بسیاری از کارگران مهاجر اهل کشورهایی نظیر اتیوپی، سودان، فیلیپین و سریلانکا که معمولاً حضوری در جامعهٔ لبنان ندارند، حالا در گریز از جنگ و مرگ از سایه بیرون آمده‌اند.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی از بیروت نوشته است در میانهٔ بمباران‌های اسرائیل، کلیسای کوچک و آرام سنت جوزف در پایتخت لبنان که برادران یسوعی آن را اداره می‌کنند، حالا دوباره به پناهگاه دائمی این مهاجران تبدیل شده است.
بر اساس این گزارش، هر روز تعداد بیشتری از این آوارگان از جنوب و شرق لبنان و حومه جنوبی بیروت خود را به این کليسا می‌رسانند.
کلیسای سنت جوزف که زمانی در طول روز سرپناهی برای مهاجران بود، به‌گفته پدر روحانی مایکل پترو از بخش خدمات پناهجویی کليسای یسوعی، با شروع حملات هوایی اسرائیل به پناهگاه دائمی و شبانه‌روزی بدل شده است.
امکان پناه گرفتن در این کلیسای کوچک دهان‌به‌دهان بین آوارگان پخش شده است.
مایکل پترو که اهل آمریکا است می‌گوید: «روز اول خانواده‌ای از پيروان کلیسای ما مراجعه کرد و پرسید آیا می‌توانند این‌جا بمانند. ما گفتیم بله، روز بعد ۳۰ نفر و بعد از آن ۵۰ نفر دیگر آمدند.»
او ادامه می‌دهد: «روز اول ما با تمام مراکز اسکان مهاجران و بی‌سرپناهان تماس گرفتیم، ولی جایی پیدا نکردیم؛ یا ظرفیت همهٔ آن‌ها پر بود و یا به ما می‌گفتند که مهاجران را نمی‌پذیرند.»
در نهایت تعدادی از خانواده‌ها را در این کلیسای کوچک پذیرفتند و اکنون ۵۲ مهاجر در این ساختمان زندگی می‌کنند.
ویرانه‌های ناشی از حملهٔ هوایی شبانهٔ اسرائیل به محله‌ای در حومه جنوبی بیروت، ۱۲ مهر ۱۴۰۳
به گفته دولت لبنان، بر اثر حملات هوایی اسرائیل در روزهای گذشته حدود یک میلیون نفر بی‌خانمان و آواره شده‌اند.
بخشی از این آوارگان در شهر بیروت با امکانات بسیار محدودی در مدارس، هتل‌ها و مراکز اسکان بی‌سرپناهان اسکان داده شده‌اند، ولی تعداد قابل‌توجهی از آن‌ها هنوز در خيابان و فضای باز می‌خوابند.
یک فعال مدنی لبنان می‌گوید مهاجران خارجی نیز احتیاج به کمک دارند و با عصبانیت تأکید می‌کند که «انگار این‌که آن‌ها نامرئی هستند و وجود ندارند، مثل شهروندان درجه سه. کارگران خارجی معمولاً حتی گذرنامه ندارند و از هیچ حقی برخوردار نیستند».
کومیری پارارا یکسریلانکایی ۴۸ ساله است که همراه با پسر ۱۲سالهٔ خود چند روز پیش از بمباران شهر صیدا در جنوب لبنان گریخت و به بیروت آمد.
او حدود ۲۰ سال در لبنان زندگی کرده، با یک فلسطینی ازدواج کرده و از او جدا شده و سال‌ها است که مثل بسیاری از هموطنان خود در لبنان کارگر خانگی است.
کارفرمایان او نیز از شهر صیدا گریخته‌اند، ولی کومیری هیچ اطلاعی از آن‌ها ندارد. او می‌گوید: «هیچ‌کس به فکر من نبود.»
مالانی سومالاتا، اهل سریلانکا و آشپزی ۴۹ ساله، در حومه جنوبی بیروت زندگی می‌کرد که یکی از پایگاه‌های مهم حزب الله لبنان است و چند روز پیاپی هدف حملات اسرائیل قرار گرفت؛ حملاتی که حسن نصرالله، رهبر این گروه، در آن کشته شد.
