روز دوشنبه پنجم خرداد سعید حیدری طیب، عضو کمیسیون انرژی مجلس، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایرنا با ذکر این‌که «سلامتی مردم از هر موضوعی مهم‌تر است» گفت که «آلایندگی بنزین تولیدی در پتروشیمی‌ها تایید شده‌است».
در همین روز اما، مسعود میرکاظمی، رئیس کمیسیون انرژی مجلس، در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، گفت که «آلایندگی بنزین پتروشیمی مشابه بنزین پالایشگاه‌های داخلی» و افزود که «حساسیت ایجاد شده روی بنزین پتروشیمی‌ها بیجا است».
مسعود میرکاظمی در ادامه گفت که «اغلب ادعاهای مطرح شده درباره بنزین سیاسی بود» و وزارت نفت را متهم کرد که «اخباری را منتشر می‌کند که واقعیت ندارد».
رئیس کمیسیون انرژی مجلس افزود: «دیروز یک جلسه سه ساعته داشتیم که از پالایش و پخش، محیط زیست، استاندارد، بازرسی کل کشور، مرکز پژوهش‌های مجلس و مراکز تحقیقاتی بخش خصوصی که مستنداتی در این زمینه داشتند دعوت شده بود.»
وی در ادامه گفت: «نکته مهم دیگر جلسه کمیسیون آن بود که محیط زیست و استاندارد هیچ گونه آزمایشی روی بنزین‌ها انجام نداده‌اند و اعضای کمیسیون به اتفاق آقایان را مورد سوال قرار دادند که وقتی نمونه نگرفته‌اید چطور درباره آلایندگی بنزین پتروشیمی اظهارنظر کرده‌اید یعنی استاندارد و محیط زیست اصلا هیچ نمونه‌ای نگرفته بودند و می‌گفتند ما تجهیزات نداریم که به آنها گفتیم می‌توانید از تجهیزات خود نفت یا دانشگاه‌ها استفاده کنید.»
روز یک‌شنبه موسی احمدی، از اعضای هیات رئیسه کمیسیون انرژی مجلس نیز گفت که بنزین وارداتی نسبت به بنزین تولید داخل مزیتی ندارد و به همین دلیل این کمیسیون استدلال دولت برای سرطان‌زایی بنزین داخلی را نپذیرفته است.
وی به خبرگزاری مهر گفت که در جلسهٔ بررسی علل واردات بنزین و آلودگی بنزین داخلی، سازمان محیط زیست، سازمان استاندارد و وزارت نفت سندی مبنی بر آلایندگی بیش از اندازه بنزین پتروشیمی‌های داخلی ارائه ندادند.
این کمیسیون همچنین سازمان استاندارد را مسئول نظارت بر بنزین‌های خارجی و تطبیق آن با استاندارد یورو ۴ دانسته است.
در همین حال، رئیس مرکز ملی هوا و اقلیم سازمان حقاظت محیط زیست، بر خلاف سخنان این نماینده مجلس، به خبرگزاری مهر گفت: «در دوره قبل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران هم به سازمان محیط زیست و هم به وزارت نفت در مورد سرطان‌زا بودن بنزین پتروشیمی هشدار داده بود.»
رئیس مرکز ملی هوا و اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست افزود: «به طور کلی اصلا نیازی به تست کردن بنزین پتروشیمی برای اثبات سرطان زا بودن آن نیست چراکه این بنزین حاوی ترکیبات آروماتیک و حلقوی است که قطعا مسئولان از خطرناک و سرطان زا بودن این مواد اطلاع داشته‌اند با این حال شرکت کنترل کیفیت در این خصوص بارها اخطار داده بود.»
سازمان حفاظت محیط زیست ایران نیز در اردیبهشت سال جاری اعلام کرد که «صنایع پتروشیمی، حلال‌های بنزن، اولئون و زایلن تولید می‌کنند که این ترکیبات بعضا خواص احتراقی (نظیر عدد اکتان) بهتری نسبت به بنزین تولیدی پالایشگاه‌ها دارند، اما سرطان‌زایی آنها اثبات شده است. لذا در هیچ نقطه‌ای از دنیا از حلال‌های تولیدی پتروشیمی به دلیل سرطان‌زایی آن به عنوان سوخت استفاده نمی‌کنند».
اوایل خرداد ماه، وزیر نفت ایران با تایید «بد و نامناسب» بودن بنزین تولیدشده در پتروشیمی‌های کشور تاکید کرد که «در حال حاضر بنزین پتروشیمی به هیچ عنوان در هیچ منطقه‌ای توزیع نمی‌شود».
این در حالی است که نهادهایی مانند شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران همواره تاکید داشته‌اند که کیفیت بنزین تولید پتروشیمی‌ها «مطابق استانداردهای پالایشگاهی» است.
بیژن زنگنه، وزیر نفت، روز جمعه، دوم خرداد، در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، تصریح کرد که «بنزین پتروشیمی در همه جای کشور توزیع می‌شد».
ایران تا سال ۸۸ چهل درصد از بنزین مصرفی خود را از خارج تامین می‌کرد، اما به خاطر تحریم‌های غرب در مورد بنزین، مجبور شد کمبود ظرفیت پالایشگاهی تولید بنزین را از طریق تولید این سوخت در مجتمع‌های پتروشیمی و با افزودن سرب یا کاتالیست‌های شیمیایی و بعضاً خطرناک مانند «ام‌تی‌بی‌ای» جبران کند.
