شماری از منابع خبری می‌گویند طالبان احتمالا رهبر این گروه هبت‌الله آخوندزاده را به‌عنوان رهبر آنچه «امارت اسلامی افغانستان» می خواند معرفی می‌کند؛ الگویی که از دید بسیاری از ناظران، از ساختار حکومت همسایه غربی‌اش جمهوری اسلامی وام گرفته شده است.
تحول در معادلات میان این‌دو اما به همین تشابه ظاهری و الگوبرداری احتمالی ختم نمی‌شود.
اگر روزگاری دیپلمات‌های ایرانی و خبرنگار صدا و سیما ئر مزار شریف به‌دست طالبان به‌قتل می‌رسیدند، امروز دیپلمات‌های ایرانی میزبان و پذیرای هیات‌های طالبان در تهرانند و خبرنگار صدا و سیما ظاهرا تنها گزارشگر حاضر در کنار طالبان هنگام فتح فردگاه کابل که دوستانه برای هم دست تکان می‌دهند.
اگر زمانی در پی سقوط طالبان جمهوری اسلامی به حضور نظامی آمریکا در افغانستان کمک می‌کرد، امروز به‌دنبال سقوط کابل، ادوات زرهی نظامی آمریکا بین طالبان و جمهوری اسلامی دست به دست می‌شود.
روابط ایران و طالبان، که قبل از حمله آمریکا و در سال‌های ابتدایی پس از آن خصمانه بود، مدتی بعد از حمله آمریکا متحول شد. تا جایی که در سال‌های اخیر جمهوری اسلامی متهم به پناه دادن و تجهیز طالبان بود و حتی ملا اختر محمد منصور رهبر قبلی طالبان در راه بازگشت از ایران به پاکستان هدف حمله هوایی آمریکا قرار گرفت.
حکومت ایران و طالبان در عمل چقدر با هم فاصله دارند؟ شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها چیست؟ چشم‌انداز روابط و همکاری احتمالی آینده چطور؟
در این برنامه به این پرسش‌ها می‌پردازیم.
