جام ملتهای آسيا؛ ژاپن و استراليا در فينال

صحنه ای از بازی استرالیا و ازبکستان

ژاپن در نبردی نفسگير با کره جنوبی پس از ۱۲۰دقيقه به نتیجه ای بهتر از تساوی دو بر دو دست نیافت اما توانست در ضربات پنالتی سه بر صفر پيروز شود و در آستانه رکوردشکنی چهار با قهرمانی در جام فوتبال ملتهای آسيا قرار گيرد.

اما استراليا به راحتی شش بر صفر ازبکستان را خرد کرد تا در دومين حضور آسيايی اش، فيناليست معتبرترين جام فوتبال قاره آسيا شود.

بازی سنگين در ۱۲۰ دقيقه؛ پيروزی آسان در پنالتی ها

تيمهای ملی ژاپن و کره جنوبی در ورزشگاه الغرافه در ۹۰ دقيقه معمول يک بر يک شدند و در پايان ۳۰ دقيقه وقت اضافی هم به تساوی رسيدند تا ضربه های پنالتی تعيين کننده سرنوشت شود. بر خلاف جريان بازی، در اين مرحله کره جنوبی عملکرد بسيار ضعيفی داشت و و در ضربات پنالتی سه بر صفر بازنده شد تا ژاپن از يک قدمی شکست در نخستين مسابقه در برابر اردن تا مرز رکورد چهارمين قهرمانی پيش رود.

نخستين گل اين مسابقه توسط کی سونگ-يونگ در دقيقه ۲۳ از نقطه پنالتی برای کره جنوبی به ثمر رسيد. اما ريوچی مائه دا در دقيقه ۳۶ گل تساوی يک بر يک را برای ژاپن وارد دروازه کره کرد.

نيمه نخست با همان نتيجه مساوی به پايان رسيد و در نيمه دوم تلاش دو تيم معتبر شرق آسيا در گلزنی بی ثمر بود تا دو تيم پای به مرحله نيمه پايانی گذارند.
در مسابقه ای که ضربه های پنالتی در آن نقشی انکار ناپذير داشت، در دقيقه هفتم نيمه نخست وقت‌اضافه اين بار ژاپنی‌ها در پی ضربه پنالتی ناموفق هوندا، با ضربه تکميل کننده هاجيمه هوسوگای به گل برتری دست يافت.

در حالی که بازی به لحظه پايان وقت اضافه رسيده بود و راهيابی ژاپن حتمی نشان می داد، يک گل حماسی ديگر ضربه های پنالتی را ضروری ساخت. با گل دقيقه ۱۲۰ هوآنگ جائه- وون برای کره جنوبی بازی دو بر دو شد تا در ظاهر کره جنوبی صاحب روحيه ای بهتر برای پيروزی در ضربه های پنالتی باشد.

داوری اين مسابقه مهيج با الغمدی از عربستان سعودی با کمک حسن کامرانی فر و رضا سخندان از ايران بود.

ژاپن از دهه ۱۹۹۰ به جمع مدعيان فوتبال آسيا آمد و در ۱۹۹۲، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴ به عنوان قهرمانی جام ملتهای آسيا دست يافت و از سال ۱۹۹۸ پای ثابت حضور در جام جهانی شد.

پیروزی استرالیا

ازبکستان که از مسيری آسانتر از ديگر مدعيان تا مرحله نيمه پايانی پيشرفت، در نخستين رويارويی با تيمی قدرتمند به راحتی، و بی سابقه در تاريخ رقابتهای نيمه پايانی اين جام، در برابر استراليا زانو زد. ازبکستان که نيمه نخست را با دو گل عقب بود در نيمه دوم با اخراج اولوگ بيک باکايف در دقيقه ۶۷، به کلی رنگ باخت.