حزب‌الله لبنان یک گروه شبه‌نظامی و در عین حال یک حزب سیاسی است که بخش بزرگی از جنوب لبنان را تحت کنترل دارد.
مالانی با گریه می‌گوید همه‌چیز را رها کرده‌اند و به کلیسا پناه آورده‌اند و اضافه می‌کند رستورانی که در آن‌جا کار می‌کرد هم تعطیل شده است.
سازمان بین‌المللی مهاجرت در سال ۲۰۲۳ گزارش داد که بیش از ۱۶۰ هزار کارگر مهاجر در لبنان زندگی می‌کنند که ۶۵ درصد آن‌ها را زنان تشکیل می‌دهند.
با توجه به این‌که بسیاری از آن‌ها بدون مدارک قانونی اقامت و یا اجازهٔ کار در لبنان به سر می‌برند و سکونت آن‌ها ثبت نمی‌شود، به‌احتمال فراوان رقم واقعی کارگران مهاجر بیشتر از ۱۶۰ هزار نفر است.
اکثر این افراد براساس نظام موسوم به «کفاله» در لنبان کار و زندگی می‌کنند که به معنای ورود آن‌ها به کشور به شرط حمایت مالی و حقوقی کارفرما است و در نتیجه تمام حقوق و حتی سرنوشت کارگران در دست کارفرما است.
گروه‌های حقوق بشری می‌گویند این نظام بستر انواع آزارها و نقض فاحش حقوق اولیه کارگران مهاجر را فراهم می‌کند.
پوشش زندهٔ اخبار مرتبط بایدن از بحث در مورد احتمال حمله اسرائیل به تأسیسات نفتی ایران خبر داد«فقط می‌خواهم به خانه برگردیم»
سوزان بایما دو سال پیش برای کسب درآمد ناچیزی با کار خانگی از سیرالئون به لبنان آمد. او در نزدیکی شهر صیدا کار می‌کرد و وقتی بمباران‌های اسرائیل شروع شد، همراه چند هموطنش به بیروت گریخت، چند شب در خیابان خوابیدند و بالاخره به کلیسای سنت جوزف آمد.
سوزان که ۳۷ ساله است می‌گوید ابتدا تلاش کردند در آپارتمان چند نفر از هموطنان خود در بیروت بمانند، ولی صاحبخانه آن‌ها را بیرون کرد.
سوزان می‌گوید: «همهٔ ما فقط می‌خواهیم برگردیم کشورمان.»
در کلیسای سنت جوزف زنان و کودکان در طبقه اول و مردان در طبقه دوم ساختمان اسکان داده شده‌اند.
مالیکا جوما، زن ۳۰ ساله سودانی، در سال ۲۰۱۴ از ناحیه جنگ‌زدهٔ دارفور گریخت و به امید زندگی بهتری به لبنان آمد. او، همسر و دختر خردسال‌شان هفته گذشته از منطقه‌ای در جنوب لبنان، گریختند.
خودش می‌گوید سفر دشوارشان به بیروت با موتورسیکلت یک روز و نیم طول کشید و شب را مجبور شدند زیر پلی در نزدیکی بیروت سپری کنند تا بالأخره به کلیسای سنت جوزف رسیدند.
مالیکا می‌گوید: «واقعاً نمی‌فهمم چرا جنگ در سودان شروع شد و نمی‌فهمم چرا این‌جا هم جنگ شروع شده است.»
وزارت بهداشت لبنان می‌گوید حملات اسرائیل به این کشور طی کمتر از دو هفتهٔ اخیر جان بیش از یک هزار انسان ازجمله ۱۵۶ زن و ۸۷ کودک را گرفته است.
بیشتر در این باره:
گزارش میدانی؛ شادی یا بیم و هراس مردم ایران از آغاز جنگ با اسرائیل؟رویترز: خامنه‌ای پس از انفجار پیجرها از نصرالله خواسته بود به ایران برود«دکترین اختاپوس» اسرائیل؛ آیا نتانیاهو به ایران حمله می‌کند؟