آلن ایر، یکی از سخنگویان وزارت امور خارجه آمريکا، در گفت‌وگویی اختصاصی با راديوفردا به پرسش ها در خصوص پیام نوروزی باراک اوباما، برنامه هسته ای ایران و همچنین انتخاب گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران پاسخ داد.
آلن ایر در این گفت وگو به فارسی دیدگاه های وزارت امور خارجه آمریکا در قبال ایران را بیان کرد و می گوید: باراک اوباما در کنار مردم ايران ايستاده است و همان گونه که ايشان در پيام نوروزيشان گفتند، آينده و سرنوشت مردم ايران، در دست خود آنهاست.
رادیو فردا: شما به عنوان سخنگوی وزارت خارجه معرفی شده ايد، می خواستم بپرسم چرا سخنگوی فارسی زبان برای وزارت خارجه برگزيده اند؟
آلن اير: سلام بر شما. قبل از هر چيز از دعوت شما تشکر می کنم و از اينکه به من فرصت داديد تا با شما و شنوندگان محترمتان صحبت کنم.
در مورد سوال شما بايد بگويم، اصل مطلب اين است که وزارت امور خارجه سخنگوهای مختلفی در زبان های مختلف دارد، سخنگوی هندی، عربی و ساير زبانها، و الان هم من به عنوان سخنگوی فارسی زبان با شما صحبت می کنم.
نخستين پرسش من در مورد پيام نوروزی پرزيدنت اوباما است ، برخی کارشناسان بر اين باورند که آقای اوباما نسبت به پيام های پيشين، اين بار با صراحت بيشتری با مردم ايران سخن گفته است. به نظر شما آيا تغييری در رويکردهای آمريکا در قبال ايران رخ داده است يا خير؟
عرض به حضورتان اصل مطلب اين است که پيغام دولت آمريکا عوض نشده است، يکی از ارکان اصلی سياست خارجی دولت پرزيدنت اوباما، حمايت و طرفداری از حقوق جهانی همه مردم، از جمله مردم ايران است.
همان گونه که رئيس جمهور اوباما در پيام نوروزی خودشان فرمودند، آمريکا در کنار مردم ايران ايستاده است.
برخی کارشناسان، همانند عباس ميلانی، که مسائل ايران را تجزيه و تحليل می کنند، بر اين باورند که جامعه جهانی بايستی رويکرد سخت تری در قبال با ايران در پيش بگيرد. به اين معنا که به خاطر نقض حقوق بشر در ايران، مواضع سخت تری را بايد اتخاذ کند. شما چقدر با اين نظريه موافقيد و اين انتقاد را که می گويند آمريکا موضع محکمی در قبال تحولات داخلی ايران ندارد را می پذيريد؟
همان گونه که آقای اوباما گفتند، آينده ايران، در دست خود مردم ايران است. و الان و در شرايط فعلی حکومت جمهوری اسلامی ايران بايد تصميم بگيرد که به جای سرکوب و ناديده انگاشتن حقوق جهانی شهروندانش، به مطالبات مردم ايران پاسخ مناسبی بدهد.
در مورد سياست خارجی اش هم به جای تحريک تنش های نژادی و قومی، سعی کند برای تحکيم و تقويت تبات و صلح در منطقه اقدام نمايد. اين تصميمی است که در دست حکومت ايران است.
با توجه به تحولاتی که اخيرا در منطقه خاورميانه در حال رخ دادن است و با توجه به اعتراضات موجود در کشورهای همسايه، آيا اين تحولات تاثيری برسياست خارجی آمريکا در قبال ايران خواهد داشت يا خير؟
سياست خارجی آمريکا اين است که از جنبش های مردمی منطقه خاورميانه و شمال آفريقا حمايت کند. و اين سياست تغيير نخواهد کرد.
سياست خارجی دولت اوباما نسبت به ايران نيز تغيير نکرده است. ما ايران را فرا می خوانيم تا با همکاری با بقيه اعضاء جامعه بين المللی، جهت تحکيم ثبات و صلح در منطقه به جای ثبات زدايی و تحريکات قومی و نژادی، همياری نمايد.
برخی از خوانندگان وب سایت راديو فردا در کامنت هايشان می گويند که آمريکا سياست دوگانه ای در منطقه اتخاذ کرده است. به اين معنا که در قبال برخی از اعتراضات، مثل اعتراضات در بحرين، چشمهايش را می بندد و در قبال برخی ديگر از اعتراضات ، ورود می کند، مثل ليبی. شما به چنين انتقادی چگونه پاسخ می دهيد؟
موضع آمريکا در مورد تحولات تازه خاورميانه و آفريقای شمالی، يک موضع اصولی است. اين موضع کاملا يکسان است. ولی کاربرد اين سياست و موضع تغيير می کند.
