سال‌ها گذشت، «قرمزها» همچنان ایستاده‌اند

آنها سرخ‌پوش‌اند؛ زیر نگاه انبوه جهانگردانی که هر روز و هر هفته از این شهر بزرگ آسیایی می‌گذرند، زیر نگاه ارتشی که در خیابان‌ها مستقر می‌شود، زیر نگاه همسایگانی که هر یک در نیم قرن گذشته درگیر جنگ داخلی و اعتراضات مختلف مردمی بوده‌اند.

بانکوک، پایتخت تایلند، این روزها، دوباره شهر سرخ‌هاست. راهپیمایانی که بیش از دو هفته است در خیابان‌ها جمع شده‌اند، می‌گویند به خانه‌هایشان باز نمی گردند تا آنچه می‌خواهند محقق شود؛ استعفای دولت و انجام انتخابات زودهنگام پارلمانی در اسرع وقت -طی دو هفته. دولت نخست وزیر آبهیسیت وجاجیوا، دست کم نه ماه زمان لازم دارد. در نتیجه مذاکرات رو در رو به گفته مخالفان با «شکست» روبه‌رو شده است.

با این حساب قرمزها فعلا تصمیم گرفته‌اند خیابان‌های بانکوک را ترک نکنند. ارتش و پلیس و نیروهای امنیتی هم در کشور توریستی و شهر ده میلیونی مثل بانکوک که پر از انواع خارجی‌هاست یا باید منتظر بمانند تا معترضان خسته شوند، یا به جمعیت راه‌پیمایان حمله کنند که این کار دومی به نظر کار ساده‌ای نیست و دولت هنوز دست به چنین ریسکی نزده است. و البته راه سومی هم هست که همه با هم در خیابان‌ها بمانند؛ با شکست آخرین دور گفت‌وگوها میان مخالفان و دولت، فعلا همه این راه سوم را برگزیده‌اند. مخالفان می‌خواهند بر تعداد نیروها خود بیفزایند تا یک راه‌پیمایی بزرگ ترتیب دهند و دولت نیز فعلا بر مدت زمان «قانون امنیتی» حاکم بر کشور افزوده است.

قرمزها چه می‌خواهند؟

پاسخ صریح به این پرسش انتخابات زودهنگام پارلمانی است. معترضان به دولت وجاجیوا، آن را غیرقانونی و نخست‌وزیر قانونی کشور را تاکسین شیناواترا می‌دانند که در سال ۲۰۰۶ با یک کودتا از کار برکنار شد.

کودتایی که پیش از آنکه عملی شود با تظاهرات زردپوش‌هایی همراه بود که خواهان استعفای او بودند. مخالفان تاکسین و نیز دولت کودتایی آن کشور، وی را متهم به فساد مالی کرده‌اند.

اتهامی که طرفداران تاکسین آن را بهانه سیاسی می‌دانند. تاکسین پیش از آنکه سیاستمدار باشد از سرمایه‌داران بزرگ تایلند بود و برکناری‌اش عملا پس از آن صورت گرفت که خانواده او یک شرکت بزرگ تجاری را فروختند.

در سال ۲۰۰۱ برای نخستین بار حزب تاکسین در انتخابات پارلمانی با اکثریت آرا به قدرت رسید و خودش به عنوان نخست وزیر انتخاب شد. حزب تاکسین، در سال ۲۰۰۵ بار دیگر اکثریت آرا را از آن خود کرد. اما بار دوم و با بالا گرفتن اختلافات وی تصمیم گرفت انتخابات زودهنگام پارلمانی برگزار کند. انتخابات زودهنگام -به گفته ناظران بین‌المللی- با بایکوت گروه نسبتا بزرگی از شهروندان روبه‌رو شد با این همه حزب تاکسین شیناواترا بار دیگر اکثریت آرا را گرفت. به هر حال از سومین انتخابات اندکی نگذشت که دولت، زمانیکه تاکسین در آمریکا به سر می‌برد، با کودتا سرنگون شد.

