در روزهای پایانی سال ۲۰۰۹ بار دیگر پایتخت‌های اروپایی صحنه حضور ایرانیانی شده است که با تجمعات خود، نسبت به آنچه سرکوب شهروندان ایرانی در داخل و خارج از ایران می‌خوادند، اعتراض کردند.
از جمله روز سه‌شنبه هشتم دی ماه در اقدامی هماهنگ با چند شهر اروپایی، شماری از فعالان سیاسی مقیم پاریس به دعوت «کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی»، روبه‌روی سفارت جمهوری اسلامی ایران تجمع کردند.
یاشار محتشم، از اعضای کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندی، در گفت‌وگو با رادیو فردا به پرسش‌هایی در زمینه این تجمع پاسخ داده است.
یاشار محتشم: کمیته «ضد سرکوب» شهروندان ایرانی، پس از برنامه‌های خودجوشی که در شب عاشورا به مناسبت شام غریبان شهدا برگزار کرد، جلوی سفارت ایران در پاریس گرد هم آمدند تا به این حجم از خشونت اعتراض کنند.
اهمیت این برنامه در این بود که جوانان سبز به صورت همزمان در شهرهای پاریس، رم، برلین و سایر شهرهای اروپایی این برنامه را اجرا کردند.
روندی که ما بعد از انتخابات ایران طی کردیم این بود که می خواستیم صدای هموطنانمان را به گوش مردم اروپا، خصوصاً به گوش مردم فرانسه برسانیم. برای همین هم محله‌های سمبلیکی را در فرانسه برای این گونه تجمعات انتخاب می‌کردیم. مثل تراس حقوق بشر و میدان سن میشل که پیش از این محل تجمع ما بود و جاهایی از این قبیل...
اما نکته‌ای که الان اهمیت دارد این است که ما مستقیماً به سفارت ایران در فرانسه اعلام کردیم که نمی‌توانیم بپذیریم شهروندان ایرانی به این شکل مورد سرکوب قرار بگیرند و خشونت‌هایی که در روز عاشورا شاهد آن بودیم به هیچ وجه برایمان قابل قبول نیست.
استقبال خیلی خوب بود. جمعیت چشمگیری جمع شدند. رسانه‌های فرانسوی هم از این برنامه استقبال کردند. تمام رسانه‌های ملی فرانسه از جمله تلویزیون ملی فرانسه و رادیوهای این کشور در محل حضور داشتند.
چند ماهی بود که رسانه‌های فرانسوی دیگر خیلی از برنامه‌های ما استقبال نمی‌کردند اما حضور آنها نشان می‌دهد که این حجم از اعمال خشونت برای فرانسوی‌ها هم مسئله‌دار بوده است.
ضمناً تعدادی از دوستان ما به شکل یک حرکت نمادین صورت خود را به رنگ سبز درآوردند و تصاویری از اسب‌های سفیدی را که نشان از چهره مبارزین در ایران دارد را به روی سینه‌های خود نصب کردند. برخی هم به یاد شهدا صورتشان را به رنگ خون نقاشی کردند و صفحاتی مشکی به روی سینه خود نصب کردند.
من فکر می‌کنم از روزی که ما خودمان را حنجره و گلوی مبارزین ایرانی نامیدیم برای اینکه بتوانیم صدای آنها را به اقصی نقاط دنیا برسانیم و تمام شهروندان دنیای آزاد هم بتوانند صدای آنها را بشنوند، در این زمینه خیلی مثمر ثمر بوده‌ایم و خیلی خوب این کار را انجام داده‌ایم.
برای نمونه وقتی اتفاقی در ایران می‌افتد و تعدادی کشته و یا دستگیر می‌شوند ما در این مدت هفت ماه تبدیل به محلی شده‌ایم که رسانه‌های فرانسوی، اطلاعاتمان را در این باره می‌پذیرند و خیلی سریع منتقل می‌کنند.
در کشورهای دموکراتیک اصل بر این است که این افکار عمومی هستند که مواضع رسمی دولت‌ها را شکل و فرم می‌دهند. فشاری که امروز در مقابل اعمال خشونت در ایران در فرانسه ایجاد شد باعث گردید که مثلاً وزیر امور خارجه فرانسه که یکی از مسئولان رده بالای فرانسه است درهمان شب عاشورا، بر ضد این خشونت‌ها موضع مشخص بگیرد.
این امر نشان می‌دهد که ما در سیاست فرانسه هم تأثیرگذار بوده‌ایم. ما هم به ریاست جمهوری فرانسه و هم به وزارت امور خارجه فرانسه تأکید کرده‌ایم که می‌خواهیم بدون چون و چرا از معترضان ایرانی حمایت کنند بدون آنکه استقلال ما و استقلال ایران را زیر سؤال ببرند و فکر می‌کنم آنها هم تا به حال به خوبی این کار را انجام داده‌اند.
از جمله روز سه‌شنبه هشتم دی ماه در اقدامی هماهنگ با چند شهر اروپایی، شماری از فعالان سیاسی مقیم پاریس به دعوت «کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی»، روبه‌روی سفارت جمهوری اسلامی ایران تجمع کردند.
یاشار محتشم، از اعضای کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندی، در گفت‌وگو با رادیو فردا به پرسش‌هایی در زمینه این تجمع پاسخ داده است.
