دادستان‌های سوئد روز سه‌شنبه سازمان اطلاعات ایران را به هک کردن یک اپراتور پیامک در سوئد در سال ۲۰۲۳ متهم کردند.
به گفته این دادستان‌ها، جمهوری اسلامی با این کار، پیام‌هایی را ارسال کرده تا افراد را به انتقام‌گیری از قرآن‌سوزی در سوئد ترغیب کند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، دادستانی سوئد در بیانیه‌ای اعلام کرد که در این ارتباط، حدود ۱۵ هزار پیام «درخواست برای انتقام از قرآن‌سوزان» در تابستان ۲۰۲۳ از سوی ایران ارسال شده است.
به گفته دادستانی سوئد، هدف از این اقدام ایران، «ایجاد شکاف در جامعه سوئد» بوده است.
همزمان سازمان اطلاعات سوئد، ساپو، در بیانیه‌ای جداگانه ادعا کرد که یک گروه هکری که «از طرف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» فعالیت می‌کرده را شناسایی کرده است.
فردریک هالستروم، مدیر عملیات ساپو در این بیانیه گفته که «یکی از اهداف این گروه، ارائه تصویری از سوئد به عنوان یک کشور اسلام‌هراس» بوده است.
دهم مردادماه ۱۴۰۲، نزدیک به چهارده ماه پیش رسانه‌های سوئد گزارش کردند که تعداد زیادی از شهروندان این کشور پیامک‌هایی دریافت کرده‌اند که خواستار اقدام انتقام‌جویانه علیه کسانی شده که قرآن را سوزانده‌اند.
به گفته دادستانی سوئد، تحقیقات نشان داد که گروهی به نام «اَنزو تیم» پشت این عملیات بوده؛ اما با توجه به این‌که امکان محاکمه و بازخواست اعضای این گروه وجود ندارد، پرونده مختومه شده است.
ماتس لیونگ‌کوئیست دادستان ارشد پرونده می‌گوید «از آنجا که این گروه از طرف یک قدرت خارجی، یعنی ایران اقدام کرده بودند، ارزیابی ما این است که شرایط لازم برای درخواست استرداد مظنونان به سوئد مهیا نیست».
مردادماه سال قبل، پس از برگزاری چند برنامه اعتراضی شامل سوزاندن قرآن، سازمان امنیت سوئد، ساپو، سطح تهدید امنیتی را به ۴، یعنی یکی کمتر از بالاترین سطح ممکن افزایش داد.
این برنامه‌های اعتراضی که در طول تابستان ۱۴۰۲ برگزار شد، روابط سوئد و چندین کشور مسلمان خاورمیانه را تحت تأثیر قرار داد.
در تیرماه همان سال، معترضان عراقی دو بار به سفارت سوئد در بغداد حمله کردند و بخش‌هایی از آن را به آتش کشیدند.
دولت سوئد، اقدام به قرآن‌سوزی را که پیش از این چندین بار از سوی برخی شهروندان در آن کشور پیش آمده، محکوم کرده اما در عین حال اعلام کرده است که نمی‌تواند مانع از اقدامی شود که مطابق با قوانین مربوط به آزادی بیان، مجاز محسوب می‌شود.
با این حال، دولت‌های سوئد و دانمارک که روابط آنها با کشورهای اسلامی پس از به آتش کشیده شدن کتاب مقدس مسلمانان در کشورهای خود به تیرگی گراییده است، در ابتدای مردادماه پارسال اعلام کردند که احتمال ممنوعیت توهین به کتب مذهبی، از جمله سوزاندن آن، را بررسی می‌کنند.
سیلوان مومیکا و سیلوان نجم، دو پناهنده مسیحی عراقی، تیرماه پارسال دو بار قرآن را در برابر سفارت عراق در استکهلم و همچنین در مقابل یک مسجد در این شهر سوزاندند و آن را لگدمال کردند. آن‌دو گفته‌اند آن‌قدر این کار را تکرار خواهند کرد تا این کتاب که «مشوق خشونت» است «ممنوع شود».
