«راهی پر از حکایت» نام نمایشی است که این روزها در شهر میلان ایتالیا به روی صحنه رفته است. آرام قاسمی، بازیگر ایرانی تئاتر، که مدت چهار سال است در میلان اقامت گزیده بازیگر این نمایش است که همراه با کارگردان ایتالیایی اثر داستان‌های مثنوی معنوی را بازگو می‌کنند.
رادیوفردا در گفت‌وگو با آرام قاسمی ابتدا از او در مورد ویژگی و خصوصیات نمایش «راهی پر از حکایت» پرسیده است:
کارگردان این کار پائولا مندل، دختر گابریل مندل، است که مثنوی مولوی را به زبان ایتالیایی ترجمه کرده است. این کار در واقع جمع‌آوری مجموعه‌ای از داستان‌های قدیمی دنیا بود که روی صحنه توسط من و خانم مندل اجرا می‌شد. همزمان با ما یک گروه موسیقی بین‌المللی متشکل از کشورهای تونس، ترکیه، آذربایجان و ایتالیا نیز ما را همراهی می‌کردند.
این فستیوال مدت ۱۵ سال است که برگزار می‌شود به منظور معرفی کارهای مختلفی که در منطقه مدیترانه و خاورمیانه و ایتالیا وجود دارد. در این فستیوال، تئاتر و موسیقی و فیلم به اجرا درمی‌آید و تماشاگران خاص خود را دارد و فستیوال معروفی در میلان است.
باید بگویم من راضی هستم، چون این کار در یک سالن ۳۵۰ نفره اجرا شد که کاملا پر شده بود و متاسفانه عده‌ای هم نتوانستند وارد شوند، چون جا نبود.
تاکید این کار بر معرفی و بها دادن به یک سری زبان‌های ادبی و قدیمی دنیا بود، زبان‌هایی مانند فارسی، لاتین، ایتالیایی، یونانی و عربی. من و خانم مندل کار را به صورت موازی اجرا می‌کردیم، یعنی خانم مندل کار را به زبان ایتالیایی، یونانی و لاتین اجرا می‌کرد و من به زبان فارسی و ایتالیایی.
داستان‌هایی که او انتخاب کرده بود یک سری داستان‌های موازی بود، کلمه موازی را به کار می‌برم چون یک سری داستان‌های مشترک و شبیه به هم در نقاط مختلف دنیا متعلق به زمان‌هایی همسان یا بعضی اوقات متفاوت وجود دارد.
تماشاچی می‌توانست تاثیر متون ادبی مهم را در دنیا بر هم و شباهت‌ها را ببیند. خیلی از متن‌هایی که من از مولوی اجرا می‌کردم، بوکاچیو و یکی از نویسندگان یونان قدیم هم آن متن‌ها را داشتند و این مسئله خیلی برای تماشاچی جالب بود. در واقع ریشه‌های مشترک بین فرهنگ‌های قدیمی برای تماشاچی بسیار جالب است.
من از همان روزهای اول سعی کردم به خودم ایمان داشته باشم و وقتی وارد ایتالیا شدم خودم را نبازم به عنوان کسی که از ایران آمده است، با همه شرایطی که در ایران وجود دارد.
همان ماه اول که آمدم این شانس را داشتم که اولین کارم را اجرا کنم و این مسئله ادامه‌دار بود. تحقیقی که در مورد فرهنگ ایرانی توانستم انجام دهم، باعث شد کسی مانند خانم مندل کارهای مرا ببیند و برای این کار انتخابم کند.
رادیوفردا در گفت‌وگو با آرام قاسمی ابتدا از او در مورد ویژگی و خصوصیات نمایش «راهی پر از حکایت» پرسیده است:
کارگردان این کار پائولا مندل، دختر گابریل مندل، است که مثنوی مولوی را به زبان ایتالیایی ترجمه کرده است. این کار در واقع جمع‌آوری مجموعه‌ای از داستان‌های قدیمی دنیا بود که روی صحنه توسط من و خانم مندل اجرا می‌شد. همزمان با ما یک گروه موسیقی بین‌المللی متشکل از کشورهای تونس، ترکیه، آذربایجان و ایتالیا نیز ما را همراهی می‌کردند.
- خانم قاسمی، این کار در فستیوال «آخرین کاروان» در شهر میلان به اجرا درآمده است. در مورد این فستیوال بیشتر توضیح دهید.
این فستیوال مدت ۱۵ سال است که برگزار می‌شود به منظور معرفی کارهای مختلفی که در منطقه مدیترانه و خاورمیانه و ایتالیا وجود دارد. در این فستیوال، تئاتر و موسیقی و فیلم به اجرا درمی‌آید و تماشاگران خاص خود را دارد و فستیوال معروفی در میلان است.
- بخش‌هایی از این کار به زبان فارسی، لاتین و یونانی است. با توجه به این که مخاطبان شما ایتالیایی هستند، آیا با این کار ارتباط برقرار کردند و استقبال از آن چه طور بود؟
باید بگویم من راضی هستم، چون این کار در یک سالن ۳۵۰ نفره اجرا شد که کاملا پر شده بود و متاسفانه عده‌ای هم نتوانستند وارد شوند، چون جا نبود.
تاکید این کار بر معرفی و بها دادن به یک سری زبان‌های ادبی و قدیمی دنیا بود، زبان‌هایی مانند فارسی، لاتین، ایتالیایی، یونانی و عربی. من و خانم مندل کار را به صورت موازی اجرا می‌کردیم، یعنی خانم مندل کار را به زبان ایتالیایی، یونانی و لاتین اجرا می‌کرد و من به زبان فارسی و ایتالیایی.
داستان‌هایی که او انتخاب کرده بود یک سری داستان‌های موازی بود، کلمه موازی را به کار می‌برم چون یک سری داستان‌های مشترک و شبیه به هم در نقاط مختلف دنیا متعلق به زمان‌هایی همسان یا بعضی اوقات متفاوت وجود دارد.
تماشاچی می‌توانست تاثیر متون ادبی مهم را در دنیا بر هم و شباهت‌ها را ببیند. خیلی از متن‌هایی که من از مولوی اجرا می‌کردم، بوکاچیو و یکی از نویسندگان یونان قدیم هم آن متن‌ها را داشتند و این مسئله خیلی برای تماشاچی جالب بود. در واقع ریشه‌های مشترک بین فرهنگ‌های قدیمی برای تماشاچی بسیار جالب است.
- خانم قاسمی، شما بازیگری ایرانی هستید که به ایتالیا آمده‌اید و آنجا توانسته‌اید با یک گروه ایتالایی تئاتر کار کنید. چه طور توانستید به این جایگاه برسید؟
من از همان روزهای اول سعی کردم به خودم ایمان داشته باشم و وقتی وارد ایتالیا شدم خودم را نبازم به عنوان کسی که از ایران آمده است، با همه شرایطی که در ایران وجود دارد.
همان ماه اول که آمدم این شانس را داشتم که اولین کارم را اجرا کنم و این مسئله ادامه‌دار بود. تحقیقی که در مورد فرهنگ ایرانی توانستم انجام دهم، باعث شد کسی مانند خانم مندل کارهای مرا ببیند و برای این کار انتخابم کند.
