دانشمندان در تازه‌ترین سری از تحقیقات، قادر به شناسایی برخی عوامل ژنتیکی دخیل در طول عمر شده‌اند که به کمک آن قادر خواهند بود طول افراد را تشخیص دهند.
به نوشته نشنال جئوگرافیک، بر اساس نتایج یک سری تحقیقات علمی تازه، دانشمندان قادر به شناسایی ۱۵۰ رشته از گونه‌های «طول عمر» در ۷۰ مورد از ژن‌های انسان شده‌اند که به کمک آنها قادر خواهند بود با ۷۰ درصد قطعیت تشخیص دهند که آیا عمر فرد مورد تحقیق به صد سال خواهد رسید یا نه.
دانشمندان در این سری از تحقیقات که عظیم‌ترین تحقیقات در این حوزه به شمار می‌آیند، اطلاعات مشخص و دقیق بیش از هزار نفر از افراد بالای صد سال ساکن ناحیه قفقاز را از سال ۱۹۹۵ تا کنون جمع‌آوری کرده‌اند. قرار بر این است که آزمایش‌ها و مطالعات در آینده بر روی ساکنین کشورهای دیگر از جمله ژاپن که طی سال‌های اخیر میزان «امید به زندگی» در آن به شکل حیرت آوری افزایش یافته است، صورت بگیرد.
نتیجه این تحقیقات نشان می‌دهد که دلیل عمر بالای برخی از افراد این است که این افراد این است که ژن طول عمر آنها می‌توانند بر بیماری‌ها غالب شوند. به نظر می‌رسد که نوع ترکیب ژن «طول عمر» افرادی که عمر صد ساله دارند به صورتی است که می‌تواند عوامل بیماری‌زا را تحت کنترل خود در‌آورده و خنثی کند. آمار نشان داده است که ۹۰ درصد از افرادی که به سن صد سال رسیده‌اند معمولا تا سن ۹۳ سالگی از هرگونه بیماری خطرناک و مزمن مصون بوده‌اند.
این تحقیقات علمی جدید در آینده ممکن است بتواند راههایی ارائه دهد که توسط آن افراد بتوانند از میزان تقریبی عمری که بدن آنها خواهد کرد مطلع شوند. در عین حال این تحقیقات می‌تواند به کشف داروهایی که براساس کارکرد ژن‌ها با بیماری‌ها و از جمله کهولت تدریجی مقابله خواهند کرد، مؤثر واقع خواهد شد.
همچنین، این تحقیقات نشان می‌دهند که برخلاف آن چه تصور می‌شد، طول عمر یک امر موروثی نیست.
در گذشته تصور می‌شد که علت عمر بالای برخی از افراد این است که آنها ژن‌های حامل بیماری‌ها و کاهنده عمر را به ارث نبرده‌اند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تقریباً تمام افرادی که بیش از صد سال عمر کرده‌اند همانند سایر مردم، ژن‌های مرتبط با بیماری‌ها را در بدن خود دارند.
پائولا سباستیانی، مسئول این تحقیقات و استاد دانشگاه بوستون در آمریکا معتقد است که این ژن‌ها مستعد هستند که تا صد سال عمر کنند، اما این بدان معنا نیست که افراد دارای یک چنین ژن‌هایی به طور حتماً عمر صد ساله خواهند داشت و عوامل بسیاری را در میزان طول عمر افراد دخیل می‌داند.
مجله نشنال جئوگرافتیک خاطر نشان می‌کند که دست‌کم در ۲۳ درصد از افراد بالای صد سالی که در این تحقیقات مورد بررسی قرار گرفته‌اند، این رشته‌های «طول عمر» ژنتیکی نقشی نداشته‌اند.
در همین زمینه پائولا سباستیانی می‌افزاید: «این گروه ممکن است سبک زندگی سالم‌تری داشته اند. به عنوان مثال سیگار نکشیده‌اند، الکل چندانی مصرف نکرده‌اند و گوشت قرمز نخورده‌اند و یا شاید هر کدام روش و شگرد خاصی برای پرهیز از خطر بیماری و کهولت داشته‌اند».
مجله نشنال جئوگرافیک همچنین از قول دن بئوتنر، جمعیت‌شناسی که سال‌ها به تحقیق بر روی افراد بالای صد سال و محل زندگی آنها مشغول است، می‌نویسد: «همه به این موضوع واقفند که یکی از دلایل طول عمر، ترکیب ژنتیک افراد است، اما به باور من محیط زندگی هم به همان اندازه در طول عمر افراد دخیل است.»
به باور او، عوامل محیطی مانند کیفیت آب و هوا و یا نوع تغذیه تأثیر فراوانی بر طول عمر افراد دارند.
دن بئوتنر می‌گوید که بهبود شرایط محیطی و نوع تغذیه می‌تواند ۵ تا ۱۰ سال بر طول عمر افراد بیافزاید. وی همچنین به فعالیت جسمی و میزان تمرکز ذهنی افراد نیز به عنوان عوامل تأثیرگذار در این حوزه اشاره می‌کند.
بئوتنر معتقد است برای افزایش طول عمر افراد، در حال حاضر بهتر است بر روی نوع زندگی افراد تمرکز کرده و به بهبود آنها بپردازیم.
به نوشته مجله نشنال جئوگرافیک، در کشورهای صنعتی پیشرفته از هر شش هزار نفر، یک نفر تا صد سال عمر می‌کند و از هر هفت میلیون نفر یک نفر به صد و ده سالگی می‌رسد. همچنین به استناد آمار، ۸۵ درصد از افرادی که به صد سالگی می‌رسند، زن هستند.
