قرن‌ها قبل از آغاز عصر فضا و فرستادن سفینه‌های فضایی به کرات دیگر، زمینی‌ها با تلسکوپ‌های ابتدایی و حتی استفاده از رمالی و جادوگری به دنبال یافتن نشانه‌های حیات در کره مریخ بودند.
در قرن نوزدهم تصور بر این بود که خطوط صافی که در سطح مریخ قابل مشاهده است کانال‌‌های آبیاری است که توسط موجودات سبزرنگ ساکن این سیاره ساخته شده است. البته واقعیت این است که هیچ خط صافی در مریخ وجود ندارد، اما اشتباهات ستاره‌شناسان آن زمان که با روایت‌های خیالی از رمال‌هایی که می‌گفتند با موجودات سبزرنگی که با زبانی شبیه به زبان فرانسه صحبت می‌کردند، باعث این تصورات شده بود.
پیشرفت علم به این تصورات پایان داد. امروزه ما می‌دانیم که سطح مریخ به علت تابش اشعه‌های کیهانی بسیار گرم‌تر و سردتر از آنی است که امکان زندگی-مانند آنچه ما در کره زمین آن را تجربه می‌کنیم- در آن وجود داشته باشد. اما جستجو برای یافتن حیات در مریخ هرگز متوقف نشده است.
حالا دانشمندان و ستاره‌شناسان به دنبال موجود یا موجودات تک‌سلولی هستند که ممکن است در لایه‌های داخلی خاک و صخره‌های مریخ مخفی شده باشد یا باقی‌مانده حیاتی باشد که در سه و نیم میلیارد سال قبل (که هوای مریخ برای زندگی گرم‌تر بود و آب مایع در آن وجود داشت) در این سیاره وجود داشته است. اما ماموریت‌های موفق به قصد شناخت بیشتر مریخ کدام‌ها بوده‌اند؟ خبرگزاری فرانسه فهرستی از این ماموریت‌ها می‌دهد.
گذشته
سال ۱۹۶۵: بعد از چند تلاش و شکست تیم فضایی شوروی، ناسا، سازمان فضایی آمریکا، موفق شد سفینه مارینر ۴ را به سمت مریخ ارسال کند که برای نخستین‌بار عکس‌هایی از فاصله نزدیکتری از این سیاره به زمین ارسال کرد. این پروژه آغاز جستجوگری در سیاره سرخ بود.
سال ۱۹۷۱: سفینه‌های مریخ ۲ و مریخ ۳ که از سوی شوروی به فضا ارسال شده بودند، با موفقیت وارد مدار مریخ شدند و چند بار به دور این سیاره چرخیدند. یک کاوشگر که به سفینه مریخ ۳ متصل بود با موفقیت بر سطح مریخ فرود آمد اما تنها پس از چند ثانیه تماسش با سفینه قطع شد.
سال‌های ۸۰-۱۹۷۵ : وایکینگ ۱، نختستین مدارگرد-سطح‌نشینی بود که با موفقیت وارد مدار مریخ شد و سپس در سطح این سیاره فرود آمد. این سفینه که از سوی ناسا راهی مریخ شده بود در جستجوی حیات در سطح این سیاره بود که چیزی نیافت.
سال‌های ۱۹۹۷- ۱۹۹۶: رهیاب مریخ که از سوی ناسا به سطح این سیاره فرستاده شده بود، با موفقیت مریخ‌نورد سوجرنر را در سطح این سیاره فرود آورد. مریخ‌نوردهای اسپیرت و آپورچونیتی هم به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۱۱ بر سطح مریخ فرود آمدند.
اکنون
ناسا: مریخ‌نوردهای آپورچونیتی و همینطور کریاسیتی در حال جستجو و گشت و گذار در سطح مریخ و فرستادن اطلاعات به ناسا هستند. در حال حاضر سه مدارگرد به نام‌های «اودیسه مریخ»، «مدارگرد شناسایی مریخ» و ماون در مدار مریخ در حال گردش هستند.
سازمان فضایی اروپا: مدارگرد اکسپرس در حال گردش به دور مدار سیاره سرخ است.
هند: از سال ۲۰۱۴ یک مدارگرد به نام مانگالین در مدار مریخ در حال حرکت است.
آینده:
اکسو مارس یک پروژه مشترک سازمان فضایی اروپا و روسیه است. قرار بود ۱۹ اکتبر امسال سطح‌نشین اسکیاپارلی در مریخ فرود بیاید که سقوط کرد. قرار بود این کاوشگر راه را برای ورود یک مریخ‌نورد دیگر در سال ۲۰۲۰ آماده کند.
چین هم امیدوار است که تا سال ۲۰۲۰ یک مدارگرد و یک کاوشگر به مریخ بفرستد.
اما آرزوی بزرگتر را ایلان ماسک، موسس شرکت خودروسازی تسلا و همینطور شرکت فضایی اسپیس اکس دارد. او می‌خواهد که سطح مریخ را برای بشر قابل سکونت کند. اولین تلاش وی فرستادن یک سفینه بدون سرنشین به مریخ تا سال ۲۰۱۸ است. این در حالی است که ناسا می‌خواهد تا سال ۲۰۳۰ بشر را به مریخ بفرستد.
یک شرکت هلندی به نام مارس وان هم برای فرستادن آدم‌ها به کره مریخ داوطلب می‌پذیرد. البته تا این زمان، این یک سفر یک طرفه خواهد بود چرا که برنامه‌ای برای بازگرداندن این داوطلب‌ها به زمین وجود ندارد.
