هيئت مديره سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه همچنين حمايت خود از اين فعالان کارگر که محکوم به زندان ابراز داشت.
بر اساس احکام تأييد شده توسط دادگاه تجديد نظر، علی نجاتی، فريدون نيکوفر، قربان علی‌پور و جليل احمدی به تحمل شش ماه حبس تعزيری و شش ماه حبس تعليقی، و محمد حيدری‌پور به چهار ماه حبس تعزيری و هشت ماه حبس تعليقی محکوم شده‌اند.
همچنين اين پنج فعال کارگری هفت تپه به مدت سه سال از هر گونه فعاليت سنديکايی منع شده اند.
اين فعالان کارگر در جريان اعتصاب‌های بزرگ دو سال گذشته هزاران کارگر اين شرکت بازداشت شده و مدتی نيز در زندان به سر برده بودند.
شرکت نيشکر هفت تپه در دو سال گذشته شاهد برگزاری اعتصاب های متعدد بيش از ۳۵۰۰ کارگر اين واحد توليدی بوده است.
اين اعتصاب‌ها در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق معوقه از سوی مديريت شرکت نيشکر هفت تپه صورت گرفته‌اند.
در اين ميان، پس از آخرين اعتصاب بزرگ کارگران، نمايندگان آنان با برخوردهای امنيتی و قضايی مواجه شدند.
سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه نوشت که اين تشکل کارگری «کاملاً صنفی است و به دور از هر گونه فعاليت و جهت‌گيری سياسی و در چهارچوب قانون، صرفاً به دنبال احقاق حقوق کارگران اين شرکت توليدی فعاليت دارد.»
اشاره اين بخش از بيانيه سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه به اعمال فشارهای نهادهای امنيتی بر اين تشکل غيردولتی بوده که در بيش از يک سال اخير بر فعالان کارگری هفت تپه به منظور جلوگيری از فعاليت دوباره آن وارد آمده است.
سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه که پيش از انقلاب سال ۱۳۵۷ تشکيل شده بود، پس از انقلاب وادار به تعطيلی شد.
پيشتر، گفته شده بود که اداره‌های کار و طلاعات استان خوزستان با راه‌اندازی مجدد سنديکا توسط کارگران اين شرکت مخالفت کرده‌اند.
برخی از تحليلگران، محکوميت‌های صادر شده برای پنج تن از رهبران سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه را در ارتباط با اين مخالفت‌ها می‌دانند و می‌گويند که تشکيل چنين تشکل هايی می تواند الگوی کارگران ساير کارخانه ها و واحدها يبزرگ توليدی در ايران شود؛ موضوعی که نهادهای امنيتی از تحقق آن نگرانند.
صادق کارگر، فعال سنديکايی در نروژ، به راديو فردا می‌گويد: «آنها از سال‌ها پيش چنين برخوردی را با موضوع سنديکا داشته‌اند و نمی‌گذارند که کارگر حق خود را مطالبه کند. آنها می‌خواهند هيچ مانعی بر سر چپاول سرمايه‌های ملی وجود نداشته باشد.»
او می‌افزايد: «آقايان جامعه‌ای را می‌خواهند که در آن، از نهادهای مدنی خبری نباشد. اگر کارگران، اين بزرگترين گروه اجتماعی در ايران، اگر سازماندهی پيدا کنند، موقعيت استبداد را به طور جدی به چالش می‌کشاند.»
با از سرگيری فعاليت سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، بيش از يک هزار نفر به عضويت آن درآمدند و در عين حال، اين سنديکا عضو فدراسيون جهانی کارگران بخش های صنايع کشاورزی، مواد غذايی و خدمات شد.
اما در اين يک سال، آيا سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه توانسته است در کمک به بهبود شرايط زندگی کارگران اين شرکت گامی بردارد؟
پاسخ کريم، کارگر در هفت تپه، مثبت است.
وی به راديو فردا می‌گويد: «سنديکا تاکنون موفقيت‌های خيلی خوبی داشته است. از جمله ۷۰ هزار تومان به حقوق کارگران اضافه شد، کارخانه که به حال تعطيل درآمده بود، فعال شد. در عين حال، قرار شد تعدادی از کارگران موقت رسمی و گروهی ديگر از کارگران بيمه شوند.»
صادق کارگر، فعال سنديکايی در نروژ، نيز با اشاره به اهميت کار سنديکايی برای کارگران، در جهت تحقق خواسته‌های صنفی‌شان می‌گويد: «سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه تلاش کرده است تا وضع کارگران اين شرکت را بهبود ببخشد و در عين حال، در بهبود اقتصاد ملی ايران، از طريق حفظ اشتغال و مقابله با سرمايه‌داری لجام گسيخته که از واردات کالاها، مانند قند و شکر، سود کلانی به دست می‌آورد، فعاليت کرده است.»
در اين ميان، اتحاديه آزاد کارگران ايران، سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و کانون مدافعان حقوق کارگر با انتشار بيانيه‌هايی خواستار لغو فوری و بدون و قيد و شرط احکام زندان برای پنج تن از رهبران سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه شدند.
اين سه تشکل کارگری با اشاره به ارتباط احکام زندان با فعاليت سنديکايی اين پنج فعال کارگری تأکيد کردند که تشکيل سنديکا از ابتدايی‌ترين حقوق کارگران در تمام دنيا، از جمله در ايران، است.