به عنوان مثال در ليبی به علت امکان وقوع فاجعه انسانی وحشتناک، ما با همراهی ساير متحدان، وارد عمل شديم.
ولی همان گونه که خانم هيلاری کلينتون- وزير امور خارجه آمريکا- اعلام کردند، وضعيت هر کشور منحصر به فرد است. ولی در نهايت در ارزيابی و سبک و سنگين کردن اين مسئله که چه کاری بايد بکنيم، تشخيص می دهيم که چگونه ورود کنيم.
برنامه هسته ای ایران
به نظر می رسد که با توجه به تحولات اخير در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا، کمتر از گذشته مسئله هسته ای ايران مورد توجه قرار گرفته است. به نظر شما اين تحولات باعث شده که توجهات به سمت و سوی اين تحولات معطوف شده و از مسئله هسته ای ايران غفلت شود يا دولت آمریکا و جامعه جهانی کماکان همان سياست های گذشته را ادامه خواهند داد؟
بايد دقت کنيد که توجه نه تنها آمريکا، بلکه کشورهای گروه ۱+۵ و جامعه بين المللی، کماکان بر برنامه هسته ای ايران و عدم پايبندی دولت ايران به تعهدات هسته ايش متمرکز است.
مخصوصا اکنون در منطقه توفان زا و حادثه خيز خاورميانه، امکان دسترسی ايران به سلاح هسته ای، وضعيت را پيچيده تر و وخيم تر خواهد کرد.
از اين نظر است که در آنکارا، کشورهای گروه ۱+۵ خواستار اين شدند که ايران وارد مذاکره شود که ما می توانيم با جديت، احترام متقابل و حسن نيت به اين موضوعات حساس و مهم بپردازيم. تا بتوانيم يک راه حل معتبر، دراز مدت و مرضی الطرفين را پيدا کنيم.
متاسفانه ايران به جای آن، پيش شرط های غير واقع بينانه را جايگزين کرد که اين پيش شرط ها مانع شد که وارد اين مذاکرات شويم.
ولی همان طور که پرزيدنت اوباما اعلام کردند، راه همکاری با تعامل به جای تقابل باز است. اين دولت ايران است که بايد در اين مورد تصميم بگيرد.
آيا برنامه يا اقدامات تازه ای برای افزايش فشار بر ايران در دولت آمريکا وجود دارد که ايران را وادار کند بر سر ميز مذاکره حاضر شود ؟
همان طور که دولت آقای اوباما اعلام کرده است، سياست ما در قبال مسئله هسته ای ايران، يک سياست دو مسيره است. يعنی از يک سو فشار و از سوی ديگر دعوت به مذاکره. و اين مسير کماکان ادامه خواهد داشت.
گزارشگر ویژه حقوق بشر
آمريکا تلاش کرد تا از سوی سازمان ملل متحد، يک گزارشگر ويژه برای ايران انتخاب شود، و قرار است که در آينده ای نزديک چنين تحول و رخدادی اتفاق بيافتد، ولی يکی از نمايندگان مجلس شورای اسلامی ايران گفته است که به چنين گزارشگری برای تحقيق در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران، اجازه ورود به کشور داده نشود. به نظر شما ضمانت اجرايی چنين انتخابی چيست؟ آيا اين مسئله می تواند به تغيير رفتار ايران در خصوص نقض حقوق بشر منجر شود؟
اول از همه بايد عرض کنم که نقض مکرر و فاحش حقوق شهروندان ايران توسط دولت اين کشور محرز است.
از اين نظر، پرزيدنت اوباما با ساير همکارانش وارد عمل شده است تا اين گزارشگر ويژه حقوق بشر در ايران انتصاب شود.
اين مسئله نمونه بارزی از همان چيزی است که قبلا هم خدمتتان عرض کردم که پرزيدنت اوباما در کنار مردم ايران ايستاده است. و اگر حکومت جمهوری اسلامی ايران همکاری نکند، طبعا اين عدم همکاری، عواقب و تبعات خود را به همراه خواهد داشت که دولت (ایران) بايد آن را بپذيرد.
با توجه به اينکه شما به عنوان سخنگوی وزارت امور خارجه دولت آمريکا انتخاب شده ايد، اگر بخواهيد با مردم ما و شنوندگان راديو سخن بگوييد، چه پيامی خواهید داشت؟
همان طور که قبلا هم گفتم، رئيس جمهور اوباما در کنار مردم ايران ايستاده است. و همان گونه که ايشان در پيام نوروزيشان گفتند، آينده و سرنوشت مردم ايران، در دست خود آنهاست.
