عمر دولت رومانو پرودی ساعت ۸ و ۳۷ دقيقه پنج شنبه شب با پايان رای گيری در مجلس سنای ايتاليا به پايان رسيد؛ سیاستمداری که به گفته برخی صاحب نظران، موجب شده بود تا ایتالیا به «اصلی ترین شریک اقتصادی و دوست جمهوری اسلامی ایران در اروپا» بدل شود.
دولت ائتلافی ميانه و چپ که برای گرفتن رای اعتماد به مجلس سنا مراجعه کرده بود با ۱۶۱ رای مخالف در برابر ۱۵۶ رای موافق مجبور به استعفا شد.
روز جمعه رئيس جمهوری ايتاليا مذاکرات برای تشکيل دولت جديد و يا انحلال مجلس و سنا و برگزاری انتخابات زودرس را در کاخ رياست جمهوری آغاز کرد.
در ايتاليا قبل از تشکيل هر دولت جديدی و يا انحلال پارلمان، رئيس جمهوری بايد با کليه نيروهای سياسی که دارای نمايندگانی در مجلس يا سنا هستند مشاوره و تبادل نظر کرده و در خاتمه تصميم اش را اعلام کند.
جورجيو ناپولينتانو رئيس جمهوری کنونی چهار گزينه قانونی در برابر خود دارد.
به غير از انحلال مجلس و يا تعيين نخست وزير جديدی برای کسب رای اعتماد، رئيس جمهوری می تواند دولتی متشکل از کارشناسان را تشکيل دهد و يا اينکه از همه احزاب بخواهد برای انجام رفرم های بنيادی دولت اتحاد ملی تشکيل دهند.
در حالی که اين گزينه چهارم از حمايت برخی از نيروهای ائتلاف ميانه و چپ کنونی برخوردار است، نيروهای اپوزيسيون خواهان رجوع به رای مردم و برگزاری انتخابات جديد هستند.
در صورتی که اين گزينه از سوی رئيس جمهوری پذيرفته شود، پس از انحلال پارلمان در ماه آوريل ايتاليايی ها به پای صندوق رای خوانده خواهند شد.
تاثير تحولات بر روابط ايران - ايتاليا
با سقوط دولت رومانو پرودی، جمهوری اسلامی ايران و برخی از گروه های سياسی خاورميانه هم چون حزب الله لبنان، يکی از مهم ترين متحدين شان در اتحاديه اروپا را از دست می دهند.
رومانو پرودی و وزير امور خارجه دولتی که پنج شنبه اکثريت اش را از دست داد، قرار بود در اين ساعات سرگرم مذاکره با هاشمی ثمره، با نفوذترين مشاور محمود احمدی نژاد باشند؛ ديداری که به علت سقوط دولت منتفی شد.
روز سه شنبه وزير امور خارجه ايتاليا که نيابت رياست دولت را نيز عهده دار بود، در ميزگردی که به مناسبت انتشار شماره ويژه ايران مجله راهبردی ليمس LIMES برگزار شد گفته بود: «جامعه جهانی بايد با صرف نظر از پيش شرط تعليق غنی سازی اورانيوم به مذاکره با ايران بپردازد.»
در همين ميزگرد ماسيمو دالما گفته بود: «بحران های منطقه ای از عراق و افغانستان، تا لبنان و غزه بدون شرکت دادن ايران در روند مذاکرات قابل حل نيستند و عدم حضور ايران در تلاش ها برای حل اين بحران ها می تواند به وخامت آنها بينجامد.»
ماسيمو دالما در رابطه با روابط اقتصادی بسيار گسترده بين دو کشور ايران و ايتاليا گفته بود: «اگرچه در سال ۲۰۰۷ ميلادی حجم مبادلات بين دو کشور به مقدار هجده درصد نسبت به سال گذشته کاهش يافته است، ولی با اين وجود جمهوری اسلامی ايران يکی از مهم ترين شرکای اقتصادی ايتاليا است و در محاسبات اقتصادی ايتاليا نمی توان اين روابط را ناديده گرفت.»
ماسيمو دالما و رومانو پرودی در مجامع اروپايی و بين المللی ضمن پشتيبانی از تحريم ها آنها را «بی تاثير و بيهوده» خوانده و خواهان عدم گسترششان می شدند و تلاش داشتند ديگر متحدين ايتاليا در اتحاديه اروپا را قانع سازند با تصويب تحريم های جديد عليه ايران مخالفت کنند.
برپايه نظرسنجی هايی که در ماه های اخير در ايتاليا انجام گرفته است در صورتی که در ماه های آينده انتخابات جديد در اين کشور برگزار شود، ائتلاف نيروهای ميانه و راست به رهبری سيلويو برلوسکونی پيروز خواهند شد.
برخی ناظران می گويند که در اگر انتخابات زودرس برگزار شود و ائتلاف ميانه و راست اکثريت را به دست آورد، در سياست خارجی ايتاليا به ويژه در روابط اين کشور با ايران و کشورهای اسلامی منطقه شاهد چرخشی جدی خواهيم بود.
بر اساس اين تحليل ها، به قدرت رسيدن ائتلاف ميانه روها و راستگرايان، به شکلی جدی روابط ايتاليا با دولت تهران و حزب الله لبنان را دگرگون می کند و مواضع ايتاليا در رابطه با بحران اسراييل - فلسطين نيز به طور بنيادی تغيير خواهد کرد.
