مهوش ثابت، زندانی بهائی در واکنش به موج جدید بازداشت و احضار بهائیان از سوی نهادهای امنیتی از مردم ایران خواست مانند جمهوری اسلامی بهائیان را از زندگی «رد صلاحیت نکنند».
این مدیر سابق جامعه بهائیان ایران روز یکشنبه ۲۸ آبان‌ماه در نامه‌ای از زندان اوین که در حساب کاربری گلرخ ایرائی، زندانی سیاسی در شبکه اجتماعی ایکس منتشر شد نوشت که پس از ابلاغ دومین حکم ۱۰ سال حبس به این نتیجه رسیده «که ما بهائیان برای داشتن یک زندگی معمولی در کشور آباء و اجدادی‌مان چهل و پنج سال است که مدام رد صلاحیت می‌شویم».
او در ادامه این نامه با اشاره به اینکه «افقی پیش روی خود» نمی‌بیند و از «عدالت حکومت» قطع امید کرده گفت که وقتی سال‌ها پیش به بازجو گفته است «بالاخره از این زندان بیرون می‌رویم» بازجو به او پاسخ داده است: «بله، ولی افقی یا عمودیش را ما تعیین می‌کنیم.»
فشار مضاعف بر شخصیت‌های شناخته‌شدهٔ اقلیت‌های مذهبی بخشی از روند سرکوب در یک سال اخیر در ایران بوده است.
بیشتر در این باره: شهروندان بهائی و اعتراضات؛ فشار و سرکوب مضاعف با شیوه‌های جدیدنمونهٔ بارز این افزایش فشار صدور دومین حکم ۱۰ سال حبس در آذر سال گذشته برای مهوش ثابت و فریبا کمال آبادی، از مدیران سابق جامعهٔ جهانی بهائی موسوم به «یاران ایران»، بود.
مهوش ثابت در ادامه نوشت که در ابتدای حیات جمهوری اسلامی مانند بسیاری دیگر از شهروندان بهائی در طی چند روز از کار و دانشگاه اخراج شده و کارخانه شن و ماسه همسرش نیز توسط جمهوری اسلامی «مصادره» شده است.
بیشتر در این باره: ادامه آزار شهروندان بهائی در همدان توسط نهادهای امنیتی؛ «القای حس بلاتکلیفی و سلب امنیت و آرامش»خانم ثابت در ادامه با اشاره به عدم اطلاع از پرونده و دسترسی به وکیل در بازداشت سال گذشته و صدور حکم ۱۰ سال حبس نوشت: «همزمان با دریافت ابلاغ این حکم همسرم پس از سال‌ها مبارزه و دوندگی کلید خانه‌ای که حاصل کار و تلاش همه عمرش بود را به ناچار به مردانی تسلیم کرد که خانه‌مان را مصادره کرده بودند.»
گزارش‌های متعدد نهادهای حقوق بشری جهانی در سال ۲۰۲۲ تأکید داشت که آزار بهائیان ایران در این سال با «تشویق» حکومت گسترش یافت و تبلیغات ضدبهایی در رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران ادامه دارد.
گزارش سالانه حقوق بشری وزارت خارجه آمریکا و گزارش کمیسیون آزادی‌های مذهبی در روزهای گذشته تداوم نقض اساسی‌ترین حقوق بهائیان در ایران را بخشی از رویکرد «هدفمند» حکومت حاکم دانسته و آن را مایه «نگرانی ویژه» توصیف کردند.
جمهوری اسلامی ایران آیین بهائی را به رسمیت نمی‌شناسد و مقامات قضایی بارها بهائیان را «جاسوس و دشمن» خوانده و احکام اعدام، بازداشت، زندان و محرومیت از تحصیل و کسب و کار علیه آن‌ها صادر کرده‌‌اند.