رقابت‌های تنیس آزاد استرالیا در حالی به مرحله نیمه‌نهایی رسید که از هشت زن و مرد راه‌یافته به این دور، سه نفرشان بدون نام کشور و بدون پرچم در جدول حضور دارند.
این آمار در شروع رقابت‌ها که با شرکت برترین بازیکنان تنیس حرفه‌ای جهان برگزار می‌شود، ۱۹ نفر در جدول زنان و ۷ شرکت‌کننده در جدول مردان بود.
در نیمه‌نهایی مردان، نوواک جوکوویچ از صربستان به مصاف تامی پائول از آمریکا می‌رود. استفانوس سیتسیپاس از یونان هم با کارن خاچانوف (بدون ملیت و پرچم) روبرو می‌شود.
در نیمه‌نهایی زنان، ویکتوریا آزارنکا (بدون ملیت و پرچم) به النا ریباکینا از قزاقستان باخت. آرینا سابالنکا هم بدون ملیت و پرچم، از سد ماگدا لینت لهستانی گذشت و فینالیست شد.
اگر ریباکینا هم سال ۲۰۱۸ به تابعیت قزاقستان در نمی‌آمد، حالا در دیدار نهایی رقابت‌های آزاد استرالیا و برای تعیین قهرمان، رسماً پای هیچ کشوری در میان نبود.
خاچانوف اهل روسیه است. سابالنکا و آزارنکا هم شهروندان بلاروس هستند. ریباکینا نیز اهل روسیه است و در مسکو زندگی می‌کند، اما با تابعیت قزاقستان در رقابت‌ها حضور دارد.
با تجاوز نظامی روسیه به خاک اوکراین، محرومیت‌های گسترده‌ای دامن ورزش روسیه و بلاروس را گرفت. در بسیاری از رشته‌ها، به طور کلی حق شرکت در رویدادهای جهانی و قاره‌ای را ندارند. در برخی رشته‌های حرفه‌ای از جمله دوچرخه‌سواری و تنیس، حق درج ملیت و ثبت پرچم از ورزشکاران سلب می‌شود.
در برابر اسم ۲۶ ستاره زن و مرد تنیس دنیا در اولین گرنداسلم سال، چه در پخش تلویزیونی و چه در سایت رسمی بازی‌ها، مستطیل سفید قرار گرفت.
اسفند ۱۴۰۰ فقط چهار روز پس از آغاز جنگ، کمیته بین‌المللی المپیک اعلام کرد که با ممانعت از حضور دو کشور متخاصم به اوکراین در تمام رویدادهای ورزشی، از یکپارچگی مسابقات ورزشی محافظت می‌شود.
هیئت اجرایی این نهاد، روسیه و بلاروس را به «نقض آتشبس المپیک» متهم کرد. کمیته بین‌المللی المپیک (آی.او.سی) پذیرفت که ورزشکاران به خاطر اقدامات دولت‌شان مستحق تنبیه نیستند اما به دلیل احساسات عمیق ضد روسیه و بلاروس در بسیاری از کشورها، نمی‌توان امنیت ورزشکاران‌شان را تضمین کرد.
مسئله اصلی که آی.اووسی را وادار به موضع‌گیری صریح و خروج از محافظه‌کاری رایج کرد این بود که اساساً بسیاری از کشورهای اروپایی حاضر به انجام مسابقه با نمایندگان روسیه و بلاروس نبودند.
از این رو، کمیته بین‌المللی المپیک تاکید کرد که ورزشکاران روسیه یا بلاروس در هر دو سطح انفرادی و تیمی، فقط باید به عنوان ورزشکار یا تیم بی‌طرف پذیرفته شوند؛ بدون نماد ملی، پرچم و سرود.
با این حال معتبرترین رویداد تنیس جهان یعنی ویمبلدون، در سال ۲۰۲۲ با محرومیت کامل ستارگان تنیس روسیه و بلاروس برگزار شد و آن‌ها حتی بدون پرچم و ملیت هم حق شرکت در این رقابت‌ها را از دست دادند.
این سختگیری و انعطاف‌ناپذیری، در فرنچ اوپن و یواس اوپن ۲۰۲۲ اعمال نشد. رویه‌ای که در زمین‌های تنیس ملبورن هم برقرار است.
روسیه در چاره‌اندیشی برای بازگرداندن ورزشکارانش به صحنه مسابقات به بررسی طرح حضور در رقابت‌های قاره آسیا پرداخت. اتحادیه فوتبال این کشور در تاریخی که خود معین کرده بود تا تصمیم نهایی را اعلام کند، از نیاز به تحقیقات و مذاکرات بیشتر خبر داد.
حضور روسیه در آسیا، هم به کیفیت رقابت‌ها می‌افزاید و هم روسیه را از معضل امتناع رقبای اروپایی می‌رهاند.
با وجود این، ناخرسندی حریفان اروپایی در جام‌ها و رویدادهای جهانی، تا پایان جنگ به قوت خود باقی است.
تغییر قاره، دردسرها و ضررهای قابل ملاحظه‌ای دارد. از جمله اینکه ستارگان ورزش روسیه را از کانون توجهات رسانه‌های اروپایی دور می‌کند و به قراردادهای تجاری ورزش این کشور در اروپا آسیب می‌زند.
علاوه بر این‌ها، باشگاه‌ها و فدراسیون‌های روسیه، حق پخش هنگفت رویدادهای ورزشی را در اروپا از دست می‌دهند.
مجموعه این موانع باعث شده است که روسیه فعلاً از پیوستن به آسیا خودداری کند و کماکان به تغییر رویکرد اروپا و انعطاف مجامع جهانی ورزش امیدوار بماند.
