«نسرین ستوده» وکیل دادگستری ایران و کوشنده حقوق بشر در پایان یک ماه تحصن مقابل کانون وکلا در اعتراض به حکم تعلیق حرفهٔ وکالتش نوشته که امیدوار است که «مدیران کانون طبق منطق و تجربهٔ حاکم بر فعالیت‌های مدنی، از این فرصت برای تقویت استقلال کانون بهره‌برداری نمایند، تا شاهد زندانی شدن وکلایی چون "عبدالفتاح سلطانی"، "محمد سیف‌زاده"، "امیر اسلامی"، "فرشید یداللهی"، "مصطفی دانشجو"، "کسری نوری" و .... که بر سوگند شرافت‌شان پافشاری کردند، نباشیم و مصونیت شغلی وکلا از آنان باز ستانده نشود.»
نسرین ستوده، برنده مشترک جایزهٔ حقوق بشر «ساخاروف» جایزه پارلمان اروپا در سال ۲۰۱۲، سال گذشته پس از تحمل نیمی از حکم شش سال حبس خود آزاد شد. وی پیش از دستگیری در سال ۲۰۱۰ در پرونده‌های حساس سیاسی و حقوق بشر نقش داشت.
نسرین ستوده: «من بیش از یک ماه است که در مقابل ساختمان کانون وکلای دادگستری مرکز متحصن شده‌ام در اعتراض به حکمی که از دادگاه انتظامی وکلا علیه من صادر شده و همچنین اعتراض به کلیه فشارهایی که علیه جامعهٔ وکالت در جریان هست و دلایل خودم را و خواسته‌های خودم را در اولین بیانیه‌ای که با شروع تحصن‌ام صادر کرده بودم اعلام کردم.»
فکر می‌کنید اعتراض و تحصن شما نتیجه می‌دهد؟
قطعاً مؤثر هست اگر که کانون وکلای دادگستری نسبت به لغو این حکم اقدام بکند و همچنین در نظر داشته باشیم وقتی که دست به یک اقدام مدنی می‌زنیم، صرف نظر از نتایجی که از آن اقدام مدنی حاصل بشود، خود تثبیت آن حق مدنی حائز اهمیت است در حالی که قانون مدنی ما تجمع، تحصن و راهپیمایی را بدون هیچ قید و شرطی برای شهروندان حقّ آنها شمرده، من فکر می‌کنم که باید از این حقوق استفاده بشود تا به تثبیت این حقوق کمک بشود.
در جریان اعتراض و تحصن شما در برابر کانون وکلا، آیا با شما برخوردی شده؟
بله در روزهای اول بویژه همراهان من مورد تهدید قرار گرفتند، ماشین‌های پلیس فراوانی در محل کانون مستقر شده بود اما به تدریج از این فشارها کاسته شد.
در هفته دوم تحصن‌ام بود که در خیابان، در میدان فاطمی دستگیر شدم بدون حکم بازداشت و به طور غیرقانونی هفت ساعت در بازداشتگاه بودم و البته مورد سؤال واقع شدم که کی به تحصن‌ام پایان می‌دهم اما فکر می‌کنم همراهانم هم پایداری خوبی نشان دادند و البته من هم بلافاصله آن شب که آزاد شدم، فردا صبح جلوی کانون بودم. استقبال می‌کنم از اینکه این حقّ برای همه شهروندان به رسمیّت شناخته بشود.
خانم ستوده اشاره کردید به همراهان و همراهی‌هایی که با شما شده در جریان حرکت اعتراضی‌تان. فکر می‌کنید این پشتیبانی و حمایت از شما، از جانب هواداران‌تان، از جانب مردم چگونه بود؟
در نظر داشته باشید موضوع این تحصن، موضوع بسیار محدودی بوده که مربوط به پروانه من می‌شد، با این حال، به این دلیل که شهروندان به استقلال وکلا توجه خاص دارند، به این موضوع توجه خوبی نشان دادند، هم همراهان من از اولین ساعات، آقای دکتر «فرهاد میثمی»، خانم «فخری شادفر» از فعالان حقوق زنان همراهی کردند، همه ساعات را از اولین ساعات همراه من بودند و حمایت بسیاری از شخصیت‌ها بوده و همان طور، عابرانی که از آنجا گذر می‌کردند و همین طور سرنشین اتومبیل‌‌هایی که رد می‌شدند، اتومبیل‌‌های خودشان را جلوتر پارک می‌کردند به محل تحصن می‌آمدند و اعلام همراهی و همدردی و همدلی می‌کردند، همه اینها برای من ارزنده بود و حائز اهمیت.
