پیامدهای تغییرات اقلیمی در جهان حالا مقبرهٔ شاتوبریان، شاعر و نویسندهٔ بزرگ فرانسوی قرن نوزدهم را هم که در غرب فرانسه و در سواحل اقیانوس اطلس قرار دارد، در معرض نابودی قرار داده است.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت این مقبره که به خواست شاتوبریان در لبهٔ صخره‌ای رو به دریا، در جزیره‌ای نزدیک به سن مالو در سواحل اقیانوس اطلس فرانسه، ساخته شده، در معرض فرسایش است.
یک گردشگر که برای بازدید از مقبره شاتوبریان به شهر سن مالو در غرب فرانسه رفته بود، گفته است: «وقتی در راه رسیدن به مقبره بودم، به خودم گفتم که این قبر برای همیشه این‌جا نخواهد ماند.»
فرانسوا-رنه دو شاتوبریان (۱۷۶۸-۱۸۴۸) از پیشگامان مکتب ادبی رمانتیسم در قرن نوزدهم میلادی است که پیکر او، بنا بر وصیت خودش، در ساحل اقیانوس اطلس و در یک جزیره کوچک خالی از سکنه دفن شده است.
با بالا آمدن آب اقیانوس‌ها، اکنون فقط چند ساعت از روز و فقط در هنگام جزر امکان بازدید از این مقبره وجود دارد و برخورد آب با جزیره باعث شده قسمت‌هایی از آن از بین برود.
ژیل لورتون، شهردار سن مالو، گفته است: «سمت راست مقبره در لبه صخره است درحالی‌که ۱۵ تا ۲۰ سال پیش می‌توانستیم پیاده دور مقبره بچرخیم.»
میشل دزیر، مدیر انجمن دوستان شاتوبریان، نیز با ابراز نگرانی در این زمینه گفته است: «امروز، دسترسی به پشت مقبره برای من غیرممکن است تا غلاف گندم و گل‌های وحشی را برای ادای احترام به این نویسنده روی صلیب بگذارم.»
او همچنین گفته: «دو سال پیش می‌توانستم با احتیاط از آن عبور کنم. سال گذشته می‌توانستم یک پایم را در حالی که به نرده چسبیده بودم، رد کنم. امسال از نرده‌ها بالا رفتم. سال بعد چگونه خواهد بود؟»
جلوی مقبره شاتوبریان یک سیم محافظ کشیده شده است و گردشگران خارجی زیادی از مقابل آن می‌گذرند.
با این حال ممکن است گردشگری دقیقا متوجه نشود که این‌جا محل قبر شاتوبریان، یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان فرانسوی، است؛ تنها یک پلاک روی دیواری چسبانده شده که روی آن نوشته شده است: «یک نویسندهٔ بزرگ فرانسوی می‌خواست این‌جا استراحت کند تا فقط صدای دریا و باد را بشنود. هنگام عبور، به آخرین خواستهٔ او احترام بگذارید.»
شاتوبریان علاوه‌بر این‌که در نویسندگی و همچنین ترویج ادبیات فرانسه سرآمد دوران خود بود و از او به‌عنوان یکی از نوادر ادبیات جهان یاد می‌کنند، جهانگرد هم بود و سفرنامه‌هایی هم از او به جا مانده است.
او دربارهٔ تغییراتی که در زمان خود در سفرهایش روی کره زمین مشاهده کرد، نوشته است: «اگر من دو کره زمین، یکی مربوط به آغاز و دیگری مربوط به پایان عمرم را با هم مقایسه کنم، دیگر این دو را از هم باز نمی‌شناسم.»
مقبرهٔ این نویسنده از آن‌جا اهمیت بیشتری یافته که اساساً مرگ برای او اهمیت خاصی داشت. او در آغاز کتاب «خاطره‌های پس از مرگ» نوشته است: «من چند ساعتی بیش زندگی نکرده بودم و نشان یک زمان دیگر بر پیشانی‌ام نقش بسته بود.»
در حال حاضر که خطر ریزش قریب‌الوقوع مقبره شاتوبریان بیشتر شده، شهرداری به‌عنوان مالک اصلی این مکان در حال انجام تحقیقات در این زمینه است.
شهردار سن مالو گفته است که نتایج این تحقیقات در سال آینده میلادی مشخص می‌شود و ممکن است تصمیم گرفته شود که قبر شاتوبریان جابه‌جا شود. در آن صورت، شهرداری چندان نمی‌تواند به وصیت شاتوبریان وفادار باشد.
علاوه‌بر بالا آمدن سطح آب دریا، طوفان‌های سهمگین سال‌های اخیر نیز خط ساحل را در برخی نقاط ازجمله منطقهٔ بریتانی فرانسه تغییر داده است.
شهردار سن مالو گفته که اگر تصمیم بر جابه‌جایی این مقبره باشد، باید از اقیانوس فاصله بگیرد.
یک شهروند ۳۶ ساله ساکن پاریس که برای تعطیلات آخر هفته به سن مالو رفته بود، به خبرگزاری فرانسه گفته است: «تعجب می‌کنم شاتوبریان چه آرزویی کرده که اجازه داده مقبره‌اش توسط پدیده‌های طبیعی ویران شود؟ زیرا برای رمانتیک‌ها، انسان در مرکز طبیعت قرار دارد و می‌تواند بر آن غلبه کند.»
بر اساس گزارش خبرگزاری فرانسه/م.ت/ک.ر