برای پيروزی پر گل استراليا هری کيول در دقيقه پنج، ساشا اوگنه نوفسکی در دقيقه ۳۴، ديويد کارنی در دقيقه ۶۵، برت امرتون در دقيقه ۷۴، کارل در دقيقه ۸۲ و کروسه در دقيقه ۸۳ دروازه ازبکستان را گلباران کردند.

افشين قطبی: در ايران هم عشق بود هم نفرت

افشين قطبی با چشمانی اشگ آلود با يارانش خداحافظی کرد و ملی پوشان در سکوت و استقبالی سرد به تهران بازگشتند. سايت گل زدزد در بازتاب جدايی قطبی از تيم ملی پس از ۲۰ ماه نوشت:

افشين قطبی پس از شکست از کره جنوبی با فوتبال ايران وداع کرد – يک هفته زودتر از انی که آرزويش را داشت – اما به احتمال نه برای هميشه.

شکست يک بر صفر از کره جنوبی در وقت اضافی مسابقه مرحله يکچهارم جام آسيايی آخرين مسووليت او در تيم ملی کشور زادگاهش، ايران بود؛ زيرا او به تيم شيميزو اس-پالز در حی-ليگ (ليگ حرفه ای فوتبال ژاپن) خواهد رفت.

افشين به خبرنگاران گفت: «من ترجيح می دادم تنها پس از مسابقه پايانی روز ۲۹ ژانويه کار در ژاپن را شروع کنم، اما اين طور نشد.»

افشين که در ايران متولد شده است با خانواده اش رهسپار آمريکا شد و حالا دو پاسپورت (جمهوری اسلامی و آمريکايی) دارد، در سال ۲۰۰۹ سکان تيم ملی ايران را در دست گرفت. او پيش از اين تيم پرسپوليس را به قهرمانی ليگ برتر فوتبال ايران رساند.

قطبی همچنين گفت:« در دوران اقامتم در ايران فراز و نشيبهای بود و بعضی لحظه های احساسی وجود داشت. مقداری عشق بود و مقداری نفرت. در ايران نتيجه های جالب هم وجود داشت. فکر می کنم اين تيم نتايج بزرگی داشته است و من به راهکارم در تلاش برای انجام کارم افتخار می کنم.»

قطبی می افزايد:« بيش از نتيجه ها اين تيم ملی راهی را يافت که حرفه ای تر و سازمان يافته تر از تيمهای ديگر بود و استاندارد فوتبالی که ما بازی می کرديم از تيمهای ديگر نزديکتر به فوتبال مدرن بود.»

او گفت که برخلاف تيمهای ملی گذشته تيم او به يک تيم بدل شد. به ادعای سرمربی پيشين تيم ملی ايران:« اين چيزی است که هرگز در فوتبال ايران ديده نشده بود. در گذشته تيم ملی هميشه برپايه درخششهای فردی بود. اين تيم در اين پيکارها (جام آسيايی) درخشيد و بعضی وقتها بهترين تيم برنده تورنمنت نمی شود.»

از قطبی سوال شد که آيا احتمال بازگشت به ايران وجود دارد. او گفت که نمی تواند احتمال بازگشت را رد کند. به گفته او:« وقتی چنين موقعيتی پيش بياد،شما هرگز نمی توانيد در فوتبال هرگز بگوييد. من بايد به آن پيشنهاد نگاه کنم و بعد تصميم بگيريم.»

مربی ۴۷ ساله گفت که وقتی او معتقد است ايران يک آينده بزرگ در فوتبال دارد، اين آسان نخواهد بود که از آن چشم بپوشد. « اگر ايران بخواهد در بالاترين سطح فوتبال رقابت کند موارد زيادی برای کار کردن دارد.»

افشين قطبی می گويد:« مقامات فوتبال عقايد و تجربيات مرا بر روی کاغذ می دانند. توانايی فوتبال ايران بسيار است و ما می توانستيم در بهترين سطح مبارزه کنيم. اما ما اين موقعيت را نداشتيم.»