ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، بر ادامه مذاکرات این گروه شبه‌نظامی با ایران تاکید کرد و این مذاکرات را صرفا مذاکراتی «سیاسی» با کشور «همسایه افغانستان» نامید.
آقای مجاهد در گفت‌وگویی با خبرگزاری کار ایران، ایلنا، که روز شنبه ۱۶ دی منتشر شده است، با اشاره به مذاکرات اخیر جمهوری اسلامی با طالبان عنوان کرد که گروه متبوع وی می‌خواهد «نظرات خود را در مورد آینده افغانستان» با تهران در میان بگذارد تا بتواند «در راستای تحکیم دوستی و صلح و آرامش هر دو طرف گام مثبت بردارد».
طالبان افغانستان هفته گذشته هیاتی را به تهران اعزام کرد که با گروهی از دیپلمات‌های ایرانی به ریاست عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران، گفت‌وگو کند.
ایران اعلام کرد که این مذاکرات با اطلاع دولت افغانستان و با هدف «پیشبرد گفت‌وگوهای صلح» بین دولت و گروه‌های افغان انجام شده است. پس از آن نیز آقای عراقچی به کابل سفر کرد تا در دیدار با مقامات بلندپایه افغانستان آنها را در جریان این مذاکرات قرار دهد.
سفر هیات‌هایی از طالبات به تهران اما منحصر به این نبوده است. سال ۹۴ نیز خبرگزاری تسنیم خبر داده بود که هیئت سیاسی طالبان افغانستان در قطر به رهبری «طیب آغا»، مسئول دفتر سیاسی این گروه، به تهران سفر کرده است.
همچنین علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی، در سفر اخیر خود به کابل خبر داد که ایران با طالبان مذاکراتی ادامه‌دار داشته‌است.
سخنگوی طالبان درباره این مذاکرات اظهار داشت: «ما یک رهبری و سیاست واحد داریم و از این‌رو با بسیاری از کشورهای همسایه و غیر همسایه در تماس هستیم. در این بین تماس ما با ایران همانند سایر کشورهای دیگر برقرار است و حفظ تماس با ایران برای ما بسیار اهمیت دارد».
به گفته وی، «تماس طالبان با ایران برای برقراری و حفظ کانال ارتباط سیاسی با همسایه افغانستان بوده است... و این تماس را باید در قالب تبادل نظر برای برقراری صلح و ثبات در منطقه قلمداد کرد».
طالبان پیش از این اعلام کرده بود که مذاکرات با تهران درباره «وضعیت پسا اشغال» بوده است که اشاره به مواضع این گروه شبه‌نظامی علیه حضور نظامی آمریکا در افغانستان دارد. آمریکا اما در عین حال تهران را به آموزش و تجهیز طالبان متهم کرده است، اتهامی که تهران آن را رد می‌کند.
ذبیح‌الله مجاهد در ادامه گفت‌وگوی خود با ایلنا به حضور فعال عناصر گروه موسوم به «خلافت اسلامی» یا داعش در افغانستان پرداخته و عنوان کرده که «با باورهای داعش مشکل دارند» و طالبان نیز «تفکر داعش را یک فتنه خطرناک برای منطقه» می‌داند.
به گفته وی، «داعش هیچ‌کدام از احکام اسلامی را رعایت نمی‌کند و این جریان، اعتقادی به اسلام و شریعت ندارد».
سخنگوی طالبان سپس مدعی شده «سرویس‌های اطلاعاتی برخی کشورهای غربی» عناصر داعش را به «خاک افغانستان منتقل کرده‌اند» چرا که آنها «به دنبال شلوغ کردن محیط میدانی افغانستان هستند»، اما طالبان اجازه نمی‌دهد «فتنه داعش در افغانستان ادامه پیدا کند و آنها را در افغانستان دفن می‌کند».
داعش مدعی اجرای شریعت در مناطقی بوده است که روزگاری در عراق و سوریه در اختیار داشتند. این امر با خشونت‌های مهیبی همراه بوده و دولت‌های مسلمان نیز این گروه را «تروریستی» و بیگانه با اسلام دانسته‌اند.
از سوی دیگر، طالبان نیز قرائتی به شدت افراطی از اسلام دارد که مطابق آن از جمله زنان باید مو و صورت خود را با برقع بپوشانند و حق بیرون آمدن از خانه بدون حضور همسران، پدران یا برداران خود را ندارند. خشونت‌های طالبان در زمانی که بر کابل و قسمت اعظم افغانستان تسلط داشت، دستمایه گزارش‌های تکان‌دهنده‌ای شده که توجه جهانیان را به این منطقه جلب کرد.
طالبان اما علی‌رغم آنکه کابل را با مداخله نظامی آمریکا از دست داد، هیچ گاه حاضر به صلح نشد و همواره به جنگ با دولت افغانستان و انجام بمب‌گذاری‌ها و حملات مسلحانه به اجتماعات مردم عادی مشغول بوده است.
ذبیح‌الله مجاهد در این مصاحبه نیز تاکید کرده که طالبان انتخابات ریاست جمهوری سال آینده را «فاقد اعتبار» می‌داند. به گفته وی، از منظر طالبان «انتخابات زمانی معنا پیدا می‌کند که حکومت مستقر در کابل از سوی یک کشور اشغالگر مانند آمریکا منصوب نشده باشد».
هفته‌های اخیر گزارش‌هایی از خواست دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، برای کاهش نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان منتشر شده است. یک مقام آمریکایی به شرط عدم انتشار نام خود به خبرگزاری رویترز گفته که دونالد ترامپ دستور داده تا پنج هزار نیرو از ۱۴ هزار نیروی آمریکایی در افغانستان خارج شوند، اما این دستور شفاهی بوده و هنوز جدول زمانی خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان نهایی نشده است.
آمریکا در ماه‌های اخیر مذاکراتی را با گروه طالبان با هدف برقراری صلح در این کشور داشته است. تادامیچی یاماموتو، نماینده ملل متحد در امور افغانستان، نیز عنوان کرده که چشم‌انداز مذاکرات صلح و پایان دو دهه جنگ در افغانستان هرگز به اندازه امروز روشن نبوده است.