«ام‌تی‌بی‌ای» ماده‌ای سمی و به شدت سرطان‌زاست و استفاده از آن در دنیا برای تولید بنزین ممنوع است.
در همین روز اما، مسعود میرکاظمی، رئیس کمیسیون انرژی مجلس، در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، گفت که «آلایندگی بنزین پتروشیمی مشابه بنزین پالایشگاه‌های داخلی» و افزود که «حساسیت ایجاد شده روی بنزین پتروشیمی‌ها بیجا است».
مسعود میرکاظمی در ادامه گفت که «اغلب ادعاهای مطرح شده درباره بنزین سیاسی بود» و وزارت نفت را متهم کرد که «اخباری را منتشر می‌کند که واقعیت ندارد».
رئیس کمیسیون انرژی مجلس افزود: «دیروز یک جلسه سه ساعته داشتیم که از پالایش و پخش، محیط زیست، استاندارد، بازرسی کل کشور، مرکز پژوهش‌های مجلس و مراکز تحقیقاتی بخش خصوصی که مستنداتی در این زمینه داشتند دعوت شده بود.»
وی در ادامه گفت: «نکته مهم دیگر جلسه کمیسیون آن بود که محیط زیست و استاندارد هیچ گونه آزمایشی روی بنزین‌ها انجام نداده‌اند و اعضای کمیسیون به اتفاق آقایان را مورد سوال قرار دادند که وقتی نمونه نگرفته‌اید چطور درباره آلایندگی بنزین پتروشیمی اظهارنظر کرده‌اید یعنی استاندارد و محیط زیست اصلا هیچ نمونه‌ای نگرفته بودند و می‌گفتند ما تجهیزات نداریم که به آنها گفتیم می‌توانید از تجهیزات خود نفت یا دانشگاه‌ها استفاده کنید.»
روز یک‌شنبه موسی احمدی، از اعضای هیات رئیسه کمیسیون انرژی مجلس نیز گفت که بنزین وارداتی نسبت به بنزین تولید داخل مزیتی ندارد و به همین دلیل این کمیسیون استدلال دولت برای سرطان‌زایی بنزین داخلی را نپذیرفته است.
وی به خبرگزاری مهر گفت که در جلسهٔ بررسی علل واردات بنزین و آلودگی بنزین داخلی، سازمان محیط زیست، سازمان استاندارد و وزارت نفت سندی مبنی بر آلایندگی بیش از اندازه بنزین پتروشیمی‌های داخلی ارائه ندادند.
این کمیسیون همچنین سازمان استاندارد را مسئول نظارت بر بنزین‌های خارجی و تطبیق آن با استاندارد یورو ۴ دانسته است.
در همین حال، رئیس مرکز ملی هوا و اقلیم سازمان حقاظت محیط زیست، بر خلاف سخنان این نماینده مجلس، به خبرگزاری مهر گفت: «در دوره قبل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران هم به سازمان محیط زیست و هم به وزارت نفت در مورد سرطان‌زا بودن بنزین پتروشیمی هشدار داده بود.»
رئیس مرکز ملی هوا و اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست افزود: «به طور کلی اصلا نیازی به تست کردن بنزین پتروشیمی برای اثبات سرطان زا بودن آن نیست چراکه این بنزین حاوی ترکیبات آروماتیک و حلقوی است که قطعا مسئولان از خطرناک و سرطان زا بودن این مواد اطلاع داشته‌اند با این حال شرکت کنترل کیفیت در این خصوص بارها اخطار داده بود.»
سازمان حفاظت محیط زیست ایران نیز در اردیبهشت سال جاری اعلام کرد که «صنایع پتروشیمی، حلال‌های بنزن، اولئون و زایلن تولید می‌کنند که این ترکیبات بعضا خواص احتراقی (نظیر عدد اکتان) بهتری نسبت به بنزین تولیدی پالایشگاه‌ها دارند، اما سرطان‌زایی آنها اثبات شده است. لذا در هیچ نقطه‌ای از دنیا از حلال‌های تولیدی پتروشیمی به دلیل سرطان‌زایی آن به عنوان سوخت استفاده نمی‌کنند».
اوایل خرداد ماه، وزیر نفت ایران با تایید «بد و نامناسب» بودن بنزین تولیدشده در پتروشیمی‌های کشور تاکید کرد که «در حال حاضر بنزین پتروشیمی به هیچ عنوان در هیچ منطقه‌ای توزیع نمی‌شود».
این در حالی است که نهادهایی مانند شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران همواره تاکید داشته‌اند که کیفیت بنزین تولید پتروشیمی‌ها «مطابق استانداردهای پالایشگاهی» است.
بیژن زنگنه، وزیر نفت، روز جمعه، دوم خرداد، در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، تصریح کرد که «بنزین پتروشیمی در همه جای کشور توزیع می‌شد».
ایران تا سال ۸۸ چهل درصد از بنزین مصرفی خود را از خارج تامین می‌کرد، اما به خاطر تحریم‌های غرب در مورد بنزین، مجبور شد کمبود ظرفیت پالایشگاهی تولید بنزین را از طریق تولید این سوخت در مجتمع‌های پتروشیمی و با افزودن سرب یا کاتالیست‌های شیمیایی و بعضاً خطرناک مانند «ام‌تی‌بی‌ای» جبران کند.
«ام‌تی‌بی‌ای» ماده‌ای سمی و به شدت سرطان‌زاست و استفاده از آن در دنیا برای تولید بنزین ممنوع است.
