دیلما روسف، رئیسجمهوری برزیل، در دور دوم انتخابات آن کشور با اختلاف اندکی در رای از رقیبش آسیو نوس پیشی گرفت و بار دیگر رهبری یکی از بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان را در دست گرفت.
به گزارش خبرگزاری رویترز خانم روسف تلاش کرد تا رای‌دهندگان برزیلی را، که از جمله از رکود اقتصادی اخیر ناراضی هستند، قانع کند که رکورد کم‌سابقه کاهش فقر در دوره ریاست‌جمهوری او، مسئله مهم‌تری است.
روسف چپ‌گرا در نهایت چهار آبان ماه، در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری برزیل، با ۵۱.۶ درصد آرا، در حالی‌که رقیب میانه‌روی او، آسیو نوس، ۴۸.۴ درصد آرا را از آن خود کرد، به پیروزی رسید.
در آخرین پیشبینی‌های منتشر شده در روزنامه برزیلی ریو تایمز، روسف ۵۳ و نوس ۴۷ درصد آرا را در اختیار داشتند.
آرا میان دو رقیب، بین مناطق غنی‌تر و فقیرتر این بزرگ‌ترین کشور آمریکای لاتین تقسیم شده‌اند؛ روسف آرای ساکنان حاشیه آمازون و مناطق شمال شرقی را کسب کرده است در حالی‌که نوس رای مناطق ثروتمندتر برزیل از جمله در جنوب یا جنوب شرقی آن کشور را به دست آورده است.
خانم روسف در یکی از آخرین سخنرانی‌ها خود وعده داد که «رئیس‌جمهور بهتری» در مقایسه با سال‌های گذشته باشد.
هر دو رقیب قول انجام اصلاحات تازه اقتصادی داده بودند.
حزب کارگران برزیل که دیلما روسف از آن می‌آید طی ۱۲ سال گذشته قدرت اجرایی را در اختیار داشته است؛ از زمانی که لولا دا سیلوا، رئیسجمهوری پیشین برزیل به قدرت رسید و از روسف در انتخابات سال ۲۰۱۰ حمایت کرد.
آقای نوس، رقیب او، در کارزار انتخاباتی آن کشور، بارها در مورد احتمال نجات اقتصاد برزیل از رکودی که آن را در بر گرفته است، در صورت پیروزی مجدد خانم روسف شک و تردید بیان کرد.
او پس از انتخابات به رقیب خود تبریک گفت و بر لزوم اتحاد در آن کشور تاکید کرد.
روزنامه نیویورک‌تایمز می‌گوید گروهی نگران آن هستند که تنها یک حزب برای مدتی طولانی قدرت اجرایی را در کشور در اختیار دارد.
از سوی دیگر، به گزارش، رویترز روسای جمهوری برآمده از حزب کارگران توانسته‌اند طی ۱۲ سال گذشته ۴۰ میلیون نفر را از خط فقر بیرون آورده، به طور وسیعی بی‌کاری را کاهش داده و با گرسنگی مبارزه کنند.
با این همه در زمان ریاست‌جمهوری روسف، رشد اقتصادی سالیانه کاهش داشت و به کم‌تر از دو درصد رسید.
برزیلی همچنان دارای نابرابری اقتصادی و رفاهی چشم‌گیری میان شهروندان است.
این کشور بزرگ‌ترین اقتصاد آمریکای لاتین و پرجمعیت‌ترین کشور این بخش از قاره آمریکا است؛ میان کشورهایی با دولت‌هایی سوسیالیست‌تر مانند آرژانتین یا ونزوئلا و کشورهایی با اقتصادی آزادتر و بازتر مانند شیلی و کلمبیا قرار دارد.