به نوشته نشنال جئوگرافیک، بر اساس نتایج یک سری تحقیقات علمی تازه، دانشمندان قادر به شناسایی ۱۵۰ رشته از گونه‌های «طول عمر» در ۷۰ مورد از ژن‌های انسان شده‌اند که به کمک آنها قادر خواهند بود با ۷۰ درصد قطعیت تشخیص دهند که آیا عمر فرد مورد تحقیق به صد سال خواهد رسید یا نه.
دانشمندان در این سری از تحقیقات که عظیم‌ترین تحقیقات در این حوزه به شمار می‌آیند، اطلاعات مشخص و دقیق بیش از هزار نفر از افراد بالای صد سال ساکن ناحیه قفقاز را از سال ۱۹۹۵ تا کنون جمع‌آوری کرده‌اند. قرار بر این است که آزمایش‌ها و مطالعات در آینده بر روی ساکنین کشورهای دیگر از جمله ژاپن که طی سال‌های اخیر میزان «امید به زندگی» در آن به شکل حیرت آوری افزایش یافته است، صورت بگیرد.
نتیجه این تحقیقات نشان می‌دهد که دلیل عمر بالای برخی از افراد این است که این افراد این است که ژن طول عمر آنها می‌توانند بر بیماری‌ها غالب شوند. به نظر می‌رسد که نوع ترکیب ژن «طول عمر» افرادی که عمر صد ساله دارند به صورتی است که می‌تواند عوامل بیماری‌زا را تحت کنترل خود در‌آورده و خنثی کند. آمار نشان داده است که ۹۰ درصد از افرادی که به سن صد سال رسیده‌اند معمولا تا سن ۹۳ سالگی از هرگونه بیماری خطرناک و مزمن مصون بوده‌اند.
این تحقیقات علمی جدید در آینده ممکن است بتواند راههایی ارائه دهد که توسط آن افراد بتوانند از میزان تقریبی عمری که بدن آنها خواهد کرد مطلع شوند. در عین حال این تحقیقات می‌تواند به کشف داروهایی که براساس کارکرد ژن‌ها با بیماری‌ها و از جمله کهولت تدریجی مقابله خواهند کرد، مؤثر واقع خواهد شد.
همچنین، این تحقیقات نشان می‌دهند که برخلاف آن چه تصور می‌شد، طول عمر یک امر موروثی نیست.
در گذشته تصور می‌شد که علت عمر بالای برخی از افراد این است که آنها ژن‌های حامل بیماری‌ها و کاهنده عمر را به ارث نبرده‌اند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تقریباً تمام افرادی که بیش از صد سال عمر کرده‌اند همانند سایر مردم، ژن‌های مرتبط با بیماری‌ها را در بدن خود دارند.
پائولا سباستیانی، مسئول این تحقیقات و استاد دانشگاه بوستون در آمریکا معتقد است که این ژن‌ها مستعد هستند که تا صد سال عمر کنند، اما این بدان معنا نیست که افراد دارای یک چنین ژن‌هایی به طور حتماً عمر صد ساله خواهند داشت و عوامل بسیاری را در میزان طول عمر افراد دخیل می‌داند.
مجله نشنال جئوگرافتیک خاطر نشان می‌کند که دست‌کم در ۲۳ درصد از افراد بالای صد سالی که در این تحقیقات مورد بررسی قرار گرفته‌اند، این رشته‌های «طول عمر» ژنتیکی نقشی نداشته‌اند.
در همین زمینه پائولا سباستیانی می‌افزاید: «این گروه ممکن است سبک زندگی سالم‌تری داشته اند. به عنوان مثال سیگار نکشیده‌اند، الکل چندانی مصرف نکرده‌اند و گوشت قرمز نخورده‌اند و یا شاید هر کدام روش و شگرد خاصی برای پرهیز از خطر بیماری و کهولت داشته‌اند».
مجله نشنال جئوگرافیک همچنین از قول دن بئوتنر، جمعیت‌شناسی که سال‌ها به تحقیق بر روی افراد بالای صد سال و محل زندگی آنها مشغول است، می‌نویسد: «همه به این موضوع واقفند که یکی از دلایل طول عمر، ترکیب ژنتیک افراد است، اما به باور من محیط زندگی هم به همان اندازه در طول عمر افراد دخیل است.»
به باور او، عوامل محیطی مانند کیفیت آب و هوا و یا نوع تغذیه تأثیر فراوانی بر طول عمر افراد دارند.
دن بئوتنر می‌گوید که بهبود شرایط محیطی و نوع تغذیه می‌تواند ۵ تا ۱۰ سال بر طول عمر افراد بیافزاید. وی همچنین به فعالیت جسمی و میزان تمرکز ذهنی افراد نیز به عنوان عوامل تأثیرگذار در این حوزه اشاره می‌کند.
بئوتنر معتقد است برای افزایش طول عمر افراد، در حال حاضر بهتر است بر روی نوع زندگی افراد تمرکز کرده و به بهبود آنها بپردازیم.
به نوشته مجله نشنال جئوگرافیک، در کشورهای صنعتی پیشرفته از هر شش هزار نفر، یک نفر تا صد سال عمر می‌کند و از هر هفت میلیون نفر یک نفر به صد و ده سالگی می‌رسد. همچنین به استناد آمار، ۸۵ درصد از افرادی که به صد سالگی می‌رسند، زن هستند.
