برنامه عمران ملل متحد میگوید بنا بر برآوردهای این نهاد، برای نخستین بار از زمان تعریف نمایهای برای سنجش توسعه انسانی در سطح بینالمللی، این شاخص بهدلیل همهگیری کووید-۱۹ رو به زوال گذاشتهاست.
بهگفته برنامه عمران ملل متحد همهگیری جهانی کووید-۱۹، بیماری ناشی از ویروس کرونا، به نابرابریها و اختلافات بینالمللی و ملی دامن زده و پیامدهای آن نیز بیش از همه بر دوش آسیبپذیرترین قشرها و مردم سنگینی خواهد کرد.
این نهاد وابسته به سازمان ملل با در نظر گرفتن تبعاتی همچون افزودهشدن دستکم صد میلیون نفر دیگر به مردمانی که زیر خطر فقر مطلق زندگی میکنند، ۱.۴ میلیارد کودکی که از تعطیلی مدارس آسیب دیدهاند، سطح بیسابقه بیکاری و یا نابودی وسایل و ابزار معیشت، پیشبینی کرده شاخص توسعه انسانی برای نخستین بار از زمان تعریف این نمایه، در مسیر زوال قرار گرفتهاست.
برآورد سازمان ملل نشان میدهد رقمی در حدود ۱۹۹ میلیارد دلار در ماه لازم است تا بشود درآمد پایه حدود سه میلیارد نفر از مردم در ۱۳۲ کشور، که در جوار خط فقر یا زیر خط فقر هستند را تضمین کرد؛ اجازه داد آنها در خانه بمانند، و در نهایت با شیوع فزاینده ویروس مقابله کرد.
شاخص توسعه انسانی، نمایهایست ترکیبی و آماری از امید به زندگی، سطح آموزش (اعم از نرخ بیسوادی تا دسترسی برابر و مناسب به دانش) و درآمد سرانه که کشورها را در چهار سطح مختلف از منظر توسعه قرار میدهد. این شاخص را برنامه عمران ملل متحد از آغاز دهه ۱۹۹۰ به این سو ارائه میکند.
طی هفتههای اخیر سطح هشدارهای نهادها و سازمانهای بینالمللی در مورد پیامدهای ناشی از همهگیری جهانی کووید-۱۹ بالا رفتهاست.
۲۳ تیر ماه سازمان ملل گفته بود فقر مطلق و گرسنگی در جهان افزایش یافته و تعداد گرسنگان به ۶۹۰ میلیون نفر رسیده که معادل یک نفر از هر ۸.۹ نفر از جمعیت جهان است.
این سازمان همچنین گفته همهگیری در کشورهای فقیر شدت بیشتری داشته و بین ۸۳ تا ۱۳۲ میلیون نفر دیگر در سال جاری با کمبود مواد غذایی روبهرو میشوند.
مارک لوکاک، مسئول ارشد امور بشردوستانه ملل متحد، چند روز پس از این گزارش از کشورهای گروه ۲۰ خواست به حمایت از کشورهای فقیر بیافزایند و در مورد بیثباتی احتمالی ناشی از همهگیری هشدار داد.
برنامه عمران ملل متحد در گزارش تازه خود گفته چهار میلیارد نفر از مردم جهان، یعنی نیمی از ساکنان زمین، بدون هیچ پوشش و برنامه حمایت اجتماعی در تلاش برای گذران زندگی و حتی زنده ماندن در روند همهگیری کووید-۱۹ هستند.
این نهاد اما تاکید کرده پیگیری سیاستی برای ارائه یک درآمد پایه موقتی میتواند به فقیرترین بخشهای جوامع یاری برساند، نیز به جمعیت انبوهی از شهروندان اجازه دهد در خانه بمانند و در نهایت جلوی شیوع فزاینده بیماری را بگیرد.
برآورد سازمان ملل نشان میدهد رقمی در حدود ۱۹۹ میلیارد دلار در ماه لازم است تا بشود درآمد پایه حدود سه میلیارد نفر از مردم در ۱۳۲ کشور، که در جوار خط فقر یا زیر خط فقر هستند را تامین کرد.
برخی کشورها در حال حاضر کمکهزینهها و مشوقهایی را برای مقابله با پیامدهای کووید-۱۹ تصویب کردهاند که البته در سطح داخلیست و نه برای کمک به کشورهای در حال توسعه یا فقیر. برای نمونه میتوان به توافق اتحادیه اروپا بر سر ۷۵۰ میلیارد یورو کمکهزینه و وام به کشورهای عضو که بیشترین آسیب را از همهگیری دیدهاند اشاره کرد. در فروردین ماه نیز رئیسجمهوری آمریکا بسته ۲.۲ تریلیون دلاری محرکهای اقتصادی برای مقابله با پیامدهای شیوع کرونا را ابلاغ کرده بود. دولت ژاپن نیز بودجه پیشنهادی امسال را به رقم بیسابقهای در حدود یک تریلیون دلار رسانده است.