تاکسین پس از برکناری به امارات متحده عربی رفت، طی روزهای گذشته و اندکی پس از آغاز اعتراضات از آنجا به سوئد رفت، کشوری که در حال حاضر مقیم در آن، رخدادهای سرزمین مادری خود را نظاره می‌کند. البته از زمان برکناری تاکسین شیناواترا طی چند سال گذشته، او تقریبا همیشه رابطه‌اش را با هواداران خود حفظ کرده است؛ هم از طریق گفت‌وگو با رسانه‌های خارجی و بیانیه و هم از طریق وب‌سایت‌هایی مانند یوتیوب:



قرمزها طی سال‌های گذشته هر چند نه به طور منظم، اما در مناسبت‌های مختلف، به خیابان‌ها آمده‌اند. به نظر می‌رسد با گذشت چند سال از روی کار آمدن دولت کودتایی، بحران سیاسی کشور نه تنها از میان نرفته است بلکه همچنان ادامه دارد و همچنان نیز معترضان بر خواست‌های سابق خود پایفشاری می‌کنند.

راه‌پیمایی سال گذشته معترضان به دولت تایلند:



پایتخت: نبض اعتراض‌ها

در کشور۶۳ میلیونی تایلند، تقریبا ده میلیون نفر در بانکوک زندگی می‌کنند. رخدادهای پایتخت بر سراسر کشور تاثیرگذار است. مابقی شهرها به نظر آرام می‌آیند، هرچند مخالفان، دهقانان و کارگران و افرادی از طبقه متوسط از سراسر کشور هستند که در بانکوک گرد هم آمده‌اند. مخالفان معتقدند که کشور توسط گروه کوچکی از مردم تایلند اداره می‌شود که عمدتا خواستگاه اشرافی دارند. به نوشته فارین پالیسی، اشراف، ارتش و سرمایه‌داران و تاجران بزرگ تایلندی از دولت وجاجیوا حمایت می‌کنند و به نظر نمی سد فعلا تصمیم گرفته باشند دست از این حمایت بردارند.

پایتخت بسیاری از امکانات رفاهی و خدماتی را در خود جای داده است. در مجموع تایلند کشور ارزانی است، به ویژه برای توریست‌های غربی که گاه چندین ماه را در این کشور می‌گذرانند. در مقایسه با برخی کشورهای همسایه، اقتصاد تایلند از وضعیت چندان مناسبی برخوردار نیست. به عقیده برخی تحلیلگران، رخدادهای تایلند را، همسایگانی که خود وضعیت سیاسی استواری ندارند، از نزدیک دنبال می‌کنند.

در شرایط تازه و زمانیکه بحران سیاسی تایلند عملا وارد پنجمین سال خود می‌شود، هنوز از هواداران زرد پوش دولت در خیابان‌ها خبری نیست. بعضی از هوادران تاکسین -قرمزها- خبر از آماده سازی راه‌پیمایی در حمایت از دولت می‌دهند.

وبلاگ «زندانیان سیاسی در تایلند» به نقل از جی اونگ‌پاکورن، از محققان، فعالان مدنی و چهره‌های مشهور مخالف دولت کودتایی، می‌نویسد «برخی سازمان‌های غیر دولتی برای راه‌اندازی راه‌پیمایی به نفع دولت بسیج می‌شوند». اگر چنین موضوعی واقعیت داشته باشد، در روزهای آینده بحران سیاسی ممکن است وارد مرحله‌ای جدید شود که در آن احتمال بروز خشونت بیشتر است.

در گفت‌وگوهای اخیر میان مخالفان و نخست وزیر آبهیسیت، او به مخالفان خود که وی را نیز قربانی کودتای تایلند نامیدند، گفت: اگر تاکسین نبود، کودتایی هم در کار نبود. به هر حال تاکسین در حال حاضر از دور ناظر اوضاعی است که مستقیا در آن نقشی ندارد و کم نیستند ناظرانی که معتقدند تایلند هرگز چنین دو دسته و پر اختلاف نبوده است.