فرامرز پایور نوازنده بنام سنتور و از استادان تأثیرگذار موسیقی سنتی ایرانی، چهارشنبه نوزدهم آذرماه، در سن ۷۷ سالگی بر اثر سکته مغزی در تهران درگذشت.
آقای پایور که ساز تخصصی او سنتور بود، هارمونی و کمپوزیسیون را نیز نزد امانوئل ملیک اصلانیان آموخت.
او در ۲۳ سالگی وارد وزارت فرهنگ و هنر شد و در ۲۷ سالگی کار تدریس سنتور را در هنرستان عالی موسیقی ملی آغاز کرد.
فرامرز پایور در سال ۱۳۴۱ از سوی وزارت فرهنگ و هنر، به دانشگاه کمبریج در انگلستان فرستاده شد و از همان سال‌ها نیروی زیادی را صرف شناختن موسیقی سنتی ایرانی به محافل دانشگاهی خارج از ایران کرد.
از مهم‌ترین آثار به جا مانده از آقای پایور می‌توان به ردیف آوازی موسیقی ایرانی به روایت استاد عبداله دوامی، مجموعه تصنیف‌های قدیمی از ساخته‌های عارف، شیدا، مجموعه آثار درویش خان و رکن‌الدین مختاری اشاره کرد.
نگارش کتاب‌های چون آموزش سنتور (پرفروش‌ترین کتاب آموزش موسیقی در ایران)، دستور سنتور، ۳۰ قطعه چهار مضراب برای سنتور، دوره چپ کوک ردیف استاد صبا، رنگ شهر آشوبريا، رهگذر، ردیف و تصانیف استاد دوامی نیز بخش دیگری از تلاش‌های او در زمینه موسیقی اصیل ایرانی است.
از دیگر فعالیت‌های استاد پایور می‌توان از همکاریش با خوانندگان بسیاری از جمله عبدالوهاب شهیدی، استاد شجریان، محمود خوانساری، احمد ابراهیمی، خاطره پروانه، سیما بینا، نادر گلچین، سروش ایزدی، شهرام ناظری، حمیدرضا نوربخش و علی رستمیان یاد کرد.
فرامرز پايور که برای نخستين بار گروه نوازی در موسيقی سنتی را پايه‌گذاری کرد، در طول سال‌ها فعالیت خود توانست برخی از مهم‌ترین قطعات موسیقی ردیفی را تنظیم و منتشر کند.
از آقای پایور بیش از صدها کتاب و آلبوم به جا مانده است.
فرامرز پایور در سال ۷۸ دچار عرضه مغزی شد و در سال‌های اخیر در بستر بیماری به سر می‌برد و به همین دلیل از تمام فعالیت‌های هنری خود کناره گرفته بود.
