اوپنهایمر در شب نود و ششمین دوره جوایز آکادمی اسکار با دریافت ۷ مجسمه طلایی چشمها را خیره ساخت و بهترین فیلم شد، رخدادی که از پیش نیز انتظار آن میرفت.
ساخته کریستوفر نولان تقریبا تمام جوایز اصلی این دوره اسکار را از آن خود کرد، از جمله جایزه بهترین بازیگر مرد که به کیلیان مورفی رسید، چهرهای که با بازی تاثیرگذار خود در نقش فیزیکدان آمریکایی و «پدر بمب اتم» ستاره اصلی هالیوود در سال ۲۰۲۳ بود.
نولان خود نیز اسکار بهترین کارگردانی را برد تا هنگام اعلام اوپنهایمر به عنوان بهترین فیلم این دوره دست خالی نباشد. گرچه اوپنهایمر قبل از آن در رشتههای بازیگر نقش مکمل مرد، تدوین فیلم، فیلمبرداری و موسیقی فیلم برنده اسکار شده بود.
اما فیلم نولان برای رسیدن به این جایگاه رقابتی نه چندان ساده با فیلم «بیچارگان» به کارگردانی یوگوس لانتیموس داشت که برنده چهار جایزه اسکار شد، جوایزی که مهمترین آن اسکار بهترین بازیگر زن برای اما استون بود.
«بیچارگان» در ۱۰ رشته اسکار کاندیدا بود که از این نظر با فیلم «قاتلان ماه گل»، اثر مارتین اسکورسیزی برابری میکرد، اما آخرین ساخته اسکورسیزی بیتردید بزرگترین ناکام این دوره جوایز آکادمی بود که هیچ مجسمهای را نتوانست از آن خود کند.
سه جایزه اسکار دیگری که فیلم «بیچارگان» دریافت کرد در رشتههای بهترین گریم، بهترین طراحی لباس و بهترین طراحی صحنه بود.
این دوره برای مخاطبان ایرانی اسکار از یک نظر خاص حائز اهمیت بود که انیمیشن کوتاه «روپوش ما» ساخته یگانه مقدم در میان نامزدهای این رشته قرار داشت.
جایزه اما در نهایت به انیمشین «جنگ تمام شد! با الهام از موسیقی جان و یوکو» رسید که اثری در ستایش صلح و زندگی است.
انیمیشن «روپوش ما» را میباید در راستای جنبش «زن، زندگی، آزادی» دانست که سال گذشته موج اعتراضی گستردهای در سراسر ایران به راه انداخت.
یگانه مقدم خود در مصاحبههایش گفته که تحت تاثیر این جنبش انیمیشن «روپوش ما» را ساخته است، اثری که در آن تجربه حجاب اجباری در مدارس دخترانه ایران بیان شده، اگرچه این بیان با فرمی خلاقانه همراه است.
در بخش انیمیشن بلند، همانطور که پیشبینی میشد، بخت با «پسرک و مرغ ماهیخوار» بود که برای دومین بار جایزه اسکار را به هایائو میازکی رساند، هنرمند بزرگ ژاپنی که در سن ۸۳ سالگی همچنان خلاق است.
اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی به «آناتومی یک سقوط» تعلق گرفت، اثری به کارگردانی ژوستین تریه و بر اساس فیلمنامهای به قلم تریه و آرتور هراری. و اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی هم به «داستان آمریکایی»، با نویسندگی و کارگردانی کورد جفرسون رسید.
جاناتان گلیزر با فیلم «منطقه مورد علاقه» (یا «منطقه دلخواه») اسکار بهترین فیلم خارجی را دریافت کرد و با استفاده از این فرصت سخنانی علیه جنگ در غزه گفت. قبل از مراسم اسکار نیز شماری از حامیان فلسطین با برگزاری تجمع اعتراضی در مقابل سالن تئاتر دالبی لسآنجلس شعار به «محاصره غزه پایان دهید» سر داده بودند.
مطابق انتظار، اسکار بهترین صدا هم به فیلم «منطقه مورد علاقه» تعلق گرفت؛ فیمی که قبلاً کارگردان آن گفته بود «شما با فیلمی مواجه هستید که آن را میبینید و در عین حال فیلمی دیگر نیز وجود دارد که آن را میشنوید».
همچنین اسکار بهترین مستند بلند به مستندی درباره جنگ اوکراین تعلق گرفت، «۲۰ روز در ماریوپل» ساخته مستیسلاو چرنوف. «آخرین تعمیرگاه»، ساخته بن پرودفوت و کریس بوزر هم برنده اسکار بهترین مستند کوتاه شد.
فهرست برندگان نودوششمین دورۀ جوایز اسکار (۲۰۲۴):
بهترین فیلم: اوپنهایمر – ساخته کریستوفر نولان
بهترین بازیگر مرد: کیلیان مورفی - اوپنهایمر
بهترین بازیگر زن: اما استون - بیچارگان
بهترین کارگردان: کریستوفر نولان - اوپنهایمر
بهترین ترانه: بیلی الیش - باربی
بهترین بازیگر نقش مکمل زن: داواین جوی راندولف - جاماندگان
بهترین بازیگر نقش مکمل مرد: رابرت داونی جونیور - اوپنهایمر
بهترین فیلم بینالمللی: منطقه مورد علاقه (منطقه دلخواه) - جاناتان گلیزر
بهترین فیلمنامه اقتباسی: داستان آمریکایی - کورد جفرسون
بهترین فیلمنامه غیراقتباسی: آناتومی یک سقوط - تریه و آرتور هراری
بهترین موسیقی فیلم: اوپنهایمر – لودویگ گرانسون
بهترین طراحی لباس: بیچارگان - هالی ودینگتون
بهترین گریم: بیچارگان - مارک کولیر، نادیا استیسی و جاش وستون
بهترین صدا: منطقه مورد علاقه (منطقه دلخواه) - جانی برن و تارن ویلرز
بهترین جلوههای ویژه: گودزیلا منهای یک
بهترین طراحی صحنه: بیچارگان
بهترین فیلمبرداری: اوپنهایمر - هویت ون هویتما
بهترین تدوین فیلم: اوپنهایمر - جنیفر لیم
بهترین فیلم کوتاه: قصه شگفتانگیز هنری شوگر - وس اندرسن و استیون ریلز
بهترین انیمیشن بلند: پسرک و مرغ ماهیخوار – هایائو میازاکی
بهترین انیمیشن کوتاه: جنگ تمام شد! با الهام از موسیقی جان و یوکو – دیو مولینز
بهترین مستند کوتاه: آخرین تعمیرگاه - بن پرودفوت و کریس بوزر
بهترین مستند بلند: ۲۰ روز در ماریوپل - مستیسلاو چرنوف