نوری المالکی، نخست وزير عراق که صبح روز چهارشنبه وارد تهران شده است، در نخستين دور مذاکرات خود با مقام های ايرانی، با پرويز داودی، معاون اول رييس جمهوری ايران ديدار کرد.
خبرگزاری های ايران به نقل از خبری رسمی که توسط دولت ايران منتشر شده است، گزارش داده اند که آقای داودی، در ديدار با آقای مالکی از «عزم دولت ايران برای کمک به عراق» سخن گفته و تاکيد کرده است که توافقات ميان دو کشور، «بايد هر چه سريع تر اجرايی شوند.»
در اين گزارش هيچ اشاره ای به جزئيات اين توافقات نشده است، و تنها زمينه های مختلف اقتصادی به عنوان مبنای اين توافقات ذکر شده اند.
پيش از اين نخست وزير عراق، در هواپيمايی که با آن عازم تهران بود به خبرگزاری آسوشيتدپرس گفت که برای مذاکره درباره «مسايل اقتصادی و کمک تهران به بهبود وضعيت امنيتی عراق» به ايران سفر می کند.
نوری المالکی که اخيرا با انتقادهای فزاينده ای از سوی آمريکا و سيتاستمداران سنی عراقی رو به رو بوده، به همراه جمعی از وزرای شيعه کابينه خود به تهران رفته و انتظار می رود که در اين سفر با محمود احمدی نژاد، رييس جمهوری ايران نيز ديدار کند.
وی در حالی به تهران سفر کرده است که مقام های آمريکايی ايران را متهم می کنند، با حمايت های مالی، تسليحاتی و آموزشی از شورشيان عراقی – به ويژه شبه نظاميان شيعه – به بی ثباتی، ناآرامی و خشونت ها در عراق دامن می زند.
ايران اين اتهامات را تکذيب کرده و می گويد که برای بازگشت امنيت به عراق تلاش می کند.
مناقشه بر سر وضعيت عراق موجب شد تا ديپلمات های ايرانی و آمريکايی بعد از بيش از دو دهه قطع کامل روابط دو کشور، تاکنون دوبار بر سر ميز مذاکره بنشينند.
در عراق پس از چهار دهه که اقليت سنی های اين کشور، قدرت سياسی را قبضه کرده بودند، بعد از سرنگونی صدام حسين در سال ۲۰۰۳ و برگزاری انتخابات، سياستمداران شيعه فرصت يافتند که در اداره کشور مشارکت کنند و بسياری از اين سياستمداران، با ايران رابطه خوبی دارند.
نوری المالکی، نخست وزير عراق نيز از جمله سياستمداران شيعه عراقی است که از حمايت دولت ايران برخوردار است.
يو در حال حاضر در بغداد با بحران مخالفت سياستمداران سنی رو به رو است و کناره گيری موقت تمامی وزرای سنی از کابينه وی، او را در عرصه سياست داخلی عراق با بحرانی جدی رو به رو کرده است.
اين وزيران، نوری المالکی را به دليل پيگيری نکردن اصلاحات سياسی به شدت مورد انتقاد قرار داده اند و خواستار آشتی ملی و شرکت دادن گروه های سياسی عراق در ساختار قدرت برای پايان بخشيدن به درگيری های فرقه ای شدند.