آلن ایر در این گفت وگو به فارسی دیدگاه های وزارت امور خارجه آمریکا در قبال ایران را بیان کرد و می گوید: باراک اوباما در کنار مردم ايران ايستاده است و همان گونه که ايشان در پيام نوروزيشان گفتند، آينده و سرنوشت مردم ايران، در دست خود آنهاست.
رادیو فردا: شما به عنوان سخنگوی وزارت خارجه معرفی شده ايد، می خواستم بپرسم چرا سخنگوی فارسی زبان برای وزارت خارجه برگزيده اند؟
آلن اير: سلام بر شما. قبل از هر چيز از دعوت شما تشکر می کنم و از اينکه به من فرصت داديد تا با شما و شنوندگان محترمتان صحبت کنم.
در مورد سوال شما بايد بگويم، اصل مطلب اين است که وزارت امور خارجه سخنگوهای مختلفی در زبان های مختلف دارد، سخنگوی هندی، عربی و ساير زبانها، و الان هم من به عنوان سخنگوی فارسی زبان با شما صحبت می کنم.
نخستين پرسش من در مورد پيام نوروزی پرزيدنت اوباما است ، برخی کارشناسان بر اين باورند که آقای اوباما نسبت به پيام های پيشين، اين بار با صراحت بيشتری با مردم ايران سخن گفته است. به نظر شما آيا تغييری در رويکردهای آمريکا در قبال ايران رخ داده است يا خير؟
عرض به حضورتان اصل مطلب اين است که پيغام دولت آمريکا عوض نشده است، يکی از ارکان اصلی سياست خارجی دولت پرزيدنت اوباما، حمايت و طرفداری از حقوق جهانی همه مردم، از جمله مردم ايران است.
همان گونه که رئيس جمهور اوباما در پيام نوروزی خودشان فرمودند، آمريکا در کنار مردم ايران ايستاده است.
برخی کارشناسان، همانند عباس ميلانی، که مسائل ايران را تجزيه و تحليل می کنند، بر اين باورند که جامعه جهانی بايستی رويکرد سخت تری در قبال با ايران در پيش بگيرد. به اين معنا که به خاطر نقض حقوق بشر در ايران، مواضع سخت تری را بايد اتخاذ کند. شما چقدر با اين نظريه موافقيد و اين انتقاد را که می گويند آمريکا موضع محکمی در قبال تحولات داخلی ايران ندارد را می پذيريد؟
همان گونه که آقای اوباما گفتند، آينده ايران، در دست خود مردم ايران است. و الان و در شرايط فعلی حکومت جمهوری اسلامی ايران بايد تصميم بگيرد که به جای سرکوب و ناديده انگاشتن حقوق جهانی شهروندانش، به مطالبات مردم ايران پاسخ مناسبی بدهد.
در مورد سياست خارجی اش هم به جای تحريک تنش های نژادی و قومی، سعی کند برای تحکيم و تقويت تبات و صلح در منطقه اقدام نمايد. اين تصميمی است که در دست حکومت ايران است.
با توجه به تحولاتی که اخيرا در منطقه خاورميانه در حال رخ دادن است و با توجه به اعتراضات موجود در کشورهای همسايه، آيا اين تحولات تاثيری برسياست خارجی آمريکا در قبال ايران خواهد داشت يا خير؟
سياست خارجی آمريکا اين است که از جنبش های مردمی منطقه خاورميانه و شمال آفريقا حمايت کند. و اين سياست تغيير نخواهد کرد.
سياست خارجی دولت اوباما نسبت به ايران نيز تغيير نکرده است. ما ايران را فرا می خوانيم تا با همکاری با بقيه اعضاء جامعه بين المللی، جهت تحکيم ثبات و صلح در منطقه به جای ثبات زدايی و تحريکات قومی و نژادی، همياری نمايد.
برخی از خوانندگان وب سایت راديو فردا در کامنت هايشان می گويند که آمريکا سياست دوگانه ای در منطقه اتخاذ کرده است. به اين معنا که در قبال برخی از اعتراضات، مثل اعتراضات در بحرين، چشمهايش را می بندد و در قبال برخی ديگر از اعتراضات ، ورود می کند، مثل ليبی. شما به چنين انتقادی چگونه پاسخ می دهيد؟
موضع آمريکا در مورد تحولات تازه خاورميانه و آفريقای شمالی، يک موضع اصولی است. اين موضع کاملا يکسان است. ولی کاربرد اين سياست و موضع تغيير می کند.
