یک مطالعهٔ تازه که در مجلهٔ معتبر Circulation منتشر شده، نشان می‌دهد افرادی که فقط آخر هفته‌ها ورزش می‌کنند، بهره‌شان از سلامتی به میزان افرادی است که در طول هفته به‌طور منظم فعالیت دارند.
این پژوهش همچنین تأیید می‌کند که انجام حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت جسمانی در حد متوسط تا شدید در هفته می‌تواند خطر ابتلا به بیش از ۲۰۰ بیماری را کاهش دهد. این فواید به‌ویژه برای بیماری‌های کاردیومتابولیک، مانند دیابت نوع ۲، بسیار چشمگیر است.
در این مطالعه، محققان داده‌های نزدیک به ۹۰ هزار نفر در بریتانیا با سن متوسط ۶۲ سال را که همگی به مدت یک هفته از شتاب‌سنج برای ردیابی فعالیت فیزیکی استفاده می‌کردند، بررسی کرده‌اند.
افراد مورد مطالعه به سه گروه اصلی تقسیم شدند:
- آنان که کمتر از ۱۵۰ دقیقه فعالیت متوسط تا شدید در هفته دارند؛
- آنان که تنها یک تا دو روز در هفته حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت متوسط تا شدید دارند
- و گروه دیگری که به‌طور منظم و در طول هفته تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید انجام می‌دهند.
نتایج نشان داد آنان که فعالیت بدنی خود را تنها در یک تا دو روز در هفته متمرکز کرده‌اند، مشابه کسانی که منظم و در طول هفته ورزش می‌کنند، خطر کمتری برای ابتلا به بیماری‌ها دارند.
این کاهش خطر به ویژه در بیماری‌های کاردیومتابولیک مانند فشار خون بالا، دیابت، چاقی و وقفهٔ تنفسی در خواب مشهودتر بود.
به‌طور کلی هر دو این گروه‌های فعال، در مقایسه با شرکت‌کنندگان غیرفعال، با میزان خطر کمتری در مورد بیش از ۲۰۰ بیماری داشتند.
بیشتر در این باره: «تأثیر مثبت» ورزش‌های مقاومتی با شدت پایین بر افزایش مدت خوابدکتر بردلی سروور، متخصص اقدامات مداخله‌ای قلب و مدیر پزشکی در VitalSolution، در این باره گفته است چون پژوهشگران در این مطالعه تنها به افرادی که متوسط سن ۶۲ سال داشته‌اند، نگاه کرده‌اند، ممکن است نتایج قابل تعمیم به جمعیت جوان‌تر نباشد.
با این حال او تأکید کرد که «برای افرادی که به‌دنبال سبک زندگی فعال‌تر هستند، این یافته‌ها بینش‌های دلگرم‌کننده‌ای را ارائه می‌دهند. حتی اگر افراد در پیدا کردن زمان برای ورزش روزانه با چالش روبه‌رو شوند، همچنان می‌توانند با ورزش کردن فقط چند روز در هفته از فواید سلامتی بهره‌مند شوند.»
با این حال، برای افرادی که در حال حاضر فعالیت چندانی ندارند، شروع ورزش ممکن است دشوار به نظر برسد.
متخصصان توصیه می‌کنند که برای شروع فعالیت‌هایی را انتخاب کنید که از آن‌ها لذت می‌برید و با اهدافی قابل دستیابی شروع کنید و به‌تدریج شدت و مدت زمان آن را افزایش دهید.
پیاده‌روی یا استفاده از دوچرخه برای مسافت‌های کوتاه و همچنین استفاده از پله‌ها به‌جای آسانسور در رفت‌وآمد روزانه می‌تواند نقطهٔ شروع مناسبی برای کسانی باشد که در حال حاضر هیچ فعالیت بدنی خاصی ندارند.
بیشتر در این باره: تأثیر ورزش از نوع متوسط بر خستگی عاطفی و فرسودگی شغلی