سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی می‌گوید ایران نزدیک به یکصد هزار نیروی پرستاری کمبود دارد و به همین دلیل پرستاران کشور مجبور به انجام «۱۵۰ ساعت اضافه‌کاری اجباری» هستند.
حیدرعلی عابدی این خبر را روز یکشنبه ۲۷ آبان پس از نشست کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که دستور کار آن «کمبود نیروی پرستاری کشور و وضعیت نامطلوب مراقبت از بیمار در بیمارستانها به دلیل فشار‌کاری زیاد پرستاران» بود.
مقام‌های وزارت بهداشت در سال ۹۴ نیز اعلام کرده بودند در شرایطی که ایران با کمبود ۱۲۰ هزار پرستار مواجه است٬ سالانه بیش از هزار پرستار از ایران به مقصد کشور‌های اروپایی مهاجرت می‌کنند.
به گفته عابدی بر اساس آمارهای معاون پرستاری وزارت بهداشت، «به ازای هر تخت بیمارستانی باید ۲.۵ نفر کادر پرستاری داشته باشیم که از این تعداد ۱.۸ نفر آن نیز پرستار باشند، در حال حاضر ۱۲۳ هزار تخت در بیمارستان های کشور وجود دارد که حداقل ۱۸۴ هزار و پانصد نیروی پرستاری برای استانداردسازی آن نیاز است».
وی افزوده که «اما در بیمارستان‌های ما تنها ۸۹ هزار پرستار مشغول فعالیت هستند که اگر از این مقدار کسر شود، با کمبود ۹۵ هزار و پانصد نیروی پرستاری در کشور مواجه هستیم».
این نماینده همچنین از مرخصی زایمان چهار هزار پرستار در ایران در هر «لحظه» خبر داده و گفته است: «خلاء حضور آنها نیز باید در آمارها لحاظ شود».
به گفته عابدی، همچنین به ازای هر پنج تخت بیمارستانی، باید یک کمک پرستار استخدام شود که بدین ترتیب «با کمبود ۲۴ هزار نفر کمک پرستار نیز مواجه هستیم».
آن‌طور که نماینده اصفهان در مجلس خبر داده است، کمبود نیروی پرستاری به «بیماران» ایران آسیب وارد کرده و «در سال‌های اخیر به دلیل کمبود نیروی پرستار از همراهان بیمار درخواست می‌شود برای مراقب از بیمارشان در بیمارستان حضور داشته باشند که بسیار نامطلوب است».
وی در عین حال به «فشار کاری بسیار زیاد» پرستاران فعلی کشور اشاره کرده و افزوده که آنها «ناچار هستند علاوه بر ۱۵۰ ساعت کاری استاندارد خود، ۱۵۰ ساعت نیز به صورت اضافه کاری اجباری در بیمارستانها کار کنند».
در این نشست که با حضور وزیر بهداشت، معاون سازمان امور استخدامی و مسئولانی از سازمان برنامه و بودجه برگزار شد، مقرر شد که سازمان برنامه و بودجه اعتبارات لازم برای استخدام پرستار را در بودجه ۹۸ اختصاص دهد.
عابدی گفته که «باید سالانه ۱۰ تا ۱۵ هزار پرستار استخدام شود تا سال ۱۴۰۴ به نرمی از استاندارد درباره پرستاران برسیم».
محمد شریفی‌مقدم٬ قائم‌مقام سازمان نظام پرستاری، ۲۲ دی‌ماه سال ۹۴ اعلام کرده بود که سالانه هزار پرستار از ایران مهاجرت می‌کنند که نداشتن «امنیت شغلی» یکی از دلایل آن است.
بیشتر پرستاران ایرانی به استرالیا و کانادا مهاجرت می‌کنند و پس از آن٬ بریتانیا٬ هلند و سوئیس در رده‌های بعدی قرار دارند.
سال ۹۳ نیز حمیدرضا عزیزی٬ عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس از افزایش آمار مهاجرت پرستاران خبر داده و گفته بود «مهم‌ترین دلیل خروج پرستاران حقوق پایین این افراد است».
دی ماه سال ۱۳۹۰ احمد نجاتیان، معاون فرهنگی وقت سازمان نظام پرستاری کشور تعداد پرستارانی که به طور رسمی فرم خروج از ایران را پر می‌کنند ۱۰۰ نفر اعلام کرده بود.
این در حالی است که محمد شریفی‌مقدم اعلام کرده «سالانه حدود ۵۰۰ پرستار برای مهاجرت به خارج از کشور جهت دریافت معرفی‌نامه به سازمان نظام پرستاری مراجعه می‌کنند».
در مورد افزایش مهاجرت پرستاران، به نظر می‌رسد اجرای فاز سوم طرح «تحول سلامت» در ایران که باعث افزایش «فاصله طبقانی» میان پزشکان و پرستاران شده٬ بی‌تأثیر نبوده باشد.
پرستاران معترض می‌گویند این طرح درآمد آنها را کاهش داده و باعث افزایش «سه برابری» درآمد پزشکان شده و به «شکاف طبقاتی» در میان کارکنان بیمارستانها دامن زده است.
