صدایی که دست‌کم ۲۰ سال پیش می‌توانست هزاران ایرانی را جذب زیبایی‌های طبیعت ایران در اطراف تالاب‌ها، جنگل‌ها، کوه‌ها و دشت‌ها و حیات وحش و سفر با مفهوم طبیت‌گردی کند، صبح روز شنبه در ۶۸ سالگی خاموش شد.
محمدعلی اینانلو، مجری تلویزیون، مستندساز طبیعت و طبیعت‌گرد ایرانی که با همین سفرها تبدیل به چهره محبوب و مردمی شده بود، سال‌ها همراه با اسماعیل میرفخرایی از بهترین تیم‌های تلویزیونی بودند که در سال‌های بی‌رنگ و بی‌برنامه، تلویزیون را با رنگ و بوی تازه‌ای در برنامه محبوب «با طبیعت» متحول کردند.
آقای اینانلو را به عنوان یکی از عاشقان سفر و طبیعت‌گردی در کشور می‌شناسند. او را بنیانگذار طبیعت‌گردی در ایران می‌دانند و از او به عنوان یکی از چهره‌های نامدار تلویزیونی و رادیویی نام می‌برند که می‌دانست چه باید کردتا مردم به حفظ محیط زیست و طبیعت کشور تشویق شوند.
او بارها در گفت‌وگوهایش با رسانه‌ها میزان سفرهایش را در ایران با اندازه کره زمین مقایسه کرده بود، از جمله در گفت‌وگویی که سال گذشته در برنامه پرطرفدار خندوانه داشت، و در آن اشاره کرد که در داخل ایران، تنها ۴ میلیون کیلومتر سفر زمینی داشته است.
آقای اینانلو همچنین می‌گفت که بیش از ۴۰ سال سابقه کار مطبوعاتی داشته. سردبیری مجله «گردش»، سردبیری مجله ایران‌شناسی «راه ابریشم» و همین طور سردبیری مجله «شکار و طبیعت»، «جهانگردان» و «طبیعت» از جمله فعالیت‌های رسانه‌ای اوست.
نادر برزگر، مدیر مسئول و صاحب امتیاز فصل‌نامه «طبیعت‌گردی» درباره همکاری با آقای اینانلو می‌گوید: «آقای اینانلو از کسانی بود که هم طبیعت‌گرد بود و هم کار علمی طبیعت‌گردی انجام می‌داد، و هم در ترویج طبیعت‌گردی زحمات بسیاری کشید. او تصویر مناسب از ظرفیت‌های طبیعت‌گردی و حیات وحش ایران را ترسیم کرد».
اما این مجری محبوب و طرفدار محیط زیست و گردشگری در طبیعت، در سال‌های گذشته موجی از اعتراض برخی از طرفداران محیط زیست را هم در برانگیخت. آخرین بار زمانی بود که خبرهایی درباره نقش‌داشتن او در شکار در منطقه‌ای در شاهرود منتشر شد.
خبر و عکسی که سر از شبکه‌های اجتماعی و برخی وب‌سایت‌های فعال در حوزه محیط‌زیست درآورد مربوط به بازداشت سه شکارچی همراه با لاشه یک قوچ وحشی در منطقه‌ای شکار ممنوع در شاهرود بود که گفته می‌شد مسئولیت شکار با شکرالله اینانلو برادر او بوده، و خودش هم در شکار نقش داشته است.
هر چند که آقای اینانلو همیشه این خبر را تکذیب کرد و گفت تعدادی از بدخواهان این خبر را به در شمایل شایعه منتشر کرده‌اند اما حتی وب‌سایت رسمی سازمان حفاظت محیط‌زیست نیز با انتشار خبری با تیتر «دستگیری بستگان یک چهره تلویزیونی در منطقه شکار ممنوع» نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند.
مواضع آقای اینانلو درباره شکار تا حدی باعث افزایش این انتقادها بوده. او هیچ‌وقت در مصاحبه‌هایش با شکار مخالفت نمی‌کرد و نظرات متفاوتی درباره شکار داشت. هر چند که در گفت‌وگوی تلویزیونی یک‌بار شکارچی بودن خودش را در گذشته کار نادرستی خواند و گفت ۱۵ سال است شکار را کنار گذاشته و حالا فهمیده شکار با دوربین چه لذتی دارد.
محمدعلی اینانلو همچنین با انتقاد از روند مدیریت محیط زیست گفته بود محیط زیست تنها عرصه‌ای است که باید مدیریتش با مرد باشد، چون به گفته او محیط زیست به دلیل «طبیعت خشن» جای «سوسول‌بازی» نیست.
این سخنان او در واکنش به تصمیم‌های سازمان حفاظت محیط زیست برای منع پنج ساله شکار بود و خطاب به معصومه ابتکار رئیس این سازمان که از جمله رها کردن کبوتر را جایگزین کشتن گوسفند در مراسمی کرده بود. اینانلو در واکنش به این رفتارهای تازه گفته بود: «محیط زیست جای رنگ صورتی کارتون‌های والت‌دیزنی نیست».
با همه این انتقادها اما محمدعلی اینانلوی ۶۸ ساله همچنان شاداب و سرزنده در کوه و دشت و بیابان‌های ایران با گروه‌های جوان فیلمبرداری‌اش در سفر بود و مستند ایران جهانی در یک مرز را تهیه و اجرا می‌کرد که تا حدودی یادآور همان برنامه ۲۰ سال پیش باطبیعت بود. برنامه‌ای که البته تا آن اندازه محبوب نشد اما صدا و حضور محمدعلی اینانلو را ماندگارتر کرد.
