در شرایطی که ایران با همکاری روسیه برای بهرهبرداری از نیروگاه بوشهر، نخستین نیروگاه اتمی خود، آماده میشود روسیه میگوید که هیچ برنامهای برای احداث نیروگاه هستهای جدیدی در ایران ندارد.
آن طور که خبرگزاری دولتی روسیه، ایتارتاس، گزارش کرده است، سرگئی کریینکو، رئیس شرکت «اتم روس» پیمانکار روسی نیروگاه بوشهر، در پکن به خبرنگاران گفته است که کشورش در حال نهایی کردن نخستین نیروگاه اتمی ایران در بوشهر است اما موضوع ساخت نیروگاه دیگری را در دستور کار ندارد.
آقای کریینکو که دیمیتری مدودف، رئیس جمهور روسیه، را در سفر رسمیاش به چین همراهی میکند همچنین تصریح کرده است که موضوع مشارکت روسیه برای احداث نیروگاه تازهای در ایران، حتی مورد مذاکره قرار نگرفته است.
ایران که با مشارکت روسیه دست بهکار سوختگذاری و راهاندازی نیروگاه هزار مگاواتی بوشهر است، برای تولید ۲۰ هزار مگاوات برق از طریق انرژی هستهای نیاز به ساخت چندین نیروگاه هستهای دارد.
در این زمینه رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت خارجه ایران، در مرداد ماه امسال اعلام کرد که از آنجا که مجلس دولت را موظف به تولید ۲۰ هزار مگاوات برق از طریق انرژی هستهای کرده است، «حداقل ۲۰ نیروگاه در حد نیروگاه بوشهر باید در کشور فعالیت کند».
وی همچنین گفته بود که برای مشارکت در ساخت نیروگاههای جدید هستهای «قطعاً رقابت زیادی بین کشورها وجود دارد» و افزوده بود که «ما آمادگی داریم که هر شرکتی از هر کشوری چه دولتی و چه خصوصی اگر توانایی احداث نیروگاه هستهای با استاندارد بالا را داشته باشد با آنان همکاری کنیم».
نیروگاه بوشهر، به عنوان تنها نیروگاه هستهای ایران، که به تازگی مرحله انتقال و بارگذاری سوخت آن آغاز شده است، قرار است در صورت بهرهبرداری کامل، یک هزار مگاوات برق به شبکه برق کشور وارد کند و ایران انتظار دارد که پس از تزریق سوخت اتمی به قلب این نیروگاه بوشهر در مهرماه امسال، این نیروگاه در آذر ماه وارد فرایند تولید برق و شبکه برقرسانی شود.
از سال ۱۹۹۵، زمانی که روسیه پذیرفت در تکمیل نیروگاه هزار مگاواتی بوشهر با ایران همکاری کند، بارها بهرهبرداری از این نیروگاه به تعویق افتاده است و دیپلماتهای غربی مدعی بودند که روسیه از این نیروگاه به عنوان اهرم فشار در روابط ایران و غرب بهره میگیرد.
روسیه براى تکمیل نیروگاه اتمى بوشهر که قرار بود در سال ۲۰۰۶ میلادی راهاندازی شود، حدود یک میلیارد دلار از ایران دریافت کرده است.
پیش از روسها، شرکت آلمانی زیمنس در سال ۱۹۷۵ با ایران برای ساخت دو رآکتور اتمی قرارداد بسته بود که با تغییر رژیم در ایران، این شرکت در سال ۱۹۷۹ در نهایت از ایران خارج شد.
آن طور که خبرگزاری دولتی روسیه، ایتارتاس، گزارش کرده است، سرگئی کریینکو، رئیس شرکت «اتم روس» پیمانکار روسی نیروگاه بوشهر، در پکن به خبرنگاران گفته است که کشورش در حال نهایی کردن نخستین نیروگاه اتمی ایران در بوشهر است اما موضوع ساخت نیروگاه دیگری را در دستور کار ندارد.
آقای کریینکو که دیمیتری مدودف، رئیس جمهور روسیه، را در سفر رسمیاش به چین همراهی میکند همچنین تصریح کرده است که موضوع مشارکت روسیه برای احداث نیروگاه تازهای در ایران، حتی مورد مذاکره قرار نگرفته است.
ایران که با مشارکت روسیه دست بهکار سوختگذاری و راهاندازی نیروگاه هزار مگاواتی بوشهر است، برای تولید ۲۰ هزار مگاوات برق از طریق انرژی هستهای نیاز به ساخت چندین نیروگاه هستهای دارد.
در این زمینه رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت خارجه ایران، در مرداد ماه امسال اعلام کرد که از آنجا که مجلس دولت را موظف به تولید ۲۰ هزار مگاوات برق از طریق انرژی هستهای کرده است، «حداقل ۲۰ نیروگاه در حد نیروگاه بوشهر باید در کشور فعالیت کند».
وی همچنین گفته بود که برای مشارکت در ساخت نیروگاههای جدید هستهای «قطعاً رقابت زیادی بین کشورها وجود دارد» و افزوده بود که «ما آمادگی داریم که هر شرکتی از هر کشوری چه دولتی و چه خصوصی اگر توانایی احداث نیروگاه هستهای با استاندارد بالا را داشته باشد با آنان همکاری کنیم».
نیروگاه بوشهر، به عنوان تنها نیروگاه هستهای ایران، که به تازگی مرحله انتقال و بارگذاری سوخت آن آغاز شده است، قرار است در صورت بهرهبرداری کامل، یک هزار مگاوات برق به شبکه برق کشور وارد کند و ایران انتظار دارد که پس از تزریق سوخت اتمی به قلب این نیروگاه بوشهر در مهرماه امسال، این نیروگاه در آذر ماه وارد فرایند تولید برق و شبکه برقرسانی شود.
از سال ۱۹۹۵، زمانی که روسیه پذیرفت در تکمیل نیروگاه هزار مگاواتی بوشهر با ایران همکاری کند، بارها بهرهبرداری از این نیروگاه به تعویق افتاده است و دیپلماتهای غربی مدعی بودند که روسیه از این نیروگاه به عنوان اهرم فشار در روابط ایران و غرب بهره میگیرد.
روسیه براى تکمیل نیروگاه اتمى بوشهر که قرار بود در سال ۲۰۰۶ میلادی راهاندازی شود، حدود یک میلیارد دلار از ایران دریافت کرده است.
پیش از روسها، شرکت آلمانی زیمنس در سال ۱۹۷۵ با ایران برای ساخت دو رآکتور اتمی قرارداد بسته بود که با تغییر رژیم در ایران، این شرکت در سال ۱۹۷۹ در نهایت از ایران خارج شد.