بیشتر در این باره: قرآن‌سوزی؛ چرا حل بحران در سوئد چندلایه و پیچیده است؟دولت سوئد اقدام دو پناهنده عراقی را که در این کشور اقامت دارند نکوهش کرده اما پلیس استکهلم به آن دو در چارچوب «حق آزادی بیان» مجوز تجمع داده بود.
روز ۱۲ مرداد پارسال نیز رسانه‌های سوئد خبر دادند که یک زن به نام مرجان بیرامی قرآن را در منطقه بروما در استکهلم آتش زد. این گزارش‌ها حاکی است که خانم بیرامی، ۴۷ ساله، ایرانی‌تبار است.
سال گذشته وزیران خارجه ۵۷ کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی نیز در یک نشست مجازی در مورد واکنش متحد به سوزاندن قرآن و لگدمال کردن آن در سوئد و اروپا تشکیل جلسه دادند.
همزمان در آن زمان، در کشورهایی مانند پاکستان، یمن و ترکیه تظاهرات چند هزار نفری در اعتراض به «توهین به قرآن» علیه سوئد و دانمارک برگزار شد.
کشورهای اسلامی مانند عربستان، ترکیه، مراکش، قطر و مصر از «توهین» به قرآن در سرزمین‌های اسکاندیناوی انتقاد کرده و اعتراض خود را به دولت‌های استکهلم و کپنهاگ تسلیم کردند.
اما علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، در پیامی خواهان «اشد مجازات» برای عوامل «توهین به قرآن» شد. حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله، نیز از مسلمانان خواست در برخورد با توهین‌کنندگان «آتش به اختیار» عمل کنند.
روابط تنش‌آلود دوجانبه
روابط استکهلم و تهران هم در سال‌های اخیر با فراز و نشیب‌های زیادی روبرو بوده است. بازداشت و محاکمه حمید نوری در سوئد به اتهام دست‌داشتن در اعدام‌های جمعی زندانیان در زندان اوین در سال ۱۳۶۷، از مهم‌ترین مواردی بود که به تیرگی روابط دو طرف انجامید.
حمید نوری در آذرماه ۱۳۹۸ در فرودگاه استکهلم بازداشت و تابستان ۱۴۰۱ به حبس ابد محکوم شد.
سه ماه پیش اما دو کشور از توافقی برای مبادله زندانی خبر دادند و بر این اساس، حمید نوری با یوهان فلودِروس، یک دیپلمات سوئدی اتحادیه اروپا و سعدی عزیزی یک شهروند دیگر سوئد معاوضه شد.
فلودروس از اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ به اتهام جاسوسی بازداشت شده بود و با احتمال صدور حکم اعدام مواجه بود.
احمد جلالی دیگر شهروند ایرانی-سوئدی است که به دعوت ایران به این کشور سفر کرده بود، اما به اتهام جاسوسی بازداشت و محاکمه و محکوم به اعدام شد. این پژوهشگر همچنان در ایران زندانی است و همسرش، دولت سوئد را به کم‌کاری در زمینه تلاش برای آزادی او متهم می‌کند.
حبیب اسیود دیگر شهروند دو تابعیتی ایرانی- سوئدی بود که مهرماه ۱۳۹۹ در جریان سفری به ترکیه ربوده و به ایران منتقل شد. جمهوری اسلامی او را به اتهام رهبری «حرکه‌النضال»، یک جنبش جدایی‌طلب اعراب خوزستان، به افساد فی‌الارض متهم و فروردین‌ماه ۱۴۰۲ اعدام کرد.
اردیبهشت‌ماه سال جاری، سازمان امنیت سوئد، ساپو، ایران را به تلاش برای به خدمت گرفتن اعضای دارودسته‌های خلافکار سوئدی برای اعمال خشونت‌آمیز علیه منافع و شهروندان اسرائیل در سوئد متهم کرد.