی، دوستان و همفکران پروانه و داریوش فروهر و نیز مردم عادی در مراسم حضور داشتند. اما آن گونه که در شبکههای اجتماعی مطرح شد، گروهی از دوستان و همفکران پرستو فرهر در سراسر جهان، با وی اعلام همراهی کردند و با به اشتراک گذاشتن هشتک #دو_ساعت_سکوت، به همراهی با وی پرداختند.
منصوره شجاعی، فعال حقوق بشر ساکن هلند در مورد همراهی با پرستو فروهر در خارج از مرزها میگوید:«عواملی که موجب این حرکت میشود، به تاریخ مبارزات مدنی ایران برمیگردد. هیچ کدام از دوستان پرستو و هیچکدام از حامیان حقوق بشر و حامیان مبارزات مدنی، خاطره تلخ قتلهای زنجیره ای، به ویژه قتل فروهرها را فراموش نمیکنند. این بخشی از تاریخ ماست. در واقع پاسخ دادن به دعوت متمدنانه پرستو فروهر برای دوساعت سکوت، نوعی وظیفهی تاریخی هر ایرانی است. ما باید تاریخمان را حفظ و منتقل کنیم، و با حرکتهای مدنی همبستگی خودمان را با خانوادههای [قربانیان] قتلهای زنجیرهای و احترام خودمان را به تاریخ مملکتمان که بخش مهمش توسط ملیهای ایران ساخته شده، نشان دهیم و این که پرستو یک تنه عَلَم جنبش دادخواهی را هر سال روی دوش قوی خودش میگذارد، به ایران میرود و بر میگردد، [این سکوت] حمایت از همه اینهاست.»
پروانه و داریوش فروهر، از فعالان ملیگرای ایران، سال ۷۷ در منزل مسکونیشان با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیدند. پرونده قتل این دو در کنار پرونده محمد مختاری و محمد جعفر پوینده که به پرونده قتلهای زنجیرهای مشهور شد، دو سال بعد، در دادگاه نظامی تهران مورد رسیدگی قرار گرفت.
برگزاری دادگاه پس از آن بود که وزیر اطلاعات وقت، دری نجفآبادی در بهمن ماه ۷۷ کنارهگیری کرد و دادستان مجتمع قضایی نیروهای مسلح چند تن از مسولین عالی رتبه وزارت اطلاعات از جمله سعید امامی مشاور وزارت و معاون سابق امنیت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، مصطفی کاظمی معاون امنیت وزارت اطلاعات در زمان انجام قتلها و اکبر خوشکوش رئیس گروه ضربت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را بازداشت کرد.
با مرگ سعید امامی در دوران بازداشت، روند رسیدگی به پرونده تغییر کرد و به گفته وکلای پرونده، مستندات مربوط با دخالت او در روند قتلها از پرونده حذف شد. همین تحولات سبب شد که اولیای دم و وکلای پرونده از حضور در دادگاه امتناع کنند و پس از صدور حکم قصاص برای یکی از متهمان، از حق قصاص خود گذشت کردند و متهم به قتل، به تحمل ده سال حبس محکوم و پرونده مختومه شد.
پرستو فروهر اما ۱۹ سال پس از قتل پدر و مادرش به اتهام تبلیغ علیه امنیت ملی و توهین به مقدسات متهم شده و پروندهاش به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب ارجاع شده است.
او میگوید: «سال گذشته هم که من برای برگزاری هیجدهمین سالگرد قتل پدر و مادرم به ایران آمدم، به آن دادسرایی که در اوین است، احضار شده بودم. آن جا به هر صورت قاضی تحقیقی بود، شاکی من هم وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی است، و دو اتهام توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام! خب مصداقهایی که آورده بودند واقعا در مورد هیچکدام از این اتهامها صادق نبود. هم وکیلم، هم من، در چندین نوبت توضیحاتی دادیم، بعد لایحهای نوشتیم، تمام پرسشهایی را که شده بود، پاسخ دادیم، و امیدوار بودیم پروندهای که مبنای صحیحی ندارد، بسته بشود. منتهی بعد از مدتی، متاسفانه باخبر شدم که پرونده را با همان دو اتهام به دادگاه انقلاب شعبه ۲۸ فرستادهاند، و زمان محاکمه تعیین کردهاند که در روز چهارم آذر خواهد بود.»
پرستو فروهر خود نیز به عنوان شاکی در دادگاهی در تهران حضور یافته است. دو سال پیش خانه پروانه و داریوش فروهر مورد سرقت قرار گرفت، سرقتی که به گفته نسرین ستوده، مستنداتی از دخالت وزارت اطلاعات در آن وجود داشت: «متاسفانه پرونده روندی را که وکلا درخواست داشتند طی نکرد. شخصی در دادگاه حاضر شد و انجام عملیات مروبط به سرقت را گردن گرفت، در حالی که مکاتباتی در پرونده وجود داشت که حاکی از مداخله نیروهای اطلاعات در این پرونده بود. اما به انجام تحقیقات بیشتر پیرامون این پرونده که توسط وکلای پرونده از جمله من درخواست شد، دادگاه توجهی نکرد. »
مراسم «دو ساعت سکوت» روز چهارشنبه اول آذرماه ۹۶ از ساعت ۴ تا ۶ عصر در خیابان هدایت، پلاک ۱۸ برگزار شد.