ترانه به رخدادهای سیاسی و تاریخی که می‌رسد، انگار می‌ایستد؛ آن را نفس می‌کشد؛ زمزمه می‌کند و دل به دریا زنان، آیندگان را به هم‌خوانی فرا می‌خواند.
ایرج جنتی عطایی که از سرآمدان این گونه ترانه‌سرایی شناخته می‌شود، در گفت وگو با «هدفون» درباره دو ترانه نسل به نسل زمزه شده خود «جنگل» و «بگو به ایران» می‌گوید.
یک ترانه چه زمانی متولد می‌شود، چه زمانی سروده می‌شود؟ چطور در گذر زمان با مخاطب خود ارتباط برقرار می‌کند؟ آیا یک فیلم بدون ترانه‌ای که برای آ بآن سروده شده، ماندگار می‌ماند؟
این‌ها موضوع بحث این برنامه هدفون با «منصور تهرانی» است و بررسی «یار دبستانی»، ترانه‌ای که اولین بار برای یک فیلم سروده شد اما بیرون از فیلم شخصیتی مستقل به خود گرفت و ماندگار شد.