- رادیو فردا: آقای محتشم، چند و چون تجمع فعالان سیاسی در پاریس چه بود؟
یاشار محتشم: کمیته «ضد سرکوب» شهروندان ایرانی، پس از برنامه‌های خودجوشی که در شب عاشورا به مناسبت شام غریبان شهدا برگزار کرد، جلوی سفارت ایران در پاریس گرد هم آمدند تا به این حجم از خشونت اعتراض کنند.
اهمیت این برنامه در این بود که جوانان سبز به صورت همزمان در شهرهای پاریس، رم، برلین و سایر شهرهای اروپایی این برنامه را اجرا کردند.
- با توجه به اینکه شما بعد از مدت‌ها برنامه تجمع در مقابل سفارت ایران در پاریس را برگزار کردید، هدف از برگزاری آن در مقابل سفارت ایران چه بود؟
روندی که ما بعد از انتخابات ایران طی کردیم این بود که می خواستیم صدای هموطنانمان را به گوش مردم اروپا، خصوصاً به گوش مردم فرانسه برسانیم. برای همین هم محله‌های سمبلیکی را در فرانسه برای این گونه تجمعات انتخاب می‌کردیم. مثل تراس حقوق بشر و میدان سن میشل که پیش از این محل تجمع ما بود و جاهایی از این قبیل...
اما نکته‌ای که الان اهمیت دارد این است که ما مستقیماً به سفارت ایران در فرانسه اعلام کردیم که نمی‌توانیم بپذیریم شهروندان ایرانی به این شکل مورد سرکوب قرار بگیرند و خشونت‌هایی که در روز عاشورا شاهد آن بودیم به هیچ وجه برایمان قابل قبول نیست.
- استقبال از برنامه شما چطور بوده است؟
استقبال خیلی خوب بود. جمعیت چشمگیری جمع شدند. رسانه‌های فرانسوی هم از این برنامه استقبال کردند. تمام رسانه‌های ملی فرانسه از جمله تلویزیون ملی فرانسه و رادیوهای این کشور در محل حضور داشتند.
چند ماهی بود که رسانه‌های فرانسوی دیگر خیلی از برنامه‌های ما استقبال نمی‌کردند اما حضور آنها نشان می‌دهد که این حجم از اعمال خشونت برای فرانسوی‌ها هم مسئله‌دار بوده است.
ضمناً تعدادی از دوستان ما به شکل یک حرکت نمادین صورت خود را به رنگ سبز درآوردند و تصاویری از اسب‌های سفیدی را که نشان از چهره مبارزین در ایران دارد را به روی سینه‌های خود نصب کردند. برخی هم به یاد شهدا صورتشان را به رنگ خون نقاشی کردند و صفحاتی مشکی به روی سینه خود نصب کردند.
- از زمان برگزاری انتخابات خرداد ماه ۱۳۸۸ و اتفاقات بعد از آن شما کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندی را در پاریس تشکیل داده‌اید. این گروه‌ها در سایر شهرهای اروپا و آمریکا هم در حمایت از معترضین ایرانی تشکیل شده‌اند. اما فکر می‌کنید این حرکت‌های نمادین ایرانیان مقیم خارج از کشور تا چه حد اثرگذار خواهد بود؟
من فکر می‌کنم از روزی که ما خودمان را حنجره و گلوی مبارزین ایرانی نامیدیم برای اینکه بتوانیم صدای آنها را به اقصی نقاط دنیا برسانیم و تمام شهروندان دنیای آزاد هم بتوانند صدای آنها را بشنوند، در این زمینه خیلی مثمر ثمر بوده‌ایم و خیلی خوب این کار را انجام داده‌ایم.
برای نمونه وقتی اتفاقی در ایران می‌افتد و تعدادی کشته و یا دستگیر می‌شوند ما در این مدت هفت ماه تبدیل به محلی شده‌ایم که رسانه‌های فرانسوی، اطلاعاتمان را در این باره می‌پذیرند و خیلی سریع منتقل می‌کنند.
- مسئله‌ای که توضیح دادید رساندن صدای ایرانیان معترض به گوش رسانه‌های فرانسوی بود. شما این صدا را چطور به گوش دولت‌های کشورهای اروپایی و آمریکایی می‌رسانید؟
در کشورهای دموکراتیک اصل بر این است که این افکار عمومی هستند که مواضع رسمی دولت‌ها را شکل و فرم می‌دهند. فشاری که امروز در مقابل اعمال خشونت در ایران در فرانسه ایجاد شد باعث گردید که مثلاً وزیر امور خارجه فرانسه که یکی از مسئولان رده بالای فرانسه است درهمان شب عاشورا، بر ضد این خشونت‌ها موضع مشخص بگیرد.
این امر نشان می‌دهد که ما در سیاست فرانسه هم تأثیرگذار بوده‌ایم. ما هم به ریاست جمهوری فرانسه و هم به وزارت امور خارجه فرانسه تأکید کرده‌ایم که می‌خواهیم بدون چون و چرا از معترضان ایرانی حمایت کنند بدون آنکه استقلال ما و استقلال ایران را زیر سؤال ببرند و فکر می‌کنم آنها هم تا به حال به خوبی این کار را انجام داده‌اند.
