قطعات فارسی حسين عليزاده، در آلبوم «به تماشای آب های سفيد»، تنها قطعات فارسی نامزد شده برای جايزه گرمی سال ۲۰۰۷ نيستند. در آلبوم ديگری که همين عنوان را کسب کرده، عمده اشعاری که خوانندگان به زبان می آورند، اشعار حافظ هستند؛ البته با لهجه شيرين «تاجيکی» که توسط گروه برجسته «شش مقام» يا «آکادمی مقام» اجرا می شوند.
همزمان با موج تازه محبوبيت نواهای غريب از چهارگوشه جهان در ميان هواداران موسيقی، انتشار يکی از مجموعه آلبوم های کمپانی ضبط «اسميتسونين فولک ويز» - Smithsonian Folkways - ، بازتابی بيش از حد انتظار در ميان منتقدان «موسيقی جهانی» يا World Music ، پيدا کرد: مجموعه سه جلدی «موسيقی آسيای مرکزی»؛ و از ميان اين سه آلبوم، آلبومی در ميان نامزدهای گرمی قرار گرفته که موسيقی کشورهای تاجيکستان و ازبکستان را نمايندگی می کند.
به عبارتی دیگر، این آلبوم نماینده «موسیقی مقامی» است که در خراسان ایران نیز ریشه دیرینه ای دارد. این موسیقی در کشور تاجیکستان، «شش مقام» نامیده می شود.
کمپانی ضبط «اسميتسونين فولک ويز» که زير مجموعه موزه ملی ايالات متحده آمريکا است، در سالی که گذشت سه آلبوم را به موسيقی منطقه آسيای مرکزی اختصاص داد.
آلبوم نخست اين مجموعه، به موسيقی کوهستانی قرقيزستان اختصاص دارد که با نام يکی از معروف ترين گروه های اين سبک موسيقی منتشر شده است: «تنگير- توی».
آلبوم سوم نيز مجموعه آثار آهنگساز سرشناس افغان، همايون سخی است که ساز رباب کابلی را به شهرتی جهانی رسانده است.
اما در ميان اين آثار آنچه اين روزها نظر منتقدان را بيش از پيش به خود جلب کرده، دومين آلبوم اين مجموعه است: «چهره پنهان محبوب» - Invisible face of the Beloved – که با ۱۸ قطعه متفاوت، وظيفه معرفی موسيقی کلاسيک کشورهای تاجيکستان و ازبکستان را به دوش دارد.
در ميان سه آلبوم اين مجموعه، آلبوم «چهره پنهان محبوب»، بيش از دو آلبوم ديگر مورد توجه قرار گرفته و منتقدان بسياری، اين آلبوم و نغمه های آن را برای شنوندگان غربی موسيقی «آشناتر» توصيف کرده اند.
قطعات آلبوم «چهره پنهان محبوب»، شايد بيش از همه به گوش شنوندگان جدی موسيقی سنتی ايرانی آشنا و دلپذير بيايد چرا که آنها سالها است که با جديت، اين سبک موسيقی را دنبال می کنند.اعضای گروه «شش مقام» که اين آلبوم را تهيه کرده اند، همگی متولد شهرهايی هستند که در دوره های تاريخی مختلف، شکوه فرهنگی آسيای ميانه را نمايندگی می کرده اند؛ شهرهايی چون سمرقند، بخارا، تاشکند و خيوه.
ريشه های گروه «شش مقام» پيوندی عميق با شهرهای سمرقند و بخارا دارند که به شکلی تاريخی، تاجيکان و ازبکان را در کنار يهوديان آسيای ميانه در خود جای داده اند.
موسيقی اين گروه، در کنار شباهت های انکارناشدنی با موسيقی سنتی ايرانی، دربرگيرنده معنويتی عميق، همراه با عناصر زيبايی شناسانه شرقی است که موزيسين های سرشناس منطقه، عمدتا از آن بهره می برند؛ عناصری که از نغمه های عرفانی و راز و نياز متافيزيکی تا ملودی های رقص آور صوفيانه در آن جای دارند.
گروه «شش مقام» که در واقع برگزیدگان یک مدرسه موسیقی به همین نام هستند، مانند بسياری از فرهيختگان اين منطقه، بعد از فروپاشی اتحاد جماهير شوروی و استقلال جمهوری های متحد، بيش از پيش به ريشه های فرهنگی خود تمايل نشان داد و همزمان با اجراهايی کوچک، نشانه هايی فراموش شده از موسيقی اصيل تاجيکستان و ازبکستان را نيز کاويد تا به اصالتی از دست رفته، بازگردد.
نامزدی اين گروه در جوايز موسيقی گرمی را می توان، نخستين نشانه های موفقيت گروه در خلق آثار بديع و اصيل و شاهدی بر صحت راه پيموده شده دانست.
قطعات آلبوم «چهره پنهان محبوب»، شايد بيش از همه به گوش شنوندگان جدی موسيقی سنتی ايرانی آشنا و دلپذير بيايد چرا که آنها سال ها است که با جديت، اين سبک موسيقی را دنبال می کنند و هر ساله نوازندگان مختلف «موسیقی مقامی» چه در جشنواره ای به همین نام و چه در جشنواره موسیقی فجر، کنسرت هایی برگزار می کنند.