به عنوان مثال در ليبی به علت امکان وقوع فاجعه انسانی وحشتناک، ما با همراهی ساير متحدان، وارد عمل شديم.
ولی همان گونه که خانم هيلاری کلينتون- وزير امور خارجه آمريکا- اعلام کردند، وضعيت هر کشور منحصر به فرد است. ولی در نهايت در ارزيابی و سبک و سنگين کردن اين مسئله که چه کاری بايد بکنيم، تشخيص می دهيم که چگونه ورود کنيم.
برنامه هسته ای ایران
به نظر می رسد که با توجه به تحولات اخير در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا، کمتر از گذشته مسئله هسته ای ايران مورد توجه قرار گرفته است. به نظر شما اين تحولات باعث شده که توجهات به سمت و سوی اين تحولات معطوف شده و از مسئله هسته ای ايران غفلت شود يا دولت آمریکا و جامعه جهانی کماکان همان سياست های گذشته را ادامه خواهند داد؟
بايد دقت کنيد که توجه نه تنها آمريکا، بلکه کشورهای گروه ۱+۵ و جامعه بين المللی، کماکان بر برنامه هسته ای ايران و عدم پايبندی دولت ايران به تعهدات هسته ايش متمرکز است.
مخصوصا اکنون در منطقه توفان زا و حادثه خيز خاورميانه، امکان دسترسی ايران به سلاح هسته ای، وضعيت را پيچيده تر و وخيم تر خواهد کرد.
از اين نظر است که در آنکارا، کشورهای گروه ۱+۵ خواستار اين شدند که ايران وارد مذاکره شود که ما می توانيم با جديت، احترام متقابل و حسن نيت به اين موضوعات حساس و مهم بپردازيم. تا بتوانيم يک راه حل معتبر، دراز مدت و مرضی الطرفين را پيدا کنيم.
متاسفانه ايران به جای آن، پيش شرط های غير واقع بينانه را جايگزين کرد که اين پيش شرط ها مانع شد که وارد اين مذاکرات شويم.
ولی همان طور که پرزيدنت اوباما اعلام کردند، راه همکاری با تعامل به جای تقابل باز است. اين دولت ايران است که بايد در اين مورد تصميم بگيرد.
آيا برنامه يا اقدامات تازه ای برای افزايش فشار بر ايران در دولت آمريکا وجود دارد که ايران را وادار کند بر سر ميز مذاکره حاضر شود ؟
همان طور که دولت آقای اوباما اعلام کرده است، سياست ما در قبال مسئله هسته ای ايران، يک سياست دو مسيره است. يعنی از يک سو فشار و از سوی ديگر دعوت به مذاکره. و اين مسير کماکان ادامه خواهد داشت.
گزارشگر ویژه حقوق بشر
آمريکا تلاش کرد تا از سوی سازمان ملل متحد، يک گزارشگر ويژه برای ايران انتخاب شود، و قرار است که در آينده ای نزديک چنين تحول و رخدادی اتفاق بيافتد، ولی يکی از نمايندگان مجلس شورای اسلامی ايران گفته است که به چنين گزارشگری برای تحقيق در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران، اجازه ورود به کشور داده نشود. به نظر شما ضمانت اجرايی چنين انتخابی چيست؟ آيا اين مسئله می تواند به تغيير رفتار ايران در خصوص نقض حقوق بشر منجر شود؟
اول از همه بايد عرض کنم که نقض مکرر و فاحش حقوق شهروندان ايران توسط دولت اين کشور محرز است.
از اين نظر، پرزيدنت اوباما با ساير همکارانش وارد عمل شده است تا اين گزارشگر ويژه حقوق بشر در ايران انتصاب شود.
اين مسئله نمونه بارزی از همان چيزی است که قبلا هم خدمتتان عرض کردم که پرزيدنت اوباما در کنار مردم ايران ايستاده است. و اگر حکومت جمهوری اسلامی ايران همکاری نکند، طبعا اين عدم همکاری، عواقب و تبعات خود را به همراه خواهد داشت که دولت (ایران) بايد آن را بپذيرد.
با توجه به اينکه شما به عنوان سخنگوی وزارت امور خارجه دولت آمريکا انتخاب شده ايد، اگر بخواهيد با مردم ما و شنوندگان راديو سخن بگوييد، چه پيامی خواهید داشت؟
همان طور که قبلا هم گفتم، رئيس جمهور اوباما در کنار مردم ايران ايستاده است. و همان گونه که ايشان در پيام نوروزيشان گفتند، آينده و سرنوشت مردم ايران، در دست خود آنهاست.