سه ويلونيست خلاق ساکن واشينگتن، رقبای حسين عليزاده و جيوان گاسپاريان در رقابت گرمی سال ۲۰۰۷ ميلادی هستند.
آندريا هوآگ، لورتا کلی و چارلی پيلزر، آهنگسازهايی هستند که سال ها است با هم همکاری می کنند و آخرين آلبوم سه نفره شان با نام «هامبو در برف»، نامزد دريافت جايزه گرمی در گروه «موسيقی سنتی» شده است. آنها موسيقی سنتی بخشی از منطقه اسکانديناوی را به جهان معرفی کرده اند.
در اسکانديناوی زمانی که زمستان سخت و سرد منطقه آغاز می شود، از ديرباز، موسيقی رقص آور، به گوشه ای از فرهنگی بدل شده که بر مبنای مبارزه با سرمای کشنده شکل گرفته است.
رقص و نشاط شبانگاهان در بارهای کم نور روستاهای سوئد، يکی از راه های گرم شدن است و «هامبو»، زاييده اين سنت است.
«هامبو» نام رقصی سنتی در کشور سوئد است که همواره توسط زوج ها اجرا می شود.
آندره آ هوا آگ (خواننده و ويولونيست)، لورتا کلی (نوازنده هاردينگفل يا ويولن نروژی، خواننده و ويولونيست) و چارلی پليزر (کنترباس و آکاردئون)، در دومين آلبوم خود، بسياری از نغمه های پر رمز و راز فرهنگ باستانی اسکانديناوی را يک جا به شنونده ارايه می کنند.
آلبوم «هامبو در برف»، چونان فهرستی بلند بالا از اين نغمه ها است: از ملودی های رقص آور تا نغمه های عروسی و مراسم رسمی، نغمه های شلوغ و پرتحرک، و حتی گاه نواهای راز آلود و تاريک که در دنيای کاتوليک ها پيدا می شود؛ همه در اين آلبوم شنيده می شوند.
مجموعه قطعات اين آلبوم که يکی از بخت های مهم برنده شدن در رقابت گرمی امسال است، تصويری تمام نما از فرهنگی غنی است که در ميان چند ملت متولد شده، رشد کرده و به ثباتی تاثيرگذار رسيده است.
تصاويری چون «عروسی که بر اسبی با ساز و برگی مجلل به سوی مراسم عروسی خود می راند»، «کريسمس بعد از برپايی جشنی داغ و شورانگيز» و «جشن سپاسگزاری از خدا برای تولد پسربچه ای نوزاد»، بخش کامل کننده آثار اين آهنگسازها است که از لابه لای اشعار آلبوم، آرام آرام نمايان می شوند و لذت شنيدن آثار را دو چندان می کنند.
آلبوم «هامبو در برف»، چونان فهرستی بلند بالا از اين نغمه ها است: از ملوديهای رقص آور تا نغمه های عروسی و مراسم رسمی، نغمه های شلوغ و پرتحرک!در قسمتی از اين آثار که نوای کشدار کنترباس، با الهام از دريچه قديمی يک بار روستايی، بارش برف و عبور سورتمه های روستايی را از جاده رو به روی کافه تصوير می کنند، ناگهان انگشت های معجزه گر ويولونيست ها، با نواختن ريتم های پرنشاط بر سيم های ويولن، گرمی و شور يک ميهمانی را تصوير می کنند؛ تصويری که همراه با شمع های روشن و ميزهای پر از خوراکی و زنان زيبا روی سرخ پوش، گرمايی رويايی را با خود می آورند و شنونده مشتاق را بی اغراق به خلسه می برند.
يکی از مهم ترين دلايلی که بسياری بخت بردن جايزه را برای اين اثر، بسيار می دانند، تورهای کنسرتی است که اين سه موزسين در سراسر اروپا و ايالات متحده آمريکا طی ۲۵ سال گذشته برپا کرده اند.
اين کنسرت ها در معروف ترين سالن های کنسرت موسيقی فولکوريک جهان، با استقبال مردم رو به رو شده است.
آندريا، يکی از سه عضو اين گروه، فارغ التحصيل رشته نوازندگی ويلن فولکوريک است و در کلاس های درس استادان قديمی اين رشته حاضر بوده است و خود در حال حاضر به عنوان يکی از استادان اين رشته شناخته شده است.
چارلی نيز از دهه هفتاد ميلادی تاکنون عضو يک گروه موسيقی فولکوريک اسکانديناوی بوده و با نوازدگی پيانو و بيس در سبک های رقص آور فولکوريک به شهرت رسيده است.
لورتا نيز از شاخص ترين نوازندگان هاردينگفل است؛ سازی که به ويولن نروژی معروف است و به رغم شباهت بسيار به ويولن از سازهای محلی اسکانديناوی